Σ’ ένα δωμάτιο νοσοκομείου μου είπαν τη σοφότερη κουβέντα που άκουσα ποτέ

Σ’ ένα δωμάτιο νοσοκομείου

Έτσι ξεκινά η νέα χρονιά.

Και τι σημασία έχει αν το χρονόμετρο δείχνει 2023, 2022 ή 14.15 μ.μ…;

Η κατάσταση κρίσιμη. Ο άνθρωπος που μάχεται κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά. Την έχει κερδίσει αυτή τη θέση. Με πόνο και πολλή αγάπη.

Από τα πανηγυρικά πυροτεχνήματα που καλωσορίζουν το νέο έτος, στο τρεμάμενο φως από φθόριο στο διάδρομο της πτέρυγας.

Δίπλα στις ξεχαρβαλωμένες καρέκλες της αίθουσας αναμονής επισκεπτών.

Ξεχαρβαλωμένες όχι από τον καιρό, αλλά από τις πονεμένες σκέψεις και ιστορίες των επισκεπτών τους.

Στο βάθος ακούγεται μουσική

Από ένα δωμάτιο ασθενούς. Δίνει μια εύθυμη νότα στο σκληρό σκηνικό. Υπενθύμιση θα έλεγα. Θυμίζει πως η ζωή συνεχίζεται ακόμα και κατά τη διάρκεια πόνου, μεγάλων δυσκολιών και κακών συγκυριών.

Αναδύει την εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να βρίσκει πάντα καλό στο κακό. Μια τάση που του δίνει τη δύναμη να ξεπερνά και να υπερβαίνει κάθε κακοτοπιά.

Μου δημιουργείται η ανάγκη να γνωρίσω αυτόν τον ασθενή

Φτάνοντας στην πόρτα, διστάζω.

Τελικά χαμογελάω μόνο και εύχομαι  δυνατά ”καλή ανάρρωση”!

“Να γλεντάς τη ζωή” μου φωνάζει και τα μάτια της λάμπουν όλο σπιρτάδα.

Αυτοί οι αναπάντεχοι σοφοί άνθρωποι που τυχαίνει να συναντήσεις για 1′ στη ζωή σου, αλλά καταφέρνουν να σε διδάξουν με μια λέξη τους, με ένα τους νεύμα!

Το λες και ΜΑΓΕΙΑ ε;