Χαμογελά μα μέσα της κλαίει… μια σιωπηλή πανδημία

Πόσες φορές έχεις νιώσει ότι δεν αντέχεις άλλο, αλλά συνεχίζεις; Ότι είσαι εξαντλημένη, αλλά δεν έχεις την πολυτέλεια να σταματήσεις; Οι γύρω σου σε κοιτούν και σε θαυμάζουν για το πόσο πολλά μπορείς να διαχειριστείς αλλά κανείς δεν σε ρωτάει αν είσαι καλά. Αυτό το θεωρούν δεδομένο.

Και εσύ; Συνεχίζεις να χαμογελάς, ακόμα κι όταν μέσα σου καταρρέεις.

Δεν είσαι μόνη. Αυτό που νιώθεις, δεν είναι «υπερβολή» ούτε «αδυναμία». Είναι το burnout, μια εξουθενωτική κατάσταση ψυχικής και σωματικής κόπωσης που πλήττει δυσανάλογα τις γυναίκες. Και όμως, σπάνια μιλάς γι’ αυτό, επειδή η κοινωνία έχει μάθει να θεωρεί τη γυναικεία ανθεκτικότητα δεδομένη.

Γιατί οι γυναίκες βιώνουν μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση;

Αν κοιτάξεις γύρω σου, θα δεις ότι οι περισσότερες γυναίκες ζουν σε μια συνεχή κατάσταση υπερφόρτωσης. Δουλεύεις, φροντίζεις το σπίτι, υποστηρίζεις φίλους και οικογένεια και παράλληλα προσπαθείς να είσαι «σωστή» σύντροφος, μητέρα, επαγγελματίας.

Μέσα σε όλα αυτά, ποιος φροντίζει εσένα;

Από μικρή σου μάθανε ότι πρέπει να είσαι δυνατή, αλλά ποτέ δεν σου έδειξε κανείς πως να φροντίζεις τον εαυτό σου χωρίς ενοχές. Σε ένα περιβάλλον όπου οι γυναίκες επωμίζονται το μεγαλύτερο ψυχολογικό φορτίο – στη δουλειά, στις σχέσεις, στην οικογένεια – η εξάντληση μοιάζει αναπόφευκτη.

Στο βιβλίο “Invisible Women: Data Bias in a World Designed for Men“, η Caroline Criado Perez αποκαλύπτει ότι στον εργασιακό χώρο και την οικογενειακή ζωή, οι γυναίκες βρίσκονται διαρκώς υπό πίεση καθώς προσπαθούν να ανταποκριθούν σε ρόλους που σχεδιάστηκαν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις δικές τους ανάγκες.

Το γυναικείο άγχος δεν προέρχεται μόνο από το φόρτο εργασίας αλλά και από τις μη ρεαλιστικές κοινωνικές προσδοκίες. Μια γυναίκα δεν αρκεί να είναι καλή στη δουλειά της. Πρέπει να είναι και χαρούμενη, περιποιημένη, συναισθηματικά διαθέσιμη. Όταν αυτή η πίεση γίνεται καθημερινότητα το burnout είναι σχεδόν αναπόφευκτο.

Αναγνωρίζεις τα σημάδια;

• Νιώθεις ότι όσο κι αν προσπαθείς, τίποτα δεν είναι αρκετό
• Έχεις εξαντληθεί σωματικά και ψυχικά, αλλά συνεχίζεις
• Δυσκολεύεσαι να χαρείς ακόμα και πράγματα που κάποτε αγαπούσες
• Οι υποχρεώσεις σε πνίγουν, αλλά συνεχίζεις χωρίς να ζητήσεις βοήθεια

Αν βλέπεις τον εαυτό σου σε αυτά, δεν σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με εσένα. Σημαίνει ότι έχεις μάθει να λειτουργείς σε μια κοινωνία που δεν σε αφήνει να ξεκουραστείς.

Πώς θα το αντιμετωπίσεις;

• Κλείσε τον κύκλο του στρες. Το άγχος δεν φεύγει μόνο του όταν τελειώσει η υποχρέωση που το προκάλεσε. Χρειάζεται να επεξεργαστείς το συναίσθημα, μέσω άσκησης ή ακόμα και κλάματος.
• Βάλε όρια. Δεν είσαι υποχρεωμένη να λες πάντα «ναι». Οι άλλοι θα σε σεβαστούν όταν σεβαστείς εσύ τον εαυτό σου.
• Απαλλάξου από την τοξική τελειότητα. Δεν χρειάζεται να είσαι τέλεια. Χρειάζεται να είσαι καλά.
• Ζήτα βοήθεια. Δεν είναι αδυναμία, είναι επιβίωση. Από φίλους, οικογένεια ή έναν ειδικό ψυχικής υγείας, είναι δικαίωμά σου.

Αξίζεις περισσότερα από την εξάντληση

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι η δύναμή σου δεν κρύβεται στο πόσα αντέχεις, αλλά στο πότε θα επιλέξεις να σταματήσεις; Αντί να θαυμάζεις την αντοχή σου στον πόνο, μήπως ήρθε η ώρα να θαυμάσεις τον εαυτό σου για την ικανότητά του να διεκδικεί χώρο, ηρεμία και φροντίδα;

Η ψυχική σου υγεία δεν είναι πολυτέλεια. Είναι προτεραιότητα. Το να φροντίζεις τον εαυτό σου δεν σε κάνει λιγότερο δυνατή, σε κάνει πιο ελεύθερη.