Ό,τι φοβάσαι το έλκεις και υπάρχει λόγος που συμβαίνει αυτό

Οι σκέψεις δημιουργούν κόσμους και μέσα σε αυτούς τους κόσμους ζούμε εμείς

Οι λέξεις που συνοδεύουν τις σκέψεις μας, ο τρόπος που μιλάμε σε εαυτό και στους άλλους αντικατοπτρίζουν το συναίσθημά μας, το ενισχύουν, γίνονται η πραγματικότητα όπως τη βιώνουμε στο τώρα.

Με αυτόν τον τρόπο όλα όσα αισθανόμαστε επιστρέφουν σα να τα έλκουμε και τελικά, όντως αυτό κάνουμε. Γιατί όμως;

Φοβόμαστε τη μοναξιά, την απόρριψη, το θάνατο

Μιλάμε διαρκώς τόσο πολύ για όλα αυτά που στο τέλος γινόμαστε ένα με αυτά.

Είμαστε περισσότερο μόνοι, νιώθουμε όλο και πιο συχνά ότι «δε μας καταλαβαίνει κανείς» και το μόνο σίγουρο είναι πως κάθε μέρα που περνάει και καθόλου δε θέλω να σας στεναχωρήσω, όντως βρισκόμαστε πιο κοντά στο θάνατο. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε τώρα.

Δεν είναι τυχαίο πως ό,τι φοβόμαστε το έλκουμε

Αυτό συμβαίνει διότι σκοπός είναι να το θεραπεύσουμε οριστικά ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουμε στο συνειδητό μας. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα το οποίο μας υπενθυμίζει τη σημαντικότητα του να αισθανόμαστε ασφαλείς.

Σκεφτείτε το… ό,τι κι αν φοβάστε, σας δημιουργεί ανασφάλεια. Την ανασφάλεια του αγνώστου, του μη οικείου, αυτού που δε μπορείτε ακριβώς να ορίσετε, αλλά σίγουρα δεν το ξέρετε. Το παράλογο θα ήταν να μη φοβόμαστε τίποτα!

Όσο πιο πολύ σκεφτόμαστε και συζητάμε τους φόβους μας, τους φέρνουμε. Γιατί; Για να αναπτύξουμε μηχανισμούς ώστε να τους αντιμετωπίσουμε, να μας «δουλέψουμε» σε σχέση με αυτούς, να ζούμε με αρμονία.

Κάθε συναίσθημα, –ω ναι, ακόμα και ο φόβος-, είναι σημαντικό να το καλωσορίζουμε στη ζωή μας και να το δεχόμαστε με αγάπη. Κάτι έχει να μας πει…