in ,

Κάτια: Η ομοφυλοφιλία δεν είναι επιλογή

Η Κάτια έβαλε τα πράγματά της σε μια βαλίτσα, σκούπισε τα μάτια της και φόρεσε το παλτό της. Έριξε μια τελευταία ματιά στο παιδικό δωμάτιο που πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της και κατευθύνθηκε προς το σαλόνι. Οι γονείς της καθόντουσαν σιωπηλοί στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση. Δεν τους μίλησε. Δεν είχε κάτι άλλο να τους πει. Άνοιξε την πόρτα κι έφυγε.

Η Κάτια ήταν μόλις 17 ετών και οι γονείς της είχαν καταλάβει από νωρίς ότι ήταν ομοφυλόφιλη. Έκαναν τα πάντα για την «διορθώσουν». Της μίλησαν με το καλό, την τιμώρησαν, την έκλεισαν στο σπίτι, έκαναν υπομονή αλλά πριν δυο μέρες το ποτήρι ξεχείλισε. Την έπιασε ο μανάβης να φιλιέται στη μέση του δρόμου με τη φιλενάδα της και τα πρόλαβε όλα στον πατέρα της. Ο καβγάς που ακολούθησε ήταν τεράστιος!

Ήθελαν πολύ να της δώσουν μία τελευταία ευκαιρία, στο κάτω κάτω ήταν η μοναχοκόρη τους, αλλά η Κάτια ήταν ανένδοτη. «Αυτή είμαι και δεν θα αλλάξω ποτέ!» τους πέταξε στα μούτρα και αναγκάστηκαν να την διώξουν απ’ το σπίτι. Δεν τους άφησε άλλη επιλογή.

Η Κάτια κατέβηκε στην Αθήνα και έκτοτε έχασαν τα ίχνη της. Δεν ξέρουν αν είναι καλά, αν σπούδασε, αν βρήκε δουλειά, αν είναι ευτυχισμένη. Έχουν περάσει τρία χρόνια και δεν ξέρουν καν αν ζει ή αν πέθανε. Στην Ελλάδα του 2021, δύο γονείς απέρριψαν την κόρη τους λόγω της σεξουαλικότητά της και δεν το έχουν μετανιώσει. Στην Ελλάδα του 2021, οι κάτοικοι ενός χωριού κουνούν με κατανόηση το κεφάλι κάθε φορά που συναντούν τους γονείς της στην πλατεία. Στην Ελλάδα του 2021, ένα ολόκληρο χωριό θεωρεί την ομοφυλοφιλία αρρώστια ή παραβατική συμπεριφορά.

Την ίδια στιγμή στο Καμερούν μία τρανσέξουαλ γυναίκα αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης για «ομοφυλοφιλικές πράξεις», ένα αγόρι από το Ιράν δολοφονήθηκε από τους συγγενείς του επειδή ήταν γκέι και μια Ισπανίδα έφηβη φοβάται να αποκαλύψει ότι της αρέσουν οι γυναίκες.

Διανύουμε τον 21ο αιώνα και η ομοφυλοφοβία καλά κρατεί σ’ ανατολή και δύση. Κάποιοι την τιμωρούν σαν έγκλημα, κάποιοι την αποκαλούν αφύσικη και αηδιαστική και κάποιοι άλλοι κρύβονται πίσω από εκείνο το «αλλά» που ίσως να είναι και χειρότερο. Όμως κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει στην καρδιά του ποιον θα αγαπήσει. Κανείς δεν μπορεί να πει στο σώμα του ποιον θα θελήσει. Όπως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ρίξει ευθύνες στην καρδιά ή το κορμί για τις επιλογές τους.

Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που κάποιος θα πει «δεν είμαι ρατσιστής, δεν είμαι σεξιστής, δεν έχω πρόβλημα με τους γκέι, αλλά…», μην τον αφήσετε να ολοκληρώσει τη φράση του. Πείτε του απλά πως «ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η σεξουαλικότητα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ. Από την άλλη πλευρά, το μίσος και η ομοφοβία σου είναι».

Photo by Marie S on Unsplash

Written by Αλεξάνδρα Κεντρωτή

Δημοσιογράφος

Ο καθένας με τις δυνάμεις που διαθέτει, μπορεί να κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για να ζούμε. Εγώ διάλεξα να το κάνω με την πένα μου. Είναι το μόνο όπλο που διαθέτω απέναντι στον σεξισμό, τον ρατσισμό και τον απαίσιο φανατισμό και είμαι αποφασισμένη να το χρησιμοποιήσω.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

GIPHY App Key not set. Please check settings

Σοφία Κωνσταντινίδου & Πέτρος Κουμπλής on the Coach

Γιατί μου δίνεις συμβουλές που δε ζήτησα;