Όταν η ανάγκη θεωρείται αγάπη και η εξάρτηση σχέση

Ο χωρισμός αποτελεί μια από τις πιο δραματικές εμπειρίες που μπορεί να βιώσει κάποιος στη ζωή του. Πέρα από τον πόνο της απώλειας που θεωρείται από τους πιο ισχυρούς, φέρνει μαζί του μια πληθώρα αλλαγών και αναταράξεων στην ψυχολογία του ατόμου που τον βιώνει.

Οι κοινές συνήθειες ακόμα και οι διαφωνίες που αποτελούσαν μέρος μιας προβλέψιμης ρουτίνας δημιουργούσαν μια αίσθηση κανονικότητας. Με το χωρισμό χάνονται οι σταθερές της καθημερινότητας και αυτό προκαλεί μεγάλη ανισορροπία.

Υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται υπερβολικά να τον διαχειριστούν. Προσπαθούν συνεχώς χωρίς αποτέλεσμα ή για να το θέσω καλύτερα, δεν προσπαθούν κι αυτός είναι ο λόγος που δεν προσαρμόζονται στο παρόν και βιώνουν ένα παρατεταμένο πένθος για το παρελθόν που χάθηκε.

Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν τα πραγματικά τους συναισθήματα

Τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από την ανάγκη. Γιατί αν ψάξουν, θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι ακριβώς όπως τα λένε.

Μέσα από την επίδραση κληροδοτημένου ρομαντισμού, ταινιών και τραγουδιών, o χωρισμένος υιοθετεί εκφράσεις όπως «ράγισε η καρδιά μου, έμεινα μισός, έχασα τον εαυτό μου, με πρόδωσε». Αυτές οι εκφράσεις συχνά καθιερώνουν αμφιλεγόμενα κριτήρια για τα συναισθήματά του χωρίς να είναι ακριβώς έτσι.

Παράδειγμα. Μια γυναίκα αποφασίζει να φύγει από μια δυσλειτουργική σχέση. Ο άντρας κλαίει και οδύρεται που τον χώρισε η σύντροφός του, που έχασε την αγάπη της ζωής του, το άλλο του μισό. Τι θρηνεί στην πραγματικότητα; Την αλλαγή της εθισμένης του καθημερινότητας.

Το γεγονός ότι έχασε τη μαγείρισσα, τον φροντιστή για τα παιδιά, έναν αποδέκτη της κακής του διάθεσης, έναν σάκο του μποξ να ξεσπά τα νεύρα του και ότι άλλο περιλαμβάνει ο τίτλος μιας χαρωπής νοικοκυράς που πίστευε ότι δύσκολα θα ξεφύγει από το καβούκι της.

Αυτός ο άντρας λοιπόν πονάει και λιώνει πραγματικά. Όμως για λάθος λόγο. Γιατί; Επειδή θεωρεί το ξεβόλεμά του προδοσία. Για πολλούς ανθρώπους το βόλεμα αποτελεί το κέντρο της ζωής τους. Όμως καλό θα ήταν να  γνωρίζουν για ποια απώλεια θρηνούν ακριβώς. Το ίδιο ακριβώς αντιδρούν και αισθάνονται και οι γυναίκες σε αντίστοιχή περίπτωση. Δεν υπάρχει κάποιος διαχωρισμός ή κάποια διάκριση στα δύο φύλα.

Πολύ συχνά οι άνθρωποι μπερδεύουν την ανάγκη με την αγάπη

Και… την αποκαλούν αγάπη. Υπάρχουν άτομα που συντηρούν τις ανάγκες τους σε τέτοιο βαθμό και δεν έχουν χώρο να καλλιεργήσουν συναισθήματα. Με τέτοιες εκτιμήσεις, η ανάγκη θεωρείται αγάπη και η εξάρτηση θεωρείται σχέση.

Δεν υπάρχει τίποτε πιο θεραπευτικό όσο η επαφή του ανθρώπου με την εσωτερική του πραγματικότητα. Η ενασχόληση αυτή σε συνδυασμό με επίτευξη αυτογνωσίας είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να ζούμε εύστοχα και χωρίς μάταιο πόνο.

Με μια ξεκάθαρη ματιά στην περίπτωση του παραδείγματος, η στεναχώρια του άντρα δεν προήρθε από την απώλεια της συντρόφου του άλλα από την απώλεια των ιδιοτήτων που αντιπροσώπευε η σύντροφος.

Ας μην παρασύρεται λοιπόν άδικα από τον μελοδραματισμό για το πρόσωπο που έχασε άλλα ας προβληματιστεί. Ποιο πρόσωπο έχασε; Τη μαγείρισσα, την αμίλητη ακροατή, το σάκο του μποξ, τη χαρωπή νοικοκυρά;

Αναρωτιέμαι αν είδε ποτέ το πραγματικό πρόσωπο της συντρόφου του.