Witchella Stories: Αυτή η Πανσέληνος του Κάστορα είναι παράξενη

Χτες το απόγευμα καθώς η μέρα έσβηνε, μέσα από ομιχλώδη σύννεφα ξεπρόβαλλε σαν σαπουνόφουσκα η Πανσέληνος του Κάστορα που θα φτάσει στην ολοκλήρωση της αυτήν την Τετάρτη 5 Νοέμβρη, στο ζώδιο του Ταύρου. Πως έμοιαζε; Ονειρική, παράξενη, μαγνητική και πορσελάνινη σαν το κορμί της Αφροδίτης όπως απεικονίζεται στα πιο υπέροχα έργα τέχνης. Και τι πιο φυσικό όταν κυβερνήτης αυτής την Πανσελήνου του Νοέμβρη είναι η θέα της ομορφιάς, του έρωτα και όλων όσων μας εμπνέουν.

Γιατί είναι όμως όλα τόσα παράξενα και στον ουρανό αλλά και μέσα μας;

Αν δεν έχεις προσέξει πόσο περίεργη είναι η ενέργεια αλλά και ο φυσικός κόσμος αυτόν τον καιρό, σε προσκαλώ να κοιτάξεις τώρα γύρω σου με μεγάλη προσοχή. Αν το κάνεις θα καταλάβεις πως δεν είναι η ιδέα σου: πράγματι υπάρχει ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα, ο χρόνος αλλοιώνεται κατά διαστήματα και οι τυχόν ενοχλήσεις στο φυσικό σου σώμα έχουν αιτία. Και αυτή βρίσκεται στην εποχή καθώς βιώνουμε μια μετάβαση στον χειμώνα που η αλλοίωση του κλίματος μας εμποδίζει να αντιληφθούμε ξεκάθαρα, αλλά και σε πλανήτες, πολλοί από τους οποίους έχουν γυρίσει ή ετοιμάζονται να γυρίσουν ανάδρομοι, και στις ίδιες τις όψεις τους.

Αυτή η Πανσέληνος σημειώνεται στον άξονα Ταύρου (γείωση) και Σκορπιού (βαθιά νερά). Και μέσα σε αυτά τα νερά τα σκοτεινά του Σκορπιού σαλεύουν αρκετοί πλανήτες αυτήν την εποχή, που μας μαγνητίζουν να κοιτάξουμε μέσα μας. Παράλληλα, ο Ουρανός χαράζει μια δική του πορεία έτοιμος να περάσει ανάδρομος, κάτι που δίνει στην ποιότητα των ημερών την χροιά του αναπάντεχου. Και με τον Άρη να διαβαίνει σήμερα που σας γράφω την 27^η μοίρα του Σκορπιού (την έξαρση του ζωδίου), οι περισσότεροι θα βιώσουμε την ένταση σε κάθε είδους σχέση. Ναι και σε αυτήν με τον εαυτό μας.

Πολλά δοκιμάζονται

Πρόκειται λοιπόν για μια έντονη εβδομάδα, έναν έντονο μήνα, και ναι, όπως τα έχουμε ξαναπεί μια έντονη χρονιά. Τα θεμέλια μας δοκιμάζονται. Η γείωση μας δοκιμάζεται. Οι αξίες, τα ιδανικά μας, και όσα μας στηρίζουν δοκιμάζονται και η Πανσέληνος αυτή πρόκειται να μεγεθύνει τα πάντα. Αυτό που προσπαθεί να πετύχει το σύμπαν αυτήν την χρονιά είναι η μεταμόρφωση μας, και βρισκόμαστε στο στάδιο που πλέον αυτή έχει σχεδόν ολοκληρωθεί.

Δεν γίνεται λοιπόν να είναι εύκολες και απλές οι ενέργειες για κανέναν, καθώς το κουκούλι μας έχει ήδη αρχίσει να σκίζεται και κοιτάμε τον κόσμο με άλλα μάτια. Τι αντικρύζουμε; Αν δεχτούμε πως όλα είναι ολοκαίνουρια θα γίνει πολύ πιο εύκολο να παραδοθούμε στην νέα μας πραγματικότητα. Και που οδηγεί όλο αυτό; Κανείς δεν το ξέρει με απόλυτη σιγουριά. Λέγεται πως το ανθρώπινο γένος αλλάζει, νέα ενεργειακά κέντρα ενεργοποιούνται και πως ετοιμαζόμαστε για την Εποχή του Υδροχόου. Και τι εποχή είναι αυτή;

Αχαρτογράφητα νερά

Την εποχή των Ιχθύων, ο άνθρωπος είχε κατευθυντήριες γραμμές για το τι θα έκανε στην ζωή: γάμος, παιδιά, μια δουλειά, ένα σπίτι. Η πυρηνική οικογένεια, το Αμερικάνικο όνειρο, οι κοινωνικές απαιτήσεις, τα στεγανά σιγά σιγά θα χάνουν έδαφος στην εποχή του Υδροχόου. Θα βρίσκονται πλέον εκεί αν τα θες, αλλά σαν επιλογή. Στην Υδρεία του Υδροχόου, η ζωή δεν θα είναι ένα προσχεδιασμένο ταξίδι σαν αυτά που οργανώνουν τα πρακτορεία για τους τουρίστες, αλλά ένα προσωπικό joy ride, που όμως θα έχει πυξίδα το κοινό καλό. Βλέπεις, μιλάμε για κάτι που κανείς δεν έχει ζήσει για να μας πει πως ήταν. Προχωράμε προς αχαρτογράφητα νερά.

Τι έχουμε λοιπόν στην ζωή μας που μας γειώνει; Τι μας θρέφει; Χωρίς επαφή και τροφή, φυσική και σωματική, δεν θα μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε την ενεργειακή μας μεταμόρφωση. Αυτό είναι που μας καλεί η πανσέληνος αυτή στον Γήινο Ταύρο να αναλογιστούμε. Τι μας ξεκουράζει, τι μας δίνει ενέργεια, τι ανανεώνει το κορμί μας και την ψυχή μας.

Δώσε την προσοχή σου στον κόσμο

Αυτές τις ημέρες κοιτώ συχνά τον ουρανό σαν τις αρχαίες ιέρειες που περιμέναν σημάδια. Και βλέπω πολλά που με γεμίζουνε χαρά αν και δεν υπάρχει γλώσσα για να τα μεταφράσω. Δεν ξέρω να σου πω τι σημαίνει το πέταγμα του κόρακα που το ξημέρωμα φτεροκοπά έξω από το παράθυρο μου, ή το τραγούδισμα του κοκκινολαίμη που προχτές έσταζε επιθυμία στην βεράντα μου. Δεν ξέρω την γλώσσα του μωβ νεφελώματος το σούρουπο, και του φεγγαριού που φουσκώνει. Μπορώ όμως να σου πως το βέλο που μας χωρίζει από την άλλη πλευρά είναι λεπτό, πως ένα αστεροειδής χωρίς προηγούμενο ταξιδεύει για πρώτη φορά στη δική μας γειτονιά και πως αλλάζω. Που δεν είναι εύκολο για κανέναν, ενώ αυτό μοιάζει να ήρθαμε εδώ να κάνουμε. Για να βιώσουμε την αλλαγή.

Εύχομαι και σε σένα λοιπόν μια μαγική Πανσέληνο.

Και μην ξεχνάς: δώσε την προσοχή σου στον κόσμο.

Κι αυτός θα σε καλέσει να τα δεις όλα αλλιώς…

Φιλιά,

Witchella