Ψάχνοντας την ευτυχία

Από τότε που ήμασταν φοιτήτριες, η κολλητή μου και εγώ μοιραζόμασταν βαθυστόχαστες συζητήσεις σε τελείως άκυρες στιγμές. Τότε, το κάναμε στον κόκκινο καναπέ του σπιτιού της -το οποίο με έβλεπε περισσότερο απ’ ότι το δικό μου!-, τώρα, αυτές οι συζητήσεις γίνονται με ηχητικά μηνύματα και βιντεοκλήσεις -η σχέση με απόσταση θέλει προσπάθεια-.

Στη διάρκεια μίας τέτοιας συζήτησης και, ενώ αναλύαμε το πόσο όχι και τόσο καλά πάνε τα ερωτικά μας, τη ρώτησα κάτι που έμοιαζε να έχει «εύκολη απάντηση».

Πότε ένιωσες τελευταία φορά ευτυχισμένη;

Δε ξέρω εάν ήταν για γέλια ή για κλάματα η απάντηση που έδωσε η καθεμία από εμάς. Η μεν απάντησε «δε ξέρω εάν ποτέ έχω νιώσει πραγματική ευτυχία» και η δε, «τελευταία φορά που το ένιωσα ήταν το 2013».

Γενικά, το λες και «προβληματικό» αυτό (ευτυχώς κάνουμε ψυχοθεραπεία αμφότερες).

Εάν και εσύ έδωσες μία απάντηση που έμοιαζε με τις δικές μας, πρώτον, καλώς ήρθες στο club, δεν είσαι μόνη σου. Δεύτερον, ας αναλογιστούμε το τι (θα) μας κάνει ευτυχισμένες. Πραγματικά ευτυχισμένες.

Πολλές φορές βλέπεις, παγιδευόμαστε σε εικόνες, προοπτικές και προσδοκίες που δεν είναι δικές μας, είναι επίκτητες και σίγουρα, κοινωνικά επιβεβλημένες.

Να βρούμε μια δουλίτσα, ένα καλό παιδί, να κάνουμε οικογένεια και να ζήσουμε το happily ever after (ακόμα κι αν είναι το τοξικό της Carrie Bradshaw και του Mr.Big).

Είναι σίγουρα όμως, αυτό που θα μας κάνει ευτυχισμένες;

Δεν είναι εύκολο να βρεις την απάντηση, ειλικρινά δεν είναι. Πρέπει να σκάψεις πολύ, να είσαι έτοιμη για απόλυτη ειλικρίνεια με τον εαυτό σου και να αποδομήσεις όλα αυτά τα μικρά και μεγάλα ψέματα που του έλεγες όσο ακόμη βρισκόσουν στα 20 κάτι σου.

Κι αν δε θες να γίνεις μητέρα; Κι αν δε θες απλά μια δουλίτσα, αλλά κάτι που να μιλά στην ψυχή σου, ακόμα κι αν πρέπει να μείνεις άφραγκη για μερικούς μήνες; Κι αν δεν είσαι straight και ένας άνδρας δε θα φέρει ποτέ την άνοιξη; Κι αν αυτό που έχεις περισσότερο ανάγκη είναι να μείνεις μόνη σου;

Δεν έχω μία απόλυτη συμβουλή να σου δώσω για το πώς να βρεις αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένη. Βλέπω όμως, μόνο έναν δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση.

Κάθε φορά που σου έρχεται ένα θέλω στο μυαλό, να το σκέφτεσαι δύο φορές και να προσπαθείς να το εξετάζεις με τα δικά σου μάτια, όχι με των υπολοίπων.

Όσο πιο ειλικρινής είσαι με σένα, τόσο πιο κοντά θα έρχεσαι στα θέλω σου. Θα τα κυνηγάς, θα βρίσκεις τρόπο και όχι δικαιολογίες, θα βάζεις όρια, θα στοχοπροσηλώνεσαι και στο τέλος, δε μπορεί, θα έρθει εκείνη η μέρα που θα ξυπνήσεις το πρωί και θα σκεφτείς «ρε συ, έτσι είναι η ευτυχία; Μ’ αρέσει».