Μια ζωή χωρίς «αν» και «ίσως»

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ στη ζωή σου «τι θα γινόταν αν»; Εάν μπορούσες να γυρίσεις πίσω τον χρόνο, να αλλάξεις μία απόφασή σου, γιατί κάπου μέσα σου μια φωνούλα σου λέει πως τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί πολύ καλύτερα;

Ώρα να σωπάσει αυτή η φωνούλα.

Ήθελα η νέα χρονιά να ξεκινήσει αναγνωστικά με ένα πολύ συγκεκριμένο βιβλίο, «Μεσάνυχτα στη Βιβλιοθήκη» (εκδ. Ψυχογιός).

Το concept φαινόταν ιδιαιτέρως ενδιαφέρον: μια κοπέλα στα 30 κάτι της, ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, έχει τη δυνατότητα να ανοίγει βιβλία και μέσα από αυτά, να ζει αμέτρητες ζωές, να συνειδητοποιεί πώς θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί τα πράγματα για εκείνη εάν σε κάποια στιγμή της ιστορίας της, είχε πάρει μία διαφορετική στροφή.

Όπως πολύ χαρακτηριστικά έγραψε ο Matt Haig στο εν λόγω βιβλίο, «We can’t tell if any of those other versions would have been better or worse. Those lives are happening, it is true, but you are happening as well, and that is the happening we have to focus on».

Είναι εύκολο να σκεφτόμαστε όλες αυτές τις διαφορετικές εκδοχές της ζωής μας, συνήθως να τις βλέπουμε μέσα από ροζ γυαλιά, να τις αντιμετωπίζουμε πιο ρομαντικά και εξιδανικευμένα, να τις θεωρούμε ανώτερες από το παρόν μας, λες και τώρα παίζουμε σε μία παρτίδα σκάκι που είναι προδιαγεγραμμένη η καταθλιπτική μας ήττα, θρηνώντας σκέτες πιθανότητες.

Όμως κανείς δε γνωρίζει στα σίγουρα εάν τα πράγματα θα ήταν καλύτερα ή πολύ χειρότερα για εμάς. Κανείς δε μπορεί να μας εγγυηθεί πως θα είχαμε ό,τι, πλασματικά ίσως, θεωρούμε πως μας λείπει τώρα, για να νιώθουμε ευτυχισμένοι.

Μπορεί να είχαμε περισσότερα χρήματα και να ήμασταν μόνοι. Μπορεί να είχαμε τον ιδανικό γάμο και να ήμασταν χωρίς δουλειά. Να τα είχαμε φαινομενικά όλα και πάλι να νιώθαμε στο μέσα μας ένα απέραντο κενό.

Σημασία επομένως, δεν έχει η ζωή μας να τικάρει μία λίστα με σημεία εκνευριστικής και μαζικής τελειότητας ή να είμαστε αυτό που κάποιοι θέλουν να βλέπουν σε εμάς. Ούτε να φορτώνουμε τον εαυτό μας με ενοχές μιας άλλης πιθανής πραγματικότητας που ποτέ δε βιώσαμε παρά μόνο κάποτε, μια άλλη βερσιόν του εαυτού μας θέλησε.

Σημασία έχει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με το χαρτί που βρίσκεται στα χέρια μας κάθε φορά. Η ζωή μας είναι μοναδική, με την πολύπλοκη και μπερδεμένη φύση της, γιατί τίποτα δεν είναι γραμμικό και τίποτα δεν κρατά για πάντα.

Το τώρα είναι ένα μαγικό σημείο να υπάρχεις.

Και οφείλεις στον εαυτό σου να το ζεις. Γιατί όσες πιθανές παράλληλες ζωές σου και εάν υπάρχουν ή θα μπορούσαν να είχαν υπάρξει, δεν είναι πλέον η δική σου πραγματικότητα και δεν αφορούν εσένα.

Είναι σα να προσπαθείς να κυνηγήσεις ένα φάντασμα, για να του δώσεις ξανά σάρκα και οστά. Σα να συμφιλιώνεσαι με μία διαρκή δυσφορία, αποζητώντας εξιλέωση και μια δεύτερη ευκαιρία, για κάτι που ήδη έχεις στα χέρια σου, ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ.

Είσαι εδώ. Σήμερα. Κι αυτό έχει τη δική του ανεκτίμητη αξία.

Χωρίς τύψεις. Χωρίς ενοχές. Χωρίς αν και ίσως.

Happy New Year!