Τελικά υπάρχει σωστό timing;

Timing, χρόνος, στιγμές, τώρα.

«Όλα είναι θέμα timing», «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να το αναφέρεις αυτό», «Όχι τώρα, λάθος χρόνος! Μίλα της αργότερα…».

Τα έχουμε ακούσει τόσες φορές και τα έχουμε υποστηρίξει κι εμείς από πλευράς μας άλλες τόσες, όμως τελικά… αυτό το timing το μαγικό, υπάρχει; Κι αν ναι, ποιο είναι; Και πότε ξέρουμε ότι είναι το σωστό;

Συνήθως, μιλάμε για σωστό timing όταν οι συνθήκες είναι «ευνοϊκές» για να γίνει μια συζήτηση, υπάρχει αρμονία μεταξύ των ατόμων, ισορροπία στην επικοινωνία και όχι θόρυβος, καλή ψυχολογία και το σημαντικότερο όλων… καλή θέληση.

Ίσως τώρα σκεφτείτε -και θα έχετε δίκιο- πως σχεδόν ποτέ όλα αυτά δεν πάνε πακέτο σε αυτούς τους τρελούς ρυθμούς που ζούμε και ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που στα χρόνια το σωστό timing δυσκολεύει το παιχνίδι.

Διότι σχεδόν ποτέ δεν υπάρχει κατάλληλη στιγμή να ζητήσεις αύξηση, να μιλήσεις στο παιδί σου για την υπέροχη διαφορετικότητα, να κάνεις μια κουβέντα στο σύντροφό σου για το γεγονός ότι πια έχει ξεχειλίσει το ποτήρι και δε συνεννοείστε, να πεις στην κολλητή σου με ωραίο τρόπο ότι η αυτοεκτίμησή της έχει πιάσει πάτο και δεν αντέχεις άλλο να τη βλέπεις δυστυχισμένη γιατί δεν της αξίζει, να μοιραστείς με τον συνάδελφο ότι ο τρόπος που σου μίλησε τις προάλλες σε έθιξε και τόσα κι άλλα τόσα.

Αν κάπου καταλήγω σε συνέχεια όλων αυτών, είναι πως… το περίφημο timing σε πάσης φύσεως συνθήκες μπορούμε –αν θέλουμε- να το δημιουργήσουμε εμείς.

Σημασία δεν έχει τόσο ο χρόνος, ο τόπος και η θέληση τελικά όσο η πρόθεση που έχεις για όλα όσα πρόκειται να μοιραστείς.

Αν η πρόθεσή σου είναι καλή, αυθεντική και βγαίνει στο λόγο πηγαία, τότε ακόμα και στη «χειρότερη στιγμή» να μιλήσεις, θα εκτιμηθεί από το να τα «μαζέψεις».

Επίσης, θα απελευθερωθείς.

Αλήθεια, ποια η πρόθεσή σου;