Στρες Alert!

Αν βάζαμε κάτω τους μύθους και τις αλήθειες γύρω από τον θαυμαστό κόσμο του στρες, που μας απασχολεί όλες και όλους, τότε αδιαπραγμάτευτα το «Το στρες είναι παντού, δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό» θα βρισκόταν και μάλιστα με διαφορά στο νούμερο ένα της κατάταξης των μύθων.

Καλώς ή κακώς, η λέξη «στρες» είναι μια λέξη που ακούμε συχνά στην καθημερινότητά μας και τη βιώνουμε ακόμα συχνότερα. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό; Όχι. Μπορούμε να μάθουμε να ζούμε με αυτό; Ναι.

Το πρώτο βήμα για να μάθουμε να συμβιώνουμε αρμονικά με το στρες είναι να το αποδεχτούμε. Ναι, υπάρχει. Ναι, είναι παντού! Πόσο όμως μας βοηθά να το αντιμετωπίζουμε σαν τέρας και όχι σαν σύμμαχο;

Και εξηγώ: Την ίδια στιγμή που μπορεί να μας παραλύσει η μη διαχείριση, ή η κακή διαχείρισή του, τόσο μπορεί να μας δώσει ενέργεια και κίνητρο βάζοντάς μας σε ρυθμούς γλυκιάς πειθαρχίας. Αλήθεια, τι επιλέγουμε;

Φυσικά και μπορούμε να σχεδιάσουμε τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε όταν το στρες μας χτυπά την πόρτα, εμείς να στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων και να είμαστε ψύχραιμοι.

Αφού λοιπόν έχουμε αποδεχτεί την ύπαρξή του και έχουμε συμφωνήσει μαζί του ότι θέλουμε να συμβιώνουμε αρμονικά, τότε πρέπει να βρούμε και τους τρόπους που θα το κάνουμε αυτό. Το κλειδί εδώ ακούει στο όνομα «Προτεραιότητες».

Δεν είναι δυνατόν να βάζουμε πολλά καρπούζια κάτω από τη μια μασχάλη και να θέλουμε να πετύχουμε σε όλα. Επίσης δε γίνεται να αντιμετωπίζουμε με την ίδια σοβαρότητα, ή να δίνουμε την ίδια ενέργεια σε όλα τα ζητήματα διότι στο τέλος θα τα φτύσουμε, ή… θα παραιτηθούμε.

Και ποιος το θέλει αυτό; Μάλλον κανείς… Βάζοντας προτεραιότητες μπορούμε όχι μόνο να ζούμε μια πιο ήρεμη και γαλήνια ζωή, αλλά και να λέμε «καληνύχτα!» στο στρες με ειρήνη μέσα μας.

Μια κακή μέρα ήταν… Πέρασε.