Magic Me Team
Στη θητεία μου στο project management, χρειάστηκε να εκπαιδευτώ κοντά σε project managers, να παρακολουθώ έργα, να λάβω πιστοποιήσεις και το σημαντικότερο, τεράστια μαθήματα στην οργάνωση και τη συνεργασία ομάδων.
Στην τέχνη του coaching, είναι απαραίτητο συστατικό το rapport, δηλαδή η σύνδεση, αυτό που λέμε «χημεία» μεταξύ coach και πελάτη. Το rapport ανακαλύφθηκε ως όρος από τον Αμερικανό ψυχίατρο Milton Erickson την δεκαετία του 1930. Μάλιστα, εφαρμόστηκε ως θεραπευτική μέθοδος ύπνωσης με επιτυχία και ο ίδιος θεωρήθηκε πρωτοπόρος σε αυτό, ενώ τότε έπασχε από πολιομυελίτιδα.
Μετά από πληθώρα ερευνών, αποδείχθηκε και σε επιστημονικό πλαίσιο ότι οι άνθρωποι που μοιάζουμε μεταξύ μας έχουμε και μία μεγαλύτερη συμπάθεια ο ένας στον άλλον, καθώς και μια ιδιαίτερη σύνδεση. Αυτό συνέβη ανάμεσα σε μένα και στον Τίμο. Είχαμε κάποιο κοινό χαρακτηριστικό, που με έκανε να νιώθω ότι τον ξέρω χρόνια. Δεν ήξερα όμως ποιο ήταν αυτό. Σίγουρα θα έχει συμβεί και σε εσάς…
Εντέλει, θα έλεγε κανείς πως αυτό που μας συνέδεε ήταν μια κοινή «τρέλα»! Ίσως ένα είδος τρέλας που κάνει το μάτι να «γυαλίζει», που μας βάζει σε ροή, μας δίνει «βενζίνη» να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες. Για ποιο λόγο το χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη;
Θυμάμαι ότι παλαιότερα, άτομα του κύκλου μου δε δίσταζαν να χαρακτηρίζουν το πάθος που έχω κάποιες φορές για τα πράγματα και τους ανθρώπους ως «τρέλα». Αυτός ήταν ο χαρακτηρισμός που κυριαρχούσε. Σήμερα, θα μπορούσα να αναδιατύπωσω τη λέξη σε «σπίθα», προορισμό, πυξίδα, αποστολή.
Στην πορεία κι όσο μεγάλωνα, διαπίστωνα ότι υπάρχουν κι άλλοι «τρελοί» που μοιραζόμαστε ένα κοινό πάθος και όραμα. Ένας τέτοιος ήταν και ο Τίμος, που μπορεί να μην ήταν coach με τον αυστηρό και επαγγελματικό όρο, ήταν όμως με τον ουσιαστικό, καθώς κατάφερε να δημιουργήσει μεταξύ μας πολύ γρήγορα τον ασφαλή χώρο για να μπορώ να είμαι ο εαυτός μου.
Οι άλλοι έλεγαν ότι έχει έναν «ιδιαίτερο» χαρακτήρα, ήταν ο περίεργος, ο διαφορετικός. Για μένα ήταν ένας πολύ ευφυής και ικανός άνθρωπος, που μπορεί να κερδίσει τους άλλους σε χρόνο dt, απλά με το να νοιάζεται.
Την ιστορία του την γράφω για να θυμηθώ πόσο μεγάλο είναι το όφελος όταν συνδεόμαστε με ανθρώπους όμοιούς μας, με τους οποίους ταιριάζουμε στα αλήθεια και έχουμε χημεία. Εκεί είναι ο ασφαλής χώρος που μπορούμε να εκφραστούμε πραγματικά, να δημιουργήσουμε, να προσφέρουμε, να μοιραστούμε. Σε αυτή τη συνθήκη, οι άνθρωποι ευημερούν κι έτσι πέρναγα κι εγώ στη συγκεκριμένη συνεργασία δίνοντας τον καλύτερό μου εαυτό κάθε μέρα.
Τι έγινε τελικά με τον Τίμο; Ήταν και θα παραμείνει διαφορετικός, χαρισματικός σε έναν κόσμο που κρίνει εύκολα και χαρακτηρίζει κάποιες φορές χωρίς φίλτρο και σεβασμό. Σήμερα, εύχομαι να είναι καλά κι ας μη βρισκόμαστε συχνά. Όσο για όλους εμάς («τρελούς» και «λογικούς») εύχομαι ο καθένας μας να βρει τον δικό του Τίμο!
GIPHY App Key not set. Please check settings