Υγεία δεν είναι μόνο η απουσία ασθένειας, αλλά η παρουσία στη ζωή

Όλο και πιο συχνά συναντώ ανθρώπους γύρω μου, κυρίως γυναίκες, που ζουν με έναν αόρατο σύντροφο: ένα μόνιμο, αδιάκοπο άγχος ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί, -ειδικά γύρω από το θέμα της υγείας-. Αυτός ο φόβος δεν φαίνεται, δεν έχει διάγνωση, όμως είναι τόσο έντονος που καθορίζει την καθημερινότητα.

Ένα μικρό τσίμπημα στο χέρι. Ένας πονοκέφαλος που διαρκεί λίγο παραπάνω. Μια ξαφνική ταχυπαλμία. Αυτά τα σημάδια είναι αρκετά για να πυροδοτήσουν το μυαλό και να αρχίσει να τρέχει. «Μάλλον είναι κάτι σοβαρό. Μήπως δεν προλάβω; Μήπως πρέπει να τρέξω στα επείγοντα;»

Φυσικά το Google γίνεται γιατρός. Το ChatGPT βγάζει διάγνωση. Τα social media γεμίζουν με ιστορίες ανθρώπων που «είχαν ακριβώς τα ίδια συμπτώματα». Μέσα σε λίγα λεπτά, ο φόβος διογκώνεται και γίνεται βεβαιότητα. Πιστεύεις ότι το χειρότερο σενάριο είναι ήδη η πραγματικότητά σου.

Η καρδιά ξεκινάει να χτυπάει πιο γρήγορα, τα χέρια ιδρώνουν, το στομάχι σφίγγεται. Νιώθεις ότι χάνεις τον κόσμο. Όμως δεν είναι η ασθένεια αυτή που σε καταβάλλει. Είναι ο φόβος της. Ο αόρατος συνοδοιπόρος που σε ακολουθεί παντού. Στο γραφείο, στο κρεβάτι, στην αγκαλιά του αγαπημένου σου. Δεν σε αφήνει να απολαύσεις ούτε έναν καφέ χωρίς να μετράς τους παλμούς σου, να περπατήσεις χωρίς να ψάχνεις αν λειτουργεί σωστά το σώμα σου, να χαρείς μια στιγμή χωρίς να σε διακόπτει ο ψίθυρός του: «Σίγουρα πηγαίνουν όλα καλά;»

Το σώμα σου δεν είναι εχθρός σου. Είναι το σπίτι σου. Δεν χρειάζεται ανάκριση για κάθε μικρό σύμπτωμα. Χρειάζεται φροντίδα, σεβασμό, εμπιστοσύνη. Ο φόβος δεν θα εξαφανιστεί μαγικά, αλλά μπορείς να του δείξεις ποια είναι η θέση του. Όχι οδηγός της ζωής σου, αλλά ένας συνοδηγός που δεν σε ορίζει.

Κάθε φορά που γελάς, που μιλάς με κάποιον που αγαπάς, που κοιτάς τον ήλιο να δύει, σπας τον φαύλο κύκλο. Του δείχνεις πως δεν θα κερδίσει. Να θυμάσαι πάντα ότι η αβεβαιότητα είναι κομμάτι της ζωής σου. Η ελευθερία και η ευτυχία δεν βρίσκονται στην εξάλειψή της, αλλά στη συμφιλίωσή σου με αυτήν.

Το άγχος για την υγεία στήνει σκηνικά τρόμου μέσα στο μυαλό σου. Η αλήθεια είναι ότι εσύ δεν είσαι εκείνα τα σενάρια. Είσαι ο άνθρωπος που συνεχίζει να ξυπνάει το πρωί, να γελάει, να αγαπάει, να δημιουργεί, να ονειρεύεται. Ο φόβος είναι σκιά σου. Εσύ όμως είσαι το φως. Κι όσο τολμάς να ζεις, η σκιά αυτή μικραίνει.

Η ζωή δεν μετριέται με τις πιθανές ασθένειες που φοβάσαι, αλλά με τις στιγμές που την αφήνεις να σε αγγίξει. Αυτή είναι η πιο δυνατή ίαση που υπάρχει. Όπως έγραψε ο Βίκτορ Φρανκλ: «Ανάμεσα στο ερέθισμα και στην αντίδραση υπάρχει ένας χώρος. Σε αυτόν τον χώρο βρίσκεται η δύναμή μας να επιλέξουμε την ανταπόκρισή μας. Σε αυτή την επιλογή βρίσκεται η ελευθερία μας και η ανάπτυξή μας».

Να θυμάσαι ότι ο φόβος μπορεί να ψιθυρίζει, αλλά η ζωή φωνάζει πιο δυνατά.

Είναι δική σου η επιλογή ποια φωνή θα  ακολουθήσεις.