Το καλύτερο που μπορείς είναι αρκετό

Ανοίγω μήνυμα στο instagram και η φίλη γράφει “Τι μας βρίσκει, εκεί που λέμε να κάτσουμε λίγο… τσουπ! Όλο και κάτι συμβαίνει” και η πρώτη μου σκέψη είναι πως διαρκώς και πάντα κάτι συμβαίνει και πως πάντα κάτι θα συμβαίνει, γιατί πολύ απλά έτσι είναι η ζωή.

Και κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά, παραμονεύει μια εξάντληση, που άλλοτε την αισθάνεσαι στο σώμα σου και άλλοτε είναι πολύ πιο “ύπουλη” και υπόγεια. Μπορεί να σου δημιουργεί ακόμα και την ψευδαίσθηση πως ό,τι κάνεις λίγη σημασία έχει ή πως δεν είναι αρκετό για τους ανθρώπους γύρω σου και τις απαιτήσεις ή προσδοκίες που έχουν από εσένα.

Όμως το καλύτερο που μπορεί να κάνεις, κάθε μέρα που ξυπνάς και καταφέρνεις να σηκωθείς από το κρεβάτι, είναι πάντα αρκετό. Ό,τι και αν ακούς από τον κόσμο τριγύρω. Και αυτό είναι μία αλήθεια που πρέπει να κάνεις κτήμα σου.

Όπως θα ήταν καλό να συνειδητοποιήσεις και να αποδεχτείς πως το καλύτερο που μπορείς να κάνεις δεν είναι κάθε μέρα το ίδιο. Εάν μία μέρα το καλύτερό σου είναι στο 80% ή στο 50% ή στο 30% και πάλι είναι το καλύτερο που μπορείς να δώσεις.

Και αύριο είναι μία καινούργια μέρα.

Η αλήθεια για κάθε φορά που “βάζεις τα δυνατά σου”

Υπάρχει μία πολύ μεγάλη παρεξήγηση όλα αυτά τα χρόνια. Οι άνθρωποι πιστεύουν πως όταν “βάζεις τα δυνατά σου” αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο ότι έφτασες στα όριά σου και τα ξεπέρασες κιόλας, σαν μία μορφή αυτοθυσίας προς έναν θεό που κανείς δε ξέρει.

Στην πραγματικότητα όμως, το να “βάζεις τα δυνατά σου” σημαίνει απλά να δίνεις ό,τι καλύτερο μπορείς με τις δυνάμεις και τις υποστηρικτικές πηγές που έχεις.

Σκέψου τον εαυτό σου και τις δυνάμεις σου σαν ένα ποτήρι που δεν είναι απολύτως γεμάτο. Μπορεί να γεμίσει ένα άλλο δοχείο μόνο με ό,τι περιέχει εκείνη τη στιγμή. Εάν προσπαθήσεις να βρεις κάτι παραπάνω από αυτό που υπάρχει μέσα στο ποτήρι, θα καταλήξεις χωρίς σταγόνα, κάτι που ούτε βιώσιμο είναι και σίγουρα ούτε ωφέλιμο.

Τι σημασία έχει η αποδοχή

Θα σου μιλήσω με κάθε ειλικρίνεια, ακόμα στα 36 μου προσπαθώ να μη γεμίζω και φορτώνω τον εαυτό μου ενοχές και τύψεις όταν το καλύτερο που μπορώ να δώσω σε μία μέρα μου μπορεί να μην αγγίζει καν το 50%. Έχω τόσο βαθιά εκπαιδευτεί και προγραμματιστεί ότι αυτό που προσφέρω έχει αξία μόνο εάν το έχω δημιουργήσει με εξάντληση. Αλλιώς ούτε να αναγνωριστεί αξίζει ούτε εγώ έχω σταθεί στο ύψος των προσδοκιών και περιστάσεων, δεν έχω αποδείξει πως αξίζω να βρίσκομαι εδώ.

Είναι τόσο σημαντικό να αποδεχτούμε πως το να “βάζουμε τα δυνατά μας” δε χρειάζεται να οδηγεί σε burnout και να μαζεύουμε τα κομματάκια μας από το πάτωμα.

Οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο ασφάλειας για τον εαυτό μας, να αποδέχεται με χάρη πως δεν είναι κάθε μέρα ίδια, δε μας περιορίζει τίποτα από το να γιορτάσουμε τις μικρές μας νίκες, να ξεκουραζόμαστε χωρίς ενοχή και να αναγνωρίζουμε πως κάθε προσπάθειά μας έχει αξία.

Πώς να αλλάξεις το mindset που έχεις

Baby steps:

Εφάρμοσε αυτεπίγνωση: Πάρε μία στιγμή να τσεκάρεις τον εαυτό σου και να τον ρωτήσεις τι έχει σήμερα να προσφέρει και στη συνέχεια, τίμα την απάντηση που θα λάβεις.
Αναγνώρισε την προσπάθεια, όχι απλά τα αποτελέσματα: Ακόμα και εάν τα πράγματα δεν καταλήξουν εκεί που θα ήθελες, θύμισε στον εαυτό σου πως κάθε προσπάθεια έχει αξία.
Απελευθερώσου από το mindset “ή όλα ή τίποτα”: Η επιτυχία δεν είναι απλά η τελειότητα, πολλές φορές κρύβεται στη διαδικασία και την εξέλιξη. Κάθε βήμα προς τα εμπρός, όσο μικρό κι αν είναι, μετρά.
Γιόρτασε τις μικρές σου νίκες: Επιβίωσες από μία δύσκολη μέρα; Είναι νίκη! Ολοκλήρωσες ένα task που σου δημιουργούσε άγχος; Είναι νίκη! Μην αφήσεις τους υπόλοιπους να σε πείσουν για το αντίστροφο.
Να είσαι ευγενική με τον εαυτό σου: Ακόμα μαθαίνω πώς γίνεται αυτό και είναι δύσκολο, όμως μίλα στον εαυτό σου όπως ακριβώς θα μιλούσες και θα υποστήριζες έναν φίλο. Είμαι σίγουρη ότι θα του έδειχνες περισσότερη κατανόηση, ευγένεια και αγάπη από αυτήν που δείχνεις στον εαυτό σου.