Boys are boys: Ο βιασμός στη συλλογική συνείδηση

Ο Γεωργιάδης καταδικάστηκε για παιδεραστία κι αφέθηκε ελεύθερος.

Ο Γιαννόπουλος καταδικάστηκε για αποπλάνηση 6χρονης κι αφέθηκε ελεύθερος.

Ο Λιγνάδης καταδικάστηκε για βιασμό 2 ανηλίκων κι αφέθηκε ελεύθερος.

Ο Φιλιππίδης καταδικάστηκε για 2 βιασμούς κι αφέθηκε ελεύθερος.

Στη συλλογική συνείδηση ο βιασμός, η παρενόχληση και οι σεξουαλικές επιθέσεις εν γένει είναι απλά πταίσματα. Τ@ν είδε, του σηκώθηκε, τι να κάνουμε τώρα… δεν έκανε και φόνο!

Άσε που για να του σηκωθεί, τον προκάλεσαν.

Στην τελική, δεν φταίει μόνο ο βιαστής. Boys are boys.

Αυτός είναι ο συλλογισμός που υπάρχει στο πίσω μέρος αρκετών ανδρών και γυναικών στην Ελλάδα. Άλλοι το παραδέχονται δυνατά, κι άλλοι όχι.

Άλλοι μιλούν ανοιχτά για “πουτ@νες που προσποιούνται τις βιασμένες” κι άλλοι αρχίζουν τα “ναι μεν αλλά”. Αυτό επιβεβαιώνουν και οι δικαστικές αποφάσεις σήμερα.

Ο βιασμός, η παρενόχληση και ο σeξισμός είναι η κανονικότητα κι όσες φορές κι αν παραμυθιάστηκα πως κάτι αλλάζει, τελικά διαψεύστηκα.

Ο πιο δυνατός θα γ@μάει τον πιο αδύναμο μέχρι να δύσει ο ήλιος, επειδή μπορεί.

Τέλος.