Δε γίνεται να συμπαθώ κάθε γυναίκα που γνωρίζω, αλλά…

Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου.

Δε συμπαθώ όλες τις γυναίκες που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Συγκεκριμένα, δύο από αυτές θα προτιμούσα το σύμπαν να μην τις είχε φέρει ποτέ στον δρόμο μου.

Θέλω να περιμένεις δύο λεπτά, πριν με κατηγορήσεις για έλλειψη φεμινισμού ή εσωτερικευμένο σεξισμό, γιατί και εγώ έχω σκεφτεί πολύ για το εάν αυτά είναι τα γυαλιά που φοράω κοιτώντας τες.

Όταν ήμουν μικρότερη, ναι, είχα ζηλέψει γυναίκες για την εμφάνισή τους, για την πέραση που είχαν στους άνδρες, είχα αισθανθεί μικρή μπροστά στην παρουσία τους, είχα βγάλει χολή για μία εκδοχή του εαυτού μου που ακόμα δεν είχα πετύχει.

Τώρα όμως, αποδεχόμενη εμένα από τη μία πλευρά, και κατανοώντας από την άλλη πόσο βαθιά εμποτισμένο είναι στο σύστημά μας να ριχνόμαστε σε μία ανούσια μάχη μεταξύ μας, προσπαθώντας να κατακτήσουμε ένα έπαθλο που ούτε καν βλέπουμε και εάν το βλέπουμε, μπορεί και να μην αξίζει τόσο, το σκεπτικό μου δεν ακολουθεί την ίδια συλλογιστική πορεία.

Ας το πάρουμε με βάση αυτές τις δύο γυναίκες που σου ανέφερα στην αρχή.

Τα όχι και τόσο ευχάριστα συναισθήματα που τρέφω απέναντί τους δεν έχουν να κάνουν με την εμφάνιση, το φύλο, τη θέση, τα χρήματα, τις επιτυχίες, την κατάσταση σχέσης τους, το σημείο που έχουν φτάσει στη ζωή τους, το σώμα τους.

Έχει να κάνει καθαρά και αποκλειστικά με τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά τους.

Έχω δει ψέματα, δολοπλοκίες, πισώπλατα μαχαιρώματα, ύπουλες τακτικές που προσωπικά σαν Αθανασία, όχι απλά τις σιχαίνομαι, μου γυρίζουν το μυαλό ανάποδα.

Μία εξίσου έντονη αντιπάθεια μου προκαλούν αυτές οι ίδιες συμπεριφορές και όταν τις βλέπω από άνδρες, γιατί αυτά παίζουν σε όλα τα «στρατόπεδα». Άρα η βάση μου είναι ο άνθρωπος.

Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση (των δύο γυναικών), που ομολογουμένως δεν υπάρχει καμία συμπάθεια, αναγνωρίζω τα επιτεύγματά τους, τα δυνατά τους στοιχεία, το που έχουν φτάσει στη ζωή τους και για αυτά τους λέω ολόψυχα μπράβο.

Λειτουργούν όμως ως παραδείγματα προς αποφυγή, γιατί εάν ο άνθρωπος απέναντί μου δεν είναι σωστός με βάση το δικό μου αξιακό σύστημα, δε με νοιάζουν όλα τα παραπάνω.

Δε μπορώ να δικαιολογήσω το κάλπικο ενός χαρακτήρα απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Άρα όχι, αυτές τις δύο γυναίκες δε θα τις συμπαθήσω ποτέ στη ζωή μου, γιατί ουσιαστικά «πάτησαν» πάνω μου, για να κερδίσουν κάτι με έναν καθαρά εγωιστικό τρόπο, τη στιγμή που τις αναγνώριζα ως μέντορες και προστάτιδες.

Ξέρεις τι κάνει τη διαφορά όμως;

Πως σε καμία περίπτωση δε θα χρησιμοποιήσω το σώμα, το ντύσιμο, τη σεξουαλική τους ζωή, για να τις χλευάσω, να τις μειώσω, να τις υποβιβάσω.

Το γεγονός πως δε σε συμπαθώ, δε σημαίνει πως σε μισώ και σίγουρα, δε σημαίνει πως θα λείπω από το πλάι σου στις πραγματικά σημαντικές μάχες που δίνουμε ως γυναίκες.

Εκεί θα είμαι πάντα, στο πλευρό σου, όμως για να το κάνω αυτό, δε χρειάζεται να κλείσω τα μάτια στον χαρακτήρα σου.