Με το «εγώ» θα πας μπροστά, με την καρδιά θα πας μακριά

Νομίζω πως δε θα πέσετε απ’ τα σύννεφα με το «βαρύ statement» που θα κάνω, όμως ο χώρος της προσωπικής ανάπτυξης έχει πολύ «εγώ».

Ένα ΕΓΩ τεραστίων διαστάσεων κεκαλυμμένο με λάμψη επιτυχίας, επίπλαστη θετικότητα, διάπλατα χαμόγελα της Κρεστ, διαρκές στρασαλιζαν update στα κοινωνικά δίκτυα με όλα τα «σούπερ φανταστικά και ΥΠΕΡΤΕΛΕΙΑ πράγματα που ετοιμάζουμε!» και τα συναφή, το οποίο προσωπικά με κάνει και βαριέμαι αδιανόητα ειδικά όταν οφείλω να το διαχειριστώ σε εξόδους, συνέδρια και εκδηλώσεις που τακτικά λόγω της ιδιότητάς μου παρίσταμαι.

Να ξεκαθαρίσω σε αυτό το σημείο ότι κανένα θέμα δεν έχω με τους ανθρώπους που αγωνίζονται και κοπιάζουν με ατελείωτες ώρες εργασίας να φέρουν πωλήσεις, να βγάλουν χρήματα, να γίνουν καλύτεροι επαγγελματίες και όλα αυτά μάλιστα να τα γιορτάζουν! Είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους.

Το «θέμα μου» ξεκινά όταν η παραπλανητική επικοινωνία ορισμένων επηρεάζει άλλους ανθρώπους (δυνητικούς πελάτες), δημιουργεί λανθασμένες εντυπώσεις για το χώρο τον οποίο υπηρετώ και το κυριότερο… τους κάνει να νιώθουν «μη αρκετοί».

«6+1 βήματα για να κατακτήσεις την αυτοπεποίθηση που σου αξίζει», «Ξέρω τον τρόπο και μπορώ να σε κάνω να ζήσεις τη ζωή των ονείρων σου», «Αναβάλεις γιατί δεν έχεις ξεκάθαρο στόχο», «Δε νιώθεις έτοιμος γιατί σε νικά η ρουτίνα», «Επιτρέπεις να βαλτώνεις στη σχέση σου γιατί έτσι έμαθες», «Μήπως ήρθε η στιγμή να αλλάξεις mindset μια για πάντα;!».

Ώπα, ώπα! Μπάστα κάπου κυρίες και κύριοι Μεσσίες που είστε παντογνώστες των πάντων και των απάντων… ποιος σας δίνει το δικαίωμα σε τέτοιες γενικότητες; Από πότε όλες και όλοι εσείς υπηρετείτε έναν κλάδο που υποτίθεται έχει επίκεντρο έχει τον άνθρωπο; Μήπως κάπου μεταξύ της λαχταριστής πώλησης, της απεριόριστης εγωπάθειάς σας και της λατρείας σας να σας ψηλώνουν, κάπου μπερδέψατε τα πράγματα;

Δεν υπάρχουν «απόλυτες αλήθειες» εδώ. Δεν υπάρχουν «πρακτικές» που κουμπώνουν σε όλους. Και σίγουρα μικρή αλήθεια υπάρχει σε όλα όσα λέτε και μάλιστα φωναχτά, αφού για να αναγκάζεστε να τα φωνάζετε τόσο, μάλλον και εσείς οι ίδιοι προσπαθείτε να τα πιστέψετε.

Κατανοώ απόλυτα την προσπάθειά σας να γίνετε αναγνωρίσιμοι και να προσδώσετε παραπάνω αξία στα πεπραγμένα σας, όμως το να κάνετε τους άλλους να νιώθουν μη αρκετοί, προβληματικοί και λίγοι, μόνο επαγγελματίες του κλάδου της προσωπικής και επαγγελματικής ανάπτυξης δε σας κάνει, τουναντίον σας κάνει κάτι το ακριβώς αντίθετο. Δε μπορώ να προσδιορίσω το τι ακριβώς.

Πρόσφατα βρέθηκα με μια φίλη συνάδελφο για έναν καφέ και συζητούσαμε για όλα αυτά. Μπήκαμε σε μια λογική, ότι «με τον σταυρό στο χέρι» ναι μεν δε γίνεται δουλειά, αλλά και το να φτάσεις στο άλλο άκρο δηλητηριάζει όχι μόνο εσένα σαν επαγγελματία και κλάδους ολόκληρους, αλλά κυρίως τις πραγματικότητες των ανθρώπων. Η αλήθεια τουτέστιν είναι (και οφείλει να είναι) κάπου στη μέση.

Αν με ρωτάτε, δε με ενδιέφεραν ποτέ τα «πυροτεχνήματα» στην επαγγελματική μου πορεία. Τα προτιμώ σε άλλους τομείς που τους ταιριάζουν περισσότερο. Κι αν κάπου καταλήγω σε συνέχεια των παραπάνω είναι πως με το «εγώ» μπορείς να πας μπροστά, με την καρδιά όμως θα πας μακριά.

Γιατί όταν δουλεύεις με ανθρώπους, το κάνεις για τους ανθρώπους (και όχι για σένα) και το κάνεις με καρδιά γιατί απλά… δε γίνεται αλλιώς. Και αν δεν το κάνεις με καρδιά, τότε μάλλον λάθος κλάδο επέλεξες. Για να το κάνεις με καρδιά λοιπόν, ξεκινάς από μια βασική αρχή: Σε σέβομαι. Γιατί όταν σέβεσαι τον άνθρωπο, σέβεσαι εσένα και σαν επαγγελματία και σαν άνθρωπο. Και όταν σέβεσαι εσένα και τον άλλον, ούτε ψέματα λες, ούτε δημιουργείς μύθους και εντυπώσεις, ούτε παραπλανείς.

Προσωπικά, σε τέτοιους «επαγγελματίες» δε θα παρέδιδα τον κόσμο, την καρδούλα μου, ή τις επαγγελματικές μου προοπτικές για να με βοηθήσουν να «πετύχω το στόχο μου». Εσύ;

Stay in your Magic love,

Μάρη