Magic Diaries #26: Η απάντηση σε όλα είναι Destiny’s Child

Μουσική και ψυχολογία συνδέονται άμεσα μας λένε οι ειδικοί, όμως κι εμείς μετά από 33 ολόκληρα χρόνια στον πλανήτη γη, επιβεβαιώνουμε. Θέλεις να καλμάρεις λίγο το νευρικό σου σύστημα; Να ζωντανέψεις μια ημέρα νωθρή; Θέλεις η σeξι διάθεσή σου να απλωθεί στο χώρο; Η απάντηση σε όλα είναι μουσική.

Η μουσική έχει μια μαγική ικανότητα να προκαλεί τόσο έντονα συναισθήματα, όσο και σωματικές αντιδράσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι απ’ όλα τα είδη Τέχνης έχει τη μεγαλύτερη επιρροή σε καρδιά, νου και πνεύμα αφού επιδρά άμεσα σε ασυνείδητο επίπεδο. Επίσης, σε οδηγεί να κινηθείς, κάτι το οποίο αυτόματα με τον τρόπο του σου υπενθυμίζει «είσαι εδώ φίλε, ό,τι κι αν συμβαίνει, ζωντανός, νιώθεις!».

Μεγάλη υπόθεση ο παλμός, έτσι δεν είναι;

Κι όταν αισθάνεσαι ότι τον χάνεις, ή σου λείπει, ή τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θες, ή νιώθεις ανασφάλεια, ή απλά κούραση, αρκεί και μόνο να πατήσεις το play. «Έχω τουλάχιστον δύο με τρία τραγούδια για κάθε ψυχολογική ανάγκη» μου λέει τις προάλλες μια φίλη. «Τώρα που το σκέφτομαι, κι εγώ!» της απαντώ και χαιρόμαστε μόνες μας (!).

Από ένα σημείο κι ύστερα, ό,τι «βοηθά» τη ψυχολογία σου, γίνεται στρατηγική. Δεν αφήνεις περιθώρια σε πράγματα και καταστάσεις που αντικειμενικά δε μπορείς να ελέγξεις, να σε επηρεάσουν. Ή τουλάχιστον προσπαθείς. Ανάβεις κεριά, καις palo santo, κάνεις ένα ντους ζεστό, διαλογίζεσαι, αρπάζεις το αγαπημένο σου feel good βιβλίο που βρίσκεται μόνιμα στο τραπεζάκι του σαλονιού, ή απλά απλώνεσαι σαν τον τραχανά στον καναπέ και μιλάς στο ταβάνι.

Survival mode on

Όλοι έχουμε τις στρατηγικές μας. Και ευτυχώς τις έχουμε! Και τις τελευταίες ημέρες που κλήθηκα να ανασύρω αρκετές εξ’ αυτών, έπιασα τον εαυτό μου ουκ ολίγες φορές να αναρωτιέται «Αν δεν υπήρχε η μουσική, τότε τι;». Γιατί καλό το βιβλίο, όταν όμως το κεφάλι σου είναι λαπάς, δεν. Και καλό και το ταβάνι, όμως ίσως θα πρέπει να αρχίσει να σε ανησυχεί το γεγονός ότι γυρεύεις σε αυτό απαντήσεις (!).

Ενώ οι Destiny’s Child στην αγαπημένη σου μουσική λίστα επιβίωσης είναι πάντα εκεί και δε μπορώ ειλικρινά να σου περιγράψω το πως πετάγομαι όταν ακούω τους πρώτους κιόλας στίχους του Survivor. Ό,τι μα Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ, σβήνει σε δευτερόλεπτα. Σα να μπαίνει στο σώμα μου μια άλλη και σαν ταυτόχρονα να θυμάμαι ποια είμαι.

Το «πάτωμα» σβήνει με μιας. Μαζί του σβήνει και η ανασφάλεια, το «γαμώτο», το «ουφ», το «και τώρα;». Χέρια φεύγουν στον αέρα, σώμα αιωρείται, ύφος πολεμίστριας βασίλισσας επανέρχεται και δυναμώνει και… το έχουμε κορίτσι μου, ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ!

Τίποτα δεν είναι υπό έλεγχο

Ελάχιστες αποφάσεις στη ζωή είναι τελεσίδικες και ελάχιστα πράγματα έως… τίποτα (!) υπό έλεγχο. Η δουλειά θα στραβώσει, στο «διαβάστηκε» κάποια στιγμή μοιραία θα μείνεις, σε καταστάσεις που δε βγάζουν κανένα απολύτως νόημα –εννοείται– θα μπλέξεις, στα πατώματα θα πέσεις και δυο και τρεις και τελικά θα γελάσεις πολύ, πολύ, ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ και πάλι ξανά.

Γιατί όλα κάνουν τον κύκλο τους. Και γιατί σου αξίζει να βιώσεις τα πάντα. Και γιατί, στο τέλος, αν το σκεφτείς «Όλα μια ιδέα είναι!». Και γιατί οι Destiny’s Child πάντα είναι και θα είναι εκεί!

Εσένα ποιο τραγούδι σε επαναφέρει στην πραγματικότητα που αξίζεις να ζεις;

Φωτογραφία: Peter Sekesan