Για όσα δε μπορούμε να εκλογικεύσουμε: Γι’ αυτά ζούμε!

Για εκείνον τον τύπο που βρεθήκατε τυχαία και ταυτόχρονα τη σωστή στιγμή, στο σωστό μέρος και έμελλε να γίνει ο έρωτας της ζωής σου.

Για εκείνη τη δουλειά που ήρθε ουρανοκατέβατη από ένα Linkedin και ξεπέρασε τα πιο τρελά σου όνειρα.

Για εσένα που νιώθεις πιο δυνατή από ποτέ, παρ’ όλες τις κρίσεις που βίωσες απανωτά το τελευταίο μεγάλο διάστημα και είσαι πια έτοιμη για το νέο κεφάλαιο της ζωής σου. Ακόμα απορείς με το σθένος σου…

Για όλα αυτά ζεις. Για όλα αυτά ζούμε! Για όσα δε μπορούμε να εκλογικεύσουμε.

Θυμάμαι κάποτε μια φίλη, μου είχε πει «Απλά ξύπνησα και είχα σταματήσει να τον σκέφτομαι. Μου τελείωσε, απελευθερώθηκα. Είμαι καλά!». Μου έκανε απίστευτη εντύπωση πως το «καλά» της ήταν τόσο πηγαίο και αληθινό τη στιγμή που μιλούσε για έναν άνθρωπο-κόλλημα διετίας, που μάλιστα, είχε γράψει πολύ στο μέσα της…

Ξύπνησε λέει και της είχε τελειώσει! Άντε να το εκλογικεύσεις.

Κι άντε να εκλογικεύσεις και τα ένστικτα, τα πάθη, τα όσα η μοίρα, το κάρμα, το πεπρωμένο ή πες το όπως θες σου φέρνει στα μάτια σου μπροστά, το πόσο θες να τον γνωρίσεις καλύτερα, χωρίς να αντιλαμβάνεσαι το «γιατί», το πόσο ζωντανή νιώθεις αυτή τη στιγμή ενώ μια εβδομάδα πριν ήσουν «νεκρή» με κόκαλα που πονούσαν και ψυχή βουτηγμένη στο γκρι.

Η πολλή υπερανάλυση οδηγεί στην παράλυση

Κάποτε, κάπου είχα διαβάσει «Το να επιλέγεις σωστά όταν διαθέτεις πλήρη στοιχεία, δεδομένα και γνώση, δεν είναι Ηγεσία, είναι λογιστική». Άλλο ηγεσία, άλλο λογιστική. Άλλο συναίσθημα, άλλο λογική. Άλλο αγάπη κι άλλο σeξ. Άλλο το αύριο, άλλο το χτες.

Όταν μπαίνω σε συζητήσεις με ανθρώπους που πάνε να τετραγωνίσουνε τον κύκλο και να εκλογικεύσουν την καρδιά, μπερδεύομαι. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη τους για έλεγχο, να βάλουν κάτω τα δεδομένα και να το «αναλύσουν», όμως, μισό λεπτό…

Αυτό το κάνεις στα μαθηματικά, αυτό το κάνεις στη δουλειά, αυτό το κάνεις με τα λεφτά. Πόσο μακριά μπορεί να σε «πάει» το να το κάνεις ΚΑΙ με την καρδιά;

Ας αποδεχτούμε ότι για όλα αυτά ζούμε

Για τα φιλιά που μας κόβουν την ανάσα, τα έντονα βλέμματα, τα διαπεραστικά αγγίγματα, τα όλα όσα δυσκολευόμαστε να ερμηνέψουμε με λογική και μας αφήνουν μετέωρους με πολλαπλά συννεφάκια σκέψεων στο κεφάλι. Για αυτά ζούμε.

Για τις εκπλήξεις της ζωής που αποδεδειγμένα… γράφει τα καλύτερα σενάρια, για τα ένστικτα που δε μπορούμε να κατανοήσουμε, για τη δύναμή μας που πολλές φορές επίσης ξεπερνά τη λογική και την έως τώρα ιστορία μας. Και για αυτά ζούμε!

Και ζούμε επίσης και για να μας αμφισβητήσει η ίδια η ζωή με τον τρόπο της…

Και οφείλουμε να το αποδεχτούμε.

Ας είμαστε με εμάς ειλικρινείς και ας κατεβάσουμε λίγο το μαστίγιο.

Να αρπάξουμε το πούπουλο προτείνω και να το απολαύσουμε.

Θέλει και πούπουλο η ζωή φίλοι μου και καμιά φορά απλά να παραδίνεσαι στην υπέροχα μαγική της σκηνοθεσία…

Όλα τα άλλα, είναι λογιστική.

Stay in your Magic,

Μάρη