Ευρυδίκη: Ελευθερία θα πει δικαίωμα στη ζωή

«Ελευθερία θα πει δικαίωμα στη ζωή, στην έκφραση, σεβασμός σε κάθε ύπαρξη. Κάτι που επίσης θεωρούμε δεδομένο αλλά δεν είναι. Εγώ τη βίωσα από μικρή αυτή την καταπάτηση δικαιωμάτων, όταν σε ηλικία έξι χρόνων έζησα τον πόλεμο. Έναν πόλεμο που μοίρασε τη χώρα μου στα δυο…».

Κάθε φορά που συζητώ με αυτήν τη Γυναίκα, με έναν τρόπο μαγικό αισθάνομαι πιο γεμάτη και πιο πλούσια. Η ευγένεια, το πηγαίο Φως και η αισιοδοξία της είναι μόνο κάποια από τα χαρακτηριστικά τα οποία σε κερδίζουν με μιας και όσο για το ταλέντο και την πορεία της… δε χρειάζεται να γράψω πολλά… είναι ένα όνομα, μια ιστορία! Η Γυναίκα αυτή, δεν είναι άλλη από την Ευρυδίκη, μια αληθινή καλλιτέχνιδα, με σπάνιο ήθος και ψυχή μικρού παιδιού.

Μετά από τόσα τραγούδια, συναυλίες, δίσκους, παραστάσεις και καριέρα συνολικά θα μπορούσε –όπως ουκ ολίγοι άλλοι- να έχει τη μύτη της ψηλά. Αντίθετα, η Ευρυδίκη, φύση ον ευγενικό και φωτεινό επιλέγει το δρόμο του Χαμόγελου και της Ανθρωπιάς. Είναι μεγάλη μου χαρά να συναντιόμαστε ξανά, αυτή τη φορά στο ολόφρεσκο Magic Me και στη μεταμορφωτική διαδικασία του Coaching. Ευρυδίκη μου, σ’ ευχαριστώ από καρδιάς.

ΜΓ: Τι σε εμπνέει αληθινά στην καθημερινότητά σου;

ΕΘ: Όλα αυτά τα μικρά πράγματα, που πολλές φορές επιλέγουμε να αγνοούμε ή να θεωρούμε ασήμαντα, αλλά είναι αυτά που μένουν μέσα μας και μας κρατάνε στη ζωή όταν όλα γύρω μας καταρρέουν. Κάνω μια βόλτα στην πλατεία της γειτονιάς, κάθομαι στο παγκάκι, ακούω το κελάηδημα των πουλιών, νιώθω το δροσερό αεράκι στο πρόσωπο μου, βλέπω τα παιδιά να παίζουν και όσο πιο δυνατές είναι οι φωνές τους τόσο πιο πλατύ γίνεται το δικό μου χαμόγελο. Μετά πηγαίνω στο σπίτι, φτιάχνω φρέσκο καφέ, ακούω το «Oh my love» του John Lennon, σιγοτραγουδώ, σκέφτομαι ότι είναι ωραία η ζωή και ονειρεύομαι.

ΜΓ: Θα έλεγες ότι ζεις μια ζωή εναρμονισμένη με τις αξίες σου;

ΕΘ: Αυτό προσπαθώ τουλάχιστον. Δεν κάνω ποτέ κάτι που θα ενοχλούσε, ή θα έβλαπτε συνανθρώπους μου. Είμαι ευγενική, δοτική, αντιμετωπίζω τα πάντα με χαμόγελο και νοιάζομαι. Νοιάζομαι για τους ανθρώπους, για τη χώρα μας, για τα παιδιά μας. Η μουσική με βοηθά να λειτουργώ με αισιοδοξία και γίνεται δρόμος να βαδίζω πάντα με αγάπη.

ΜΓ: Ποιο είναι το κυριότερο μάθημα που πήρες μέσα στην καραντίνα;

ΕΘ: Να είμαι δυνατή και να μην ξεχνώ. Όλα αυτά που ζήσαμε και ζούμε ακόμα, είναι για όλους μας μαθήματα ζωής. Πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα τα είδαμε να χάνονται ξαφνικά, από τη μία μέρα στην άλλη. Εκεί συνειδητοποιείς ότι οι στιγμές με τους δικούς σου ανθρώπους είναι μοναδικές και δε γυρνούν πίσω. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι από δω και πέρα θα αφιερώνω περισσότερο χρόνο στην οικογένεια, στους φίλους, στον ίδιο μου τον εαυτό… γιατί αυτές οι στιγμές είναι οι πιο σημαντικές, οι πιο ουσιαστικές. Αυτές θα είναι οι αυριανές μας αναμνήσεις.

ΜΓ: Ελευθερία για σένα θα πει…

ΕΘ: Δικαίωμα στη ζωή, στην έκφραση, σεβασμός σε κάθε ύπαρξη. Κάτι που επίσης θεωρούμε δεδομένο αλλά δεν είναι. Εγώ τη βίωσα από μικρή αυτή την καταπάτηση δικαιωμάτων, όταν σε ηλικία έξι χρόνων έζησα τον πόλεμο. Έναν πόλεμο που μοίρασε τη χώρα μου στα δυο και από το 1974 μέχρι και σήμερα δεν μας επιτρέπεται να ζήσουμε ελεύθεροι στην ίδια μας την πατρίδα.

