Μη ψάχνεις το νόημα

Δεν κρύβεται ανάμεσα σε ψαγμένες αλήθειες, ή βαρύγδουπα ρητά.

Σκάει μύτη ακόμα και στα μεγαλύτερα ζόρια. Έχει όνομα, χρώμα, μορφή, γεύση και άρωμα. Μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, μπορεί να είναι ο άνθρωπός σου, μπορεί να είναι ένα ηλιοβασίλεμα, μπορεί να είναι ο εαυτός σου.

Όσο ψάχνεις διαρκώς εκεί έξω ένα νόημα, το χάνεις. Δε θα το βρεις ποτέ εκεί, χρειάζεται να στραφείς μέσα και να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή, όπως και αν είναι αυτή. Αυτό είναι το νόημα.

Το να προσδίδεις νόημα σε κάθε στιγμή,

να αγκαλιάζεις τον εαυτό σου και να τον αποδέχεσαι στην πιο γκρι εκδοχή του, να τα χεις καλά με το μέσα σου και αυτό να ακτινοβολεί στο έξω σου, να σκας ένα χαμόγελο σε έναν άγνωστο περαστικό. Μη ξεχνάς, ο καθένας σηκώνει το δικό του σταυρό. Αυτό είναι το νόημα.

Να λες έναν λόγο καλό και να ανεβάζεις τη ψυχή ενός ανθρώπου που είναι έτοιμη να πέσει. Να βοηθάς τον άλλο, τον όποιον άλλο να «ανοίξει» όταν πάει να μαζευτεί, να είσαι εκεί. Να αγκαλιάζεις και τη δική του στιγμή.

Το νόημα είναι πάντα εφήμερο.

Δε βρίσκεται σε καμία κατάσταση επίπλαστης πληρότητας, ούτε σε μεγάλες προσδοκίες. Σε μια στιγμή μπορεί να κερδίσεις τα πάντα και να χάσεις τα πάντα. Το σημαντικότερο όλων είναι ένα: Να μη χάσεις τον εαυτό σου. Να κερδίζεις τον εαυτό σου κάθε μέρα.

Να βελτιώνεσαι, να δουλεύεις διαρκώς για μια καλύτερη εκδοχή σου για σένα, για τα παιδιά σου, για τους φίλους και συνεργάτες σου. Για τον κόσμο. Αυτό είναι το νόημα.

Σε κάθε στιγμή να το βρίσκεις, όχι να το αναζητάς. Να το δημιουργείς, όχι να το προσπερνάς.