Ποιος είπε ότι η αυτοαμφισβήτηση δεν είναι κάτι υγιές;

Ακούμε συχνά ότι η αυτοαμφισβήτηση μπορεί να μας εμποδίσει να πετύχουμε τους στόχους μας και να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε. Παρατηρούμε συχνά επίσης ότι αρκετοί τη συνδέουν με έλλειψη αυτοπεποίθησης, αυτοταπείνωση και τελικά την απαξίωση του εαυτού. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω και να σας εξηγήσω και όλους τους λόγους έναν ένα, μέσα από μια ιστορία.

«Με αμφισβητώ συνέχεια, δεν πάω πουθενά»

Στα πλαίσια ενός workshop που πρόσφατα συντόνισα σε μια εταιρεία, γνώρισα την Σ. Η Σ. ήταν μέλος της ομάδας με την οποία κλήθηκα να δουλέψω και εξαρχής παρατήρησα ότι ήταν κάπως κουμπωμένη. Στο επίκεντρο του workshop ήταν η ομαδικότητα και περιελάμβανε παιχνίδια σε δυάδες και τριάδες. Στα μισά μιας άσκησης που είχε να κάνει με το πως επικοινωνούμε τα συναισθήματά μας την είδα να βουρκώνει. Μου ζήτησε ευγενικά να πάει τουαλέτα. Την άφησα. Η ομάδα ρόλαρε. Κι εγώ, βγήκα να δω πως είναι.

«Με αμφισβητώ συνέχεια, δεν πάω πουθενά» μου λέει με δάκρυα στα μάτια. «Ποιος στο είπε αυτό;» τη ρωτώ. Της δίνω ένα χαρτομάντηλο και στα επόμενα πέντε λεπτά μοιράζεται μαζί μου ότι παράλληλα με την οχτάωρη εργασία της ως γραφίστρια, αποφάσισε να κάνει και μια νέα αρχή στον μαγικό κόσμο του ελεύθερου επαγγέλματος με στόχο κάποια στιγμή να αποκτήσει πλήρη αυτονομία. Το στήσιμο της επιχείρησης, το business plan, η διαχείριση των οικονομικών, η δημιουργία του site της (και η ζωή που μεταξύ όλων αυτών συμβαίνει no matter what) την έφτασαν στα όριά της. «Ούτε λόγος για συναισθήματα Μάρη, δεν προλαβαίνω ούτε να…».

Πώς βιώνεις την αυτοαμφισβήτηση Σ.;

«Σίγουρα μπορώ;», «Γίνεται χαμός με γραφίστες/influencers/social media managers/content creators και της Παναγιάς τα μάτια εκεί έξω, που πάω ΕΓΩ; Και πώς;», «Τα έξοδα τρέχουν, τα έσοδα και πάλι…», «Φοβάμαι». Και αυτά είναι μόνο τα μισά των μισών των μισών που και σκεφτόταν και είπε και σε εμένα και φυσικά τα ένιωσα. Η Σ. μέσα σε όλο αυτό αισθανόταν μετέωρη και μόνη και η αλήθεια είναι πως κοιτούσε το δέντρο και όχι το δάσος. Δεν την αδικώ, σε όλους μας έχει συμβεί.

Οι νέες αρχές είναι γεμάτες αυτοαμφισβήτηση. Τη βιώνω σε κάθε μου κύτταρο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, σχεδόν διαρκώς πίστεψέ με, και η αλήθεια είναι πως όταν τη βιώνουμε με τρόπους νοσηρούς -αυτούς γνωρίζουμε κατά κύριο λόγο-  είναι ικανή να μας “πνίξει”. Αν όμως καταφέρουμε να αντιστρέψουμε το παιχνίδι υπέρ μας; Αν φροντίσουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες να… τη δούμε αλλιώς;

Αυτό που σου δίνει κίνητρο

Τι έκανε η Σ.; Μέσα στο πανέμορφο χάος που προϋποθέτουν όλες οι σπουδαίες αλλαγές, ξέχασε (καταρχάς) την οικονομική ασφάλεια που της έδινε η ήδη υπάρχουσα εργασία της. Ξέχασε επίσης τη φλόγα μέσα της που της φώτιζε μια πτυχή εξαιρετικά ζωτική για την ίδια: ήθελε να μάθει να κάνει παιχνίδι με τους δικούς της κανόνες. Και μπορούσε. Εξού και τόλμησε. Επίσης… ξέχασε και κάτι ακόμα: πως μέσα σε όλο αυτό δεν ήταν μόνη κι ας ένιωθε έτσι κάποιες φορές.

Και όλα τα παραπάνω αποτελούν τον κανόνα για όποιον ετοιμάζεται για το πολυπόθητο leap of faith στη ζωή του, είτε αφορά τα επαγγελματικά είτε τα προσωπικά. Δεν είναι εύκολο. Και το μεγαλύτερο στοίχημα είναι να νικήσει το καθημερινό self-sabotage, το οποίο συνεπάγεται αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα.

Η αυτοαμφισβήτηση είναι υγεία

Ας δούμε λίγο τώρα και την άλλη όψη του νομίσματος… Τι μας «καίει»; Τι μας κάνει να χάνουμε γλυκά τον ύπνο μας τα βράδια; Που νιώθουμε τον σφυγμό μας να χτυπά δυνατά; Για τι παθιαζόμαστε να μιλάμε και πότε φωτίζει το πρόσωπό μας ολόκληρο; Η εμπειρία μου απαντά: όλα αυτά που είναι «για εμάς». Πράγματα που ίσως δε μπορούμε να εκλογικεύσουμε, αλλά για αυτά ζούμε. Συνθήκες που μας δίνουν το πράσινο φως να «μεταμορφωθούμε» σε κάτι ανώτερο. Ίσως… στον σκοπό μας.

Η αυτοαμφισβήτηση είναι υγεία. Σημαίνει ότι είσαι στην αρένα και την «ψάχνεις». Σημαίνει πως ό,τι νέο κι αν αποφάσισες να επιχειρήσεις, αλλάξεις, προσπαθήσεις, τολμήσεις, σε αφορά πραγματικά. Και σημαίνει και κάτι ακόμα: πώς θέλεις να το κάνεις με τον τρόπο σου, χωρίς εκπτώσεις και με καρδιά… άρα, σε καλό δρόμο είσαι. Και σίγουρα είναι και η Σ.!

ps. Όταν τα ψυχολογικά ζόρια σκάνε μύτη, αντί να κοιτάς το δέντρο, σου προτείνω να δεις το αγαπημένο μου «Lion King». Όπου κι αν σε βγάλει το νέο σου, μαγικό ταξίδι, «Hakuna matata: όλα μια ιδέα είναι»!