ΜΓ: Πολλοί δημιουργοί συνδέουν τις στιγμές αληθινού οίστρου τους με περιόδους μελαγχολίας και σε ένα βαθμό από πλευράς μου, θα έλεγα ότι επιβεβαιώνω! Εσύ;

ΕΘ: Η αλήθεια είναι ότι όσες φορές νιώθω την ανάγκη να γράψω κάτι αυτό γίνεται σε περίοδο βαθιάς μελαγχολίας. Όταν φτάνω σε σημείο που γίνεται μέσα μου μια έκρηξη συναισθημάτων. Τότε συμβαίνει κάτι μαγικό. Λες και δημιουργείται ένα κανάλι επικοινωνίας με αυτό που αποκαλούμε «έμπνευση» και εγώ αντλώ πληροφορίες από κει. Και έτσι όπως ανοίγει ξαφνικά, το ίδιο ξαφνικά κλείνει και δεν έχω πια πρόσβαση. Κάπως έτσι έρχεται και φεύγει η έμπνευση στη δική μου περίπτωση γι’ αυτό και δε μπορώ να πω ότι είμαι επαγγελματίας τραγουδοποιός. Έχω γράψει πολύ λίγα τραγούδια αλλά σίγουρα όλα έχουν ιδιαίτερη σημασία για μένα.

ΜΓ: Αν έδινες στην Τέχνη έναν δικό σου ορισμό ποιος θα ήταν αυτός;

ΕΘ: Η Tέχνη είναι μάγισσα. Είναι αυτή που μπορεί πραγματικά να μεταμορφώσει έναν άνθρωπο. Να απαλύνει, να εξυψώσει την ψυχή του. Να δώσει φως και λόγο ύπαρξης στη ζωή του. Τέχνη είναι η ίδια η ζωή και είναι αιώνια. Είναι ο δρόμος στην αθανασία, στη λύτρωση, στην ελευθερία.

ΜΓ: Ποια επιτυχία σου ταιριάζει καλύτερα στη φάση της ζωής που είσαι τώρα;

ΕΘ: Ταιριάζει καλύτερα ένα τραγούδι μου το οποίο δεν έγινε επιτυχία. Είναι όμως ένα από αυτά τα αληθινά τραγούδια, βγαλμένο μέσα από τη δική μου ζωή γι’ αυτό και με εκφράζει απόλυτα. Είναι το «ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΑΜΑ». Η διαδρομή από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι σήμερα, τα καλοκαίρια στο σπιτάκι του παππού και της γιαγιάς στη Λεμεσό, τα παιχνίδια στην αυλή, οι γιορτές και οι οικογενειακές συγκεντρώσεις, τα τραγούδια μου στην κούνια με τα ξαδέρφια γύρω γύρω να παίζουν και να γελούν, οι πρώτοι έρωτες, τα όνειρα και τα μεγάλα σχέδια, οι εξομολογήσεις και τα παραμύθια της γιαγιάς, ο πόλεμος και όσα μας σημάδεψαν τη ψυχή, το μουσικό μου ταξίδι, οι αγωνίες, οι προσπάθειες, τα κερδισμένα και τα χαμένα στο παιχνίδι της ζωής, η πίστη στην αγάπη και η ανάγκη για αγάπη, την ανιδιοτελή αγάπη της οικογένειας, αυτή την αγάπη που μας δίνει φτερά. Ονειρεύομαι ακόμα όπως τότε μου ήμουν κοριτσάκι 5 χρονών και πίστευα πως ήμουνα νεράιδα. Ονειρεύομαι ακόμα κι ας έχω φτάσει 53.

ΜΓ: Τι βλέπεις εκεί έξω και προσπαθείς να μην το δεις; Ή μάλλον καλύτερα, θα ήθελες να μην υπήρχε καν;…

ΕΘ: Είναι τόσο δύσκολες οι μέρες που διανύουμε που δυστυχώς υπάρχουν πολλά εκεί έξω που με ενοχλούν, που με πληγώνουν, που με θυμώνουν. Θα ήθελα να μην υπήρχαν αρρώστιες, να μη χάνονταν έτσι άδικα συνάνθρωποι μου, να μην υπήρχε πόνος, να μην υπήρχε φτώχεια, να μην υπήρχε πείνα, να μην υπήρχε αδικία, να μην υπήρχε εκμετάλλευση, να μην υπήρχε εγκληματικότητα, να μην υπήρχαν πόλεμοι, να μην τρελαίνονταν οι έχοντες την εξουσία ώστε να μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Όσο και να προσπαθείς δε μπορείς να μη βλέπεις καθημερινά όλη την ασχήμια που υπάρχει γύρω μας. Και το θέμα δεν είναι να κλείνεις τα μάτια. Δεν μας παίρνει πια να αδιαφορούμε. Ο καθένας μας πρέπει να δράσει, πρέπει να αναλάβει μια ευθύνη. Και όλοι μαζί να κάνουμε αυτό τον κόσμο πιο όμορφο. Το χρωστάμε στα παιδιά μας.

ΜΓ: Μαγεία είναι…

ΕΘ: Η ζωή! Η ζωή και τα δώρα της. Να πηγαίνεις εκδρομή τις Κυριακές, να κρατάς το γιο σου αγκαλιά και να χορεύετε ακούγοντας Elvis, να γελάς δυνατά μέχρι δακρύων, να διαβάζεις ποίηση και να ονειρεύεσαι, να γίνεσαι λουλούδι, να γίνεσαι τραγούδι, να γίνεσαι η Ιουλιέτα και να ψάχνεις τον Ρωμαίο σου κι όταν τον βρίσκεις να μένεις για πάντα στην αγκαλιά του, να ταξιδεύεις παντού με το μυαλό και την καρδιά, στο χώρο, στο χρόνο, να μαθαίνεις και να αγαπάς.

Ανακάλυψε περισσότερους Magic People ΕΔΩ!