Η τυραννία της τελειότητας

«Ντύσου λίγο καλύτερα, μοιάζεις σαν αγοροκόριτσο, δε βλέπεις πως ντύνονται οι φίλες σου;», «Τρως πολύ, πως περιμένεις έτσι να βρεις άντρα;», «Ρίσκαρε και λίγο, κανείς δεν πάει μπροστά όταν μόνο σκέφτεται!», «Γίνε και λίγο σκύλα, αλλιώς πως θα σε πάρουν στα σοβαρά;», «Για να πετύχεις, πρέπει να μιλάς σωστά, να γράφεις σωστά, να ντύνεσαι σωστά, να τρέφεσαι σωστά, να δείχνεις έξυπνος, να δείχνεις πλούσιος, να δείχνεις ευφυής, να δείχνεις δυνατός, να κάνεις παρέα με δυνατούς, να, να, να…».

Εμ, καλησπέρα. Άνθρωπος εδώ. Μπορώ να περάσω στον κόσμο σας; Ή μήπως πρέπει πρώτα να γίνω η επιτομή της ανύπαρκτης «τελειότητας» που υφίσταται μόνο σε κάτι διαστροφικά μυαλά που με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο μας προτείνουν κουνώντας το δάχτυλο όλα τα παραπάνω;

Στον κόσμο μας το «πρέπει» δεν είναι κάτι καινούριο, ίσα ίσα, θα λέγαμε ότι είναι ο κανόνας. Στον κόσμο μας επίσης, η τυραννία της τελειότητας παίζει μπάλα παντού, plus αναπαράγεται από «σοφούς γκουρού» και «διάσημους ανθρώπους» μέσω των κοινωνικών δικτύων τόσο εύκολα, άμεσα και γρήγορα. Καμιά φορά αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν αυτά που προτείνουν τα κάνανε κιόλας. Ουάου, λέτε μήπως να φτιάχναμε όλοι μαζί έναν «τέλειο κόσμο»; Κι αλήθεια, πως θα έμοιαζε αυτός ο κόσμος; Σας προλαβαίνω. Βαρετός.

Ας μη μακρηγορώ όμως και για να μιλάμε σωστά και ωραία, ας ξεκαθαρίσουμε το εξής: Η Τελειότητα δεν υπάρχει κι αν υπήρχε, δε θα υπήρχαμε εμείς, οι υπέροχοι μέσα στην ευαλωτότητα, τον πόνο, την αγωνία και τα όλα τα συναισθήματά μας μαζί, Άνθρωποι. Η Τελειότητα είναι μια φούσκα από στοιβαγμένα πρέπει και πρέπει ίσον στερεότυπο και στερεότυπο ίσον ζώνη ασφαλείας και ζώνη ασφαλείας ίσον καταπίεση και καταπίεση ίσον Μη Ελευθερία, Μη Έκφραση, Μη Ζωή.

Όπου μπαίνουνε τα πρέπει και οι ταμπέλες, φεύγει η Μαγεία. Και η τυραννία της Τελειότητας συνεχίζει να επιβιώνει. Προσοχή μην επιβιώσει αυτή, έναντι του Ανθρώπου.

Photo by Pascal Bernardon on Unsplash