Μάθε μου να κολυμπάω

Δε θα ξεχάσω ποτέ την υπομονή και την επιμονή του πατέρα μου όταν επιχείρησε να με μάθει να κολυμπάω. Ήταν τότε που τα μπρατσάκια και τα σωσίβια ήταν για «μικρά παιδάκια» κι εγώ είχα πια μεγαλώσει. Ήμουν ενθουσιασμένη, μα και φοβόμουν λίγο. Ήθελα φυσικά να τα καταφέρω, να μπορώ να αρμενίζω μόνη μου στα πέλαγα και να τραγουδώ, μα ένιωθα και κάπως λίγο μαγκωμένη. Φυσικά τα κατάφερα με τη βοήθειά του και τώρα πια, χειμώνα καλοκαίρι βουτάω στα βαθιά και αισθάνομαι ελευθερία. Χάρη σε εκείνον! Χάρη στον φόβο και το παιδικό μου τσαγανό.

Θα το έχετε σίγουρα αισθανθεί κι εσείς αυτό το συναίσθημα, θα το έχουν αισθανθεί σίγουρα και τα παιδιά σας. Το «θέλω, μα φοβάμαι», το «θέλω πολύ μα δε νιώθω έτοιμος-η». Και ποιο είναι εδώ το σημαντικό; Όπως κι εσείς θέλετε να αισθάνεστε ότι έχετε συμμάχους, είναι εξίσου σημαντικό αυτό να αισθάνονται και τα παιδιά σας σε πάσης φύσεως συνθήκη. Γιατί αν δεν το αισθανθούν από εσάς αυτό, τότε από ποιον;

Πρώτο μπάνιο; Πανελλήνιες; Πρώτο σκίρτημα; Τσακωμός με την κολλητή; Λογομαχία με έναν καθηγητή; Αναζήτηση σεξουαλικής ταυτότητας; Κλείσιμο σε εαυτό; Ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα; Συμμετοχή σε διαγωνισμό τραγουδιού; Είναι αμέτρητες οι πρώτες φορές και δεν σας έχω γράψει ούτε τα μισά των μισών των μισών των μισών, αλλά δεν πειράζει, γιατί τα έχετε ζήσει κι εσείς και θυμάστε πολύ καλά πόσο ανάγκη είχατε ήρωες – συμμάχους στη ζωή σας. Πόσο ανάγκη είχατε τους γονείς, ή την οικογένειά σας με ότι συνεπάγεται αυτό όταν ήσασταν παιδιά.

Και σύμμαχος σημαίνει νοιάξιμο και μοίρασμα. Στοργή, φροντίδα, αγάπη και πηγαία, βαθιά, ανιδιοτελής καλοσύνη. Σημαίνει επίσης «είμαι εδώ» κα όχι «σε στήνω στον τοίχο». Σημαίνει επίσης «σε κρατάω, σε στηρίζω» και όχι «Τιμωρία!». Τέλος, και το πιο σημαντικό, σημαίνει «σε βοηθάω να ανακαλύψεις τις δυνατότητές σου, να το κάνουμε μαζί, να μάθουμε να κολυμπάμε»… Κι αυτό θέλει υπομονή, επιμονή και πάλι «είμαι εδώ».

Η ζωή είναι σαν τη θάλασσα. Μια φουρτούνα και μια λάδι. Στη θάλασσα αυτή, σε αυτό το ταξίδι, οι πιο πλούσιες εμπειρίες καταγράφονται με τους ανθρώπους μας, με τις σχέσεις που φτιάχνουμε, τους γονείς και ήρωες μας, τους φίλους μας, τα παιδιά μας. Να είστε εκεί στους σημαντικούς για εσάς άλλους, στα παιδιά και στους ανθρώπους σας. Και να μη ξεχνάτε ποτέ πως όταν «μαθαίνετε» μαζί, η εμπειρία και η στιγμή μένει για πάντα και αξίζει όσο τίποτα.

Πρώτη δημοσίευση: csii.gr