Είσαι με τον σωστό σύντροφο ή απλώς επιβιώνεις μέσα σε μια σχέση;

Κάποιες ερωτήσεις δεν έρχονται με λέξεις. Έρχονται με σιωπές. Με εκείνο το βάρος που νιώθεις όταν το φως του δωματίου γίνεται πιο ψυχρό κι εσύ, ξαπλωμένη στο σκοτάδι, κοιτάς το ταβάνι αναζητώντας απαντήσεις μέσα στις σκιές.

Ίσως έμαθες πως η αγάπη είναι κάτι που απλώς συμβαίνει. Το πάθος, το “χτύπημα της καρδιάς”, οι πεταλούδες στο στομάχι. Ναι είναι κι αυτά, αλλά όχι μόνο. Η αγάπη είναι και απόφαση. Είναι η δέσμευση να επιλέγεις τον άνθρωπό σου ξανά και ξανά. Είναι η απόφαση να μένεις, ακόμα και όταν η καθημερινότητα φθείρει τη λάμψη και οι δυσκολίες υψώνουν τοίχους.

Η αγάπη σου είπαν, είναι φλόγα. Μα δεν σου είπαν ότι είναι και στάχτη. Ότι δεν αρκεί μόνο να καίει, άλλα και να ζεσταίνει. Να φωτίζει, όχι να σε τυφλώνει.

Ο «σωστός σύντροφος»

Είναι εκείνος που μένει όταν το φως σβήνει.

Που δεν προσπαθεί να σε μειώσει για να νιώσει ο ίδιος μεγαλύτερος.

Που δεν σου κόβει τα φτερά, αλλά τα ανοίγει μαζί σου στον ουρανό.

Ο Γκάρι Τσάπμαν, στο βιβλίο του «Οι 5 γλώσσες της αγάπης», μας υπενθυμίζει ότι η αγάπη δεν εξαντλείται όταν επιλέγεις να μιλάς τη γλώσσα του άλλου.

Κοίτα μέσα σου και ρώτα ειλικρινά τον εαυτό σου

• Σε βοηθά αυτή η σχέση να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου;
• Νιώθεις ελεύθερη να εκφράζεις τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις επιθυμίες σου;
• Η παρουσία του σε εμπνέει να κυνηγήσεις τα όνειρά σου ή σε αποδυναμώνει;
• Όταν προκύπτουν δυσκολίες, βρίσκετε κοινούς δρόμους επικοινωνίας ή χάνεστε σε σιωπές και παρεξηγήσεις;
• Μπορείς να φανείς ευάλωτη ή να δείξεις τις αδυναμίες σου χωρίς ντροπή ή φόβο;
• Νιώθεις οικειότητα, ζεστασιά και σύνδεση όταν αγκαλιάζεστε ή είναι μια συνήθεια χωρίς ουσία;

Η αγάπη ως καθημερινή πράξη

Η αγάπη δεν είναι μόνο οι μεγάλες δηλώσεις ή οι έντονες στιγμές. Είναι οι μικρές πράξεις, το χέρι που σου απλώνεται όταν όλα μοιάζουν σκοτεινά. Δεν υπάρχει “τέλειος σύντροφος” ή “τέλεια σχέση”. Υπάρχουν όμως δύο άνθρωποι που επιλέγουν να προσπαθούν μαζί, να χτίζουν γέφυρες ακόμη και πάνω από τα πιο φουρτουνιασμένα νερά.

Αν δίπλα στον άνθρωπό σου νιώθεις ότι ανθίζεις, ότι υπάρχει χώρος για σένα, ότι βρίσκεις έμπνευση, αγκαλιά και αποδοχή, τότε ίσως η απάντηση είναι ήδη μπροστά σου. Αν όμως αμφιβάλλεις, αν αισθάνεσαι μόνος μέσα στη σχέση ή αν προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου πως “έτσι είναι όλες οι σχέσεις”, ίσως έχει έρθει η στιγμή για μια ειλικρινή κουβέντα με τον εαυτό σου.

Ο σωστός σύντροφος δεν θα σου πάρει το βάρος της ζωής, αλλά θα σου δώσει τη δύναμη να το κουβαλήσεις. Γιατί η αγάπη δεν είναι κελί, είναι μονοπάτι. Κι αν ο δρόμος γίνει δύσβατος, το μόνο που χρειάζεται είναι να περπατάτε μαζί.

Και τελικά, η απάντηση δεν βρίσκεται πάντα στις λέξεις ή στις πράξεις του άλλου. Βρίσκεται στη φωνή μέσα σου. Εκείνη που ξέρει πότε αγαπάς και αγαπιέσαι αληθινά και πότε απλώς επιβιώνεις σε μια σχέση.