Ανάμεσα στη γκρίνια και τη δράση, εσύ τι επιλέγεις;

Η σύγχρονη αγορά εργασίας εξελίσσεται συνεχώς, παρουσιάζοντας μια σειρά προκλήσεων για τους υποψήφιους εργαζομένους καθώς και για τους εργοδότες. Καθημερινά, λόγω της δουλειάς  μου, καταγράφω μια συνεχή αλλαγή της συμπεριφοράς και των απαιτήσεων των υποψηφίων, ιδιαίτερα των νέων.

Πολλοί από αυτούς τολμώ να πω ότι είναι άνθρωποι παγιδευμένοι σε μια καθημερινότητα που τους φαίνεται αδιάφορη, απογοητευτική και άδικη. Εγκλωβισμένοι στη γκρίνια, η οποία οδηγεί στην αδράνεια. Νέοι άνθρωποι, που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο εργασιακό τους περιβάλλον.

Η αυξημένη αυτοπεποίθησή τους, τους προκαλεί μια δυσκαμψία σε ότι αφορά αποδοχή της ιεραρχίας, ενώ η υπερβολική εκτίμηση των ικανοτήτων τους συνοδεύεται από μια απαίτηση για άμεση αναγνώριση και προαγωγή, χωρίς όμως να καταβληθεί από εκείνους η απαιτούμενη προσπάθεια. Έχουν μια προσδοκία να βελτιωθούν οι καταστάσεις, οι οικονομικές συνθήκες, η κοινωνία, χωρίς εκείνοι να κάνουν το παραμικρό.

Αγαπητέ υποψήφιε εργαζόμενε!

Η γκρίνια δεν θα σε βοηθήσει να βρεις τη λύση και να πετύχεις το στόχο σου. Δεν θα φέρει την προαγωγή που αναζητάς. Δεν είναι δυνατόν να επιδιώκεις επαγγελματική εξέλιξη, να αισθάνεται ότι αδικείσαι, να θέλεις να εξελιχθείς και να μην κάνεις κάτι γι’ αυτό.

Τι εννοείς αλήθεια όταν λες ότι νιώθεις αδικία;

Αδικία είναι να εκτιμάς τις δυνατότητές σου άλλα να επαναπαύεσαι σε αυτές χωρίς να εργάζεσαι;

Αδικία είναι ο αυξανόμενος βαθμός δυσκολίας των επαγγελματικών απαιτήσεων να σε οδηγεί στην παραίτηση;

Αδικία είναι να συναντάς διαφορετικές συνθήκες από αυτές που περίμενες και να βουλιάζεις άπραγος στην καθημερινότητα;

Αδικία είναι να πρέπει να δουλέψεις σκληρά για να αναγνωριστείς και να ανταμειφθείς;

Αδικία είναι να πρέπει να ακολουθήσεις συγκεκριμένες διαδικασίες μέσα σε ένα εταιρικό περιβάλλον και οι εργοδότες σου να είναι απαιτητικοί ως προς την τήρησή τους;

Φυσικά και όχι!

Αδικία είναι να υπάρχουν επιθυμίες που δεν αφορούν το παρόν και να περιμένεις να εκπληρωθούν στο μέλλον ως δια μαγείας.

Αδικία είναι να βιώνεις την απόγνωση της αναμονής για κάτι καλύτερο, το οποίο προσδοκάς να αποκτήσεις, στηριζόμενος σε εξωγενείς παράγοντες και όχι στις προσπάθειές σου.

Αδικία είναι να εξαντλείσαι στην προσπάθεια να σκεφτείς, πως θα ήταν τα πράγματα, αν δούλευες σκληρά.

Αδικία είναι να βρίσκεις δικαιολογίες αντί για λύσεις.

Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ζει σε ένα περιβάλλον που δεν του αρέσει.

Η επίτευξη των στόχων μας αρχίζει από εμάς

Γίνε δημιουργικός, ξεβολέψου! Βγες από τη μιζέρια της καθημερινότητας. Αγνόησε τις κακόβουλες σειρήνες, έχε πίστη, βρες την θετική πλευρά σε κάθε αναποδιά. Ξεκίνα να ελίσσεσαι, να δουλεύεις σκληρά και καθημερινά, με διαφορετικές τακτικές και να πειραματίζεσαι.

Μετέτρεψε τον αυξανόμενο βαθμό εργασιακών προβλημάτων και δυσκολιών σε αυξανόμενο επίπεδο δικών σου ικανοτήτων και δεξιοτήτων.

Δες την κάθε δυσκολία σαν μια ευκαιρία για μάθηση και ανάπτυξη και αντιμετώπισέ την με φαντασία και αποφασιστικότητα.

Τις περισσότερες φορές το εμπόδιο για να φτάσουμε στην προσωπική μας κορυφή είναι ότι δεν δουλεύουμε στοχευμένα. Οι δικαιολογίες που δημιουργείς καταστρέφουν τα αποτελέσματα που αναζητάς. Κι όταν νομίζεις ότι όλα πάνε στραβά και όταν μοιάζουν αδιέξοδα συνέχισε να προσπαθείς. Στο χέρι σου είναι να το κάνεις να συμβεί.

Να θυμάσαι ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: Εκείνοι που γκρινιάζουν και εκείνοι που πετυχαίνουν!