Λένα αγάπη μου, μην πεις ότι, γιατί θα σε…

Η Λένα, μια μαθήτρια γυμνασίου, είναι ομοφυλόφιλη.

Η μαμά της Λένας, τη συμβουλεύει να το κρύβει, να μην το λέει δεξιά κι αριστερά, γιατί η κοινωνία μας δεν είναι ακόμα έτοιμη να το δεχτεί.

Η Λένα, όμως, δεν ακούει τη μαμά της και πέφτει θύμα μπούλινγκ

Γενικά, έχει περάσει πολλά αλλά παραμένει ο εαυτός της. Δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Μπορεί η κοινωνία να μην είναι έτοιμη να την δεχτεί, αλλά εκείνη χτίζει μια καλύτερη κοινωνία κι ας μην το ξέρει ακόμα, κι ας μην το καταλαβαίνει.

Όσοι γεννηθήκαμε την δεκαετία του ‘80 και του ΄90, μάθαμε από παιδιά να κρύβουμε αυτό που πιστεύουμε για να μην στιγματιστούμε.

Μάθαμε πως ο πραγματικός μας εαυτός δεν είναι αποδεκτός. Με λίγα λόγια, μεγαλώσαμε σε μια κοινωνία που πρέπει να ακούει αυτό που θέλει αλλιώς θα μας πετάξει στο περιθώριο.

«Μπορείς να είσαι άθεος, αλλά μην το πεις στους δασκάλους σου – θα σε βάλουν στο μάτι»

«Μπορείς να είσαι ομοφυλόφιλος, αλλά μην το πεις στους συμμαθητές σου – θα σου κάνουν μπούλινγκ»

«Μπορείς να έχεις πολιτικές προτιμήσεις, αλλά καλύτερα να τις κρατάς για τον εαυτό σου – δεν ξέρεις ποιος ακούει και τι θα σου κάνει»

Μετά ενηλικιωθήκαμε και μάθαμε να κρύβουμε τα χιλιάδες ψυχολογικά μας πίσω από τη μάσκα της ψεύτικης ευπρέπειας

«Μην πεις ότι σε δέρνει ο άντρας σου, θα νομίζουν ότι κάτι του έκανες»

«Μην πεις ότι σε κακοποιεί ο πατέρας σου, τι θα σκεφτεί κόσμος για την οικογένειά σου»

«Μην πεις τι ψηφίζεις, μπορεί να μην σε προσλάβουν ποτέ και πουθενά»

«Μην πεις ότι πας σε ψυχίατρο, θα σε περάσουν για τρελό»

Μέχρι σήμερα, συντηρούμε μια κοινωνία που όλα πρέπει να δουλεύουν με συγκεκριμένο τρόπο και που η γνώμη του κόσμου είναι πιο σημαντική από τη δική μας.

Για να προστατέψουμε το παιδί μας, συνεχίζουμε το «μην πεις ότι – γιατί θα σε» και τελικά, άθελά μας, του μαθαίνουμε ότι αν δεν κρυφτεί, θα περιθωριοποιηθεί.

Αν πει την αλήθεια του, θα τιμωρηθεί. Αν είναι ο εαυτός του, το σύστημα θα το ξεράσει.

Προσωπικά θα σταθώ δίπλα στη Λένα και κάθε Λένα, είτε είναι 5, 15 ή 25 χρονών, που θέλει να σπάσει αυτό το κατεστημένο και μαθαίνει να είναι ελεύθερη – όχι ασύδοτη, όχι να διεκδικεί χωρίς όρια ούτε να δέρνει και να τραμπουκίζει οτιδήποτε διαφορετικό – αλλά ελεύθερη.

Και παραφράζοντας τον Νίτσε, ελευθερία είναι η θέληση να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι στον πραγματικό του εαυτό του και όχι στον εαυτό του «μην πεις ότι – γιατί θα σε».