#FreshStart: Τα «Ναι» του Σεπτέμβρη

Κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή από μόνη της και όσο κι αν βρισκόμαστε σε άρνηση σχετικά με την έλευση του Σεπτέμβρη και την επιστροφή στην «κανονικότητα» της δουλειάς και των υποχρεώσεων, η αλήθεια είναι πως είναι πιο εδώ από ποτέ. Ας μη γκρινιάζουμε! Ωραία δεν περάσαμε; Ποιος μας είπε ότι δε θα συνεχίσουμε να περνάμε ωραία;

Λόγω της φύσης της δουλειάς μου και της θετικής πλαισίωσης που τη χαρακτηρίζει στα πράγματα, θα μπορούσα πολύ εύκολα να σου γράψω για τα νέα ξεκινήματα που σηματοδοτεί ο Σεπτέμβρης, ότι είναι ώρα για «σπουδαίες και μεγάλες αλλαγές», περί αποτελεσματικής στοχοθεσίας που δυνητικά φέρνει θαύματα και τα λοιπά.

Την ίδια στιγμή, αν κάτι έχω μάθει πια καλά, είναι πως όλα τα παραπάνω τα επιλέγουμε εμείς όταν αισθανόμαστε ότι είναι «η στιγμή μας», κάτι το οποίο χρονικά μπορεί να σημαίνει τον Σεπτέμβρη, τον Μάρτη, τον Απρίλη, τον Αύγουστο… Πώς μπορούμε λοιπόν να συνεχίσουμε να ζούμε «το καλοκαίρι μας» σε κάθε συνθήκη; Και πώς μπορούμε να δούμε με θετική ματιά έναν μήνα -τελικά- εξαιρετικά αμφιλεγόμενο;

Η δική σου ιστορία

Ο Σεπτέμβριος θα είναι για πάντα ο επίλογος του καλοκαιριού και ταυτόχρονα ο πρόλογος του χειμώνα. Για πολλούς, συνεπάγεται και ένα «σημείο εκκίνησης». Νέα δεδομένα, νέες βλέψεις, νέα οράματα, νέοι στόχοι. Αυτό, δε σημαίνει απαραίτητα πώς ότι ισχύει για τους πολλούς ισχύει και για εμάς. Η ιστορία του καθενός μας όπως και το «γραμμένο» του πάνω στη γη είναι διαφορετικά.

«Τι σημαίνει αυτή η χρονική περίοδος για εμένα;», «Πώς με βρίσκει;», «Υπάρχει κάτι που επιθυμώ να αλλάξω άμεσα κι αν ναι, τι είναι αυτό;», «Ποια θα είμαι όταν το κατακτήσω;», «Τι χρειάζεται να συμβεί για να φτάσω εκεί;».

Παρασυρόμενες από τη φούρια της νέας σεζόν και της φρενίτιδας που μοιραία και ίσως άθελα μας προκαλούν συνάδελφοι, συστήματα, φίλοι, συνεργάτες, καμία φορά ξεχνάμε να κάνουμε στον κυρίαρχο του παιχνιδιού (εμάς), τα παραπάνω σημαντικά ερωτήματα. Αποτέλεσμα; Καταλήγουμε να είμαστε διαρκώς στην τσίτα και μάλιστα… χωρίς να ξέρουμε το γιατί (!).

Τα μεγάλα «όχι»

Πολλά καρπούζια δε φάγαμε το καλοκαιράκι για να θέλουμε τώρα να βάλουμε άλλα τόσα κάτω απ’ τη μασχάλη μας; Ποιος ο λόγος για περιττό στρες, άγχος και προσδοκίες που ούτε καν δημιουργούμε εμείς; Ε λοιπόν, όχι.

Όχι στους ψυχαναγκασμούς, όχι σε συμβουλές που μας μπουκώνουν γκουρού πάσης φύσεως χωρίς καν να το ζητήσουμε μόνο και μόνο «επειδή είναι Σεπτέμβρης» και όχι στα ημίμετρα. Διότι αν πας να θέσεις έναν στόχο χωρίς να έχεις πρώτα ένα ξεκάθαρο vision για το που θες να πας, περί ημίμετρου μιλάμε και ο χρόνος (όπως και η ζωή) είναι πολύτιμος.

Το «όχι» είναι μια τόση δα λεξούλα με δύναμη μεγατόνων όπως και το «ναι». Ξεκαθάρισε πρώτα μέσα σου τι λειτουργεί περιοριστικά για σένα σε μια αντικειμενική επανεκκίνηση (επιστροφή από διακοπές), τι σε κρατά δέσμια και τι σίγουρα δε θες να περιλαμβάνει. Ο κανόνας είναι πως τα μεγαλύτερα «Όχι» που λέμε μας οδηγούν στα πιο περιπετειώδη και δυνατά «Ναι»!

«Ναι», όπου θέλω εγώ!

Σε μια μεταβατική περίοδο σαν και αυτή, αξίζει να αναστοχαστείς «Τι με διευκολύνει;», «Τι λειτουργεί παρακινητικά και υπέρ μου;», «Τι μου δίνει χαρά;», «Τι με ανεβάζει;». Ποιος είπε ότι το καλοκαίρι μας δε μπορούμε να το κουβαλάμε μαζί μας σε κάθε εποχή και από πότε οι μεταβάσεις έγιναν κάτι «σκληρό» κι «αβάσταχτο»;

Να με συγχωρήσετε, αλλά προσωπικά βρίσκω αυτό το mindset passe και μη λειτουργικό. Επίσης, η οπτική και η στάση που επιλέγουμε να έχουμε στα πράγματα καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας. Από εμένα λοιπόν, ναι στις ευκαιρίες και τις προκλήσεις που φέρνει ο Σεπτέμβρης, ναι σε ότι με κάνει να χαμογελάω και να εξελίσσομαι ωραία και ναι στην ίδια τη ζωή που ομολογουμένως γράφει τα καλύτερα σενάρια.

Την εμπιστεύομαι. Εσύ;

Πρώτη δημοσίευση: SHAPE Magazine