Μην εμπιστεύεσαι ποτέ τις «πεταλούδες στο στομάχι»

Όσο περνά ο καιρός, μαθαίνεις όλο και περισσότερο να αναγνωρίζεις τις κόκκινες σημαίες μέσα σε μία σχέση, ακόμα και στα πρώιμα στάδια της πρώτης γνωριμίας.

Μία από αυτές τις κόκκινες σημαίες, η πιο ύπουλη που τις περισσότερες φορές δε μπορείς να αναγνωρίσεις εύκολα, είναι οι λεγόμενες «πεταλούδες στο στομάχι».

Θα με περάσεις για τρελή υποθέτω, γιατί όλοι μεταφράζουμε αυτό το συναίσθημα σε ενθουσιασμό και ένδειξη πως επιτέλους έχουμε βρει ένα πρόσωπο να μας βγάλει από τη ρουτίνα μας, να προκαλέσει αϋπνίες λόγω επιθυμίας κι έρωτα, όμως στην πραγματικότητα είναι μάλλον σημάδι πως βρισκόμαστε εκτός ισορροπίας.

Μη με παρεξηγήσεις, δε μιλώ κατά του ενθουσιασμού και του να βλέπεις το άτομο που γουστάρεις και να χαμογελάς από το ένα αυτί έως το άλλο.

Μιλώ για εκείνο το συναίσθημα που νιώθεις να παίρνεις ζωή μόνο μέσα από τις κινήσεις του άλλου, μόνο μέσα από τη δική του επιβεβαίωση, μόνο κάνοντάς τον το κέντρο του κόσμου σου, με τα πάντα να περιστρέφονται γύρω του.

Γύρω από τις κλήσεις, τα μηνύματα και τα βλέμματά του, τα κομπλιμέντα, την απουσία και το άγγιγμά του. Σα να ξεκινάς και να τελειώνεις μέσα στα δικά του όρια.

Όταν αισθάνεσαι πως υπάρχει κάτι αόριστο,

κάτι απροσδιόριστο, κάτι μη σταθερό που μπορεί να αλλάξει από ημέρα σε ημέρα, κάτι που σε κρατά σε εγρήγορση, γιατί στην πραγματικότητα σου προκαλεί φόβο και σε παγιδεύει σε έναν φαύλο κύκλο που δε βγάζει προς τα έξω ούτε γιορτάζει τον ειλικρινή εαυτό σου.

Αυτού του είδους οι σχέσεις, με τις πεταλούδες στο στομάχι που δε λένε να ηρεμήσουν ούτε μετά από εβδομάδες, μήνες ολόκληρους, μάλλον θα πρέπει να σε κάνουν να φύγεις τρέχοντας, σα να βλέπεις neon σημάδι «ΕΔΩ Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ Η ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ».

Ίσως δεν έχεις μάθει στην ουσία να συνδέεσαι με ανθρώπους σε ένα πιο ήρεμο tempo, ονομάζεις το άγχος σου «φλόγα» και ίσως, κατά πάσα πιθανότητα δηλαδή, αυτό που όντως έχεις μάθει είναι να υπάρχεις αποκλειστικά και μόνο μέσα στο χάος και το δράμα.

Δεν είσαι μόνη σε αυτό. Είμαι της ίδιας κατηγορίας και εγώ, όμως ας σταματήσουμε να ρομαντικοποιούμε ορισμένες καταστάσεις.

Η ιδανική σχέση, αυτή που θα κουμπώσει σε εμάς, θα είναι ένα safe place από την πρώτη στιγμή, χωρίς να δημιουργεί ίχνος άγχους, φοβίας και αμφιβολίας που θα ακουμπά πάνω σε παιδικά τραύματα.

Οι πεταλούδες δε θα ενοχλούν το στομάχι σου, απεναντίας το σώμα σου θα γεμίζει με μια πρωτόγνωρη ζεστασιά ασφάλειας κάθε φορά που θα βρίσκεσαι με τον άνθρωπό σου.

Την επόμενη φορά επομένως, ας μείνουν οι πεταλούδες στα λιβάδια.

Εκεί είναι το φυσικό τους περιβάλλον και όχι στη δική μας ερωτική ζωή.