Συγχώρεση: Αν δεν αγκαλιάσεις τώρα που μπορείς, πότε θα το κάνεις;

Ο χρόνος κυλάει τρομακτικά γρήγορα. Η  έντονη καθημερινότητα πολλές φορές συνοδεύεται από συναισθήματα οργής και αγανάκτησης. Όταν οι πικρίες που νιώθουμε διογκώνονται, μετατρέπονται σε ακαταλόγιστο θυμό. Θυμό προς πάσα κατεύθυνση όπου διαχρονικά καταλήγουμε να ξεχνάμε γιατί θυμώσαμε και γιατί είμαστε έτσι.

Τι έφταιξε τότε; Τι φταίει τώρα; Γιατί χαθήκαμε; Γιατί κρατάμε κακία;

Αυτή η ανεξέλεγκτη κατάσταση οδηγεί στη διάλυση σχέσεων και στην απώλεια αγαπημένων μας προσώπων. Δεν υπάρχει χρόνος για θυμό. Οι άνθρωποι πρέπει να αγκαλιαζόμαστε. Σκέψου τι μπορείς να καταφέρεις αν στρέψεις όλη αυτή την οργή προς κάτι ευεργετικό.

Γιατί επιλέγεις να διατηρείς αυτό το έντονο και αρνητικό συναίσθημα;

Μήπως προσπαθείς να διεκδικήσεις το δίκιο σου; Μήπως θέλεις να τιμωρήσεις εκείνον που σε πλήγωσε; Μήπως προσπαθείς να πείσεις ότι έχεις περάσει πολλά; Όλοι έχουν περάσει πολλά. Δε σε κάνει καλύτερο άνθρωπο το γεγονός αυτό, άλλα το πως έχεις επιλέξει να φερθείς στους άλλους ενώ έχεις περάσει όλα αυτά.

Η έλλειψη συγχώρεσης σε εγκλωβίζει στο θυμό σου

Να ξέρεις, είναι πιο εύκολο να είμαστε γενναίοι και να συγχωρούμε. Πρώτα εμάς και μετά όλους τους άλλους. Είναι λυτρωτικό να μοιραζόμαστε τον πόνο μας. Η συγχώρεση απαιτεί θάρρος και αφοσίωση. Οι ανταμοιβές της είναι μεγάλες. Είναι ένα δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας και στους ανθρώπους γύρω μας.

Το να μάθεις να συγχωρείς σημαίνει ότι ελευθερώνεις το μυαλό και την καρδιά σου από τον πόνο.

Ανακάλυψε την αλήθεια σου μέσα σου, κάνε ειρήνη μαζί της, άνοιξε την ψυχή σου και μίλα. Μίλα με αγάπη και χωρίς φόβο. Ίσως η αλήθεια σου να μην γίνει εύκολα αποδεκτή. Ίσως να ενοχλήσει. Μην ξεχνάς όμως ότι όλοι έχουμε υπάρξει διαφορετικές εκδοχές του εαυτού μας.

Συγχωρώ δεν σημαίνει ότι δέχομαι στη ζωή μου πάλι την ίδια κατάσταση

Συγχωρώ σημαίνει αναγνωρίζω την αδυναμία της ανθρώπινης φύσης. Δέχομαι τον άλλο με τις ατέλειές του. Όταν λες “συγχωρώ” στην πραγματικότητα  λες: “Ξέρω τι έκανες άλλα αναγνωρίζω ότι είσαι περισσότερα από αυτό που έκανες.”

Αν δεν συγχωρέσεις τώρα που προλαβαίνεις, γιατί υπάρχεις τελικά; Για να είσαι μόνος σου και θυμωμένος;  Αν δεν αγκαλιάσεις τώρα που μπορείς, τότε πότε θα το κάνεις;

Μια ψυχή που βασανίζεται θυμωμένη είναι μια ψυχή που χάνεται.

Τι φοβάσαι; Ότι θα χάσεις λίγο από τον εγωισμό σου;

Ότι δεν θα είσαι ασφαλής; Ότι δεν θα ακουστείς;

Νομίζεις ότι θα κερδίσεις κάτι αν κρύβεις τις πληγές σου;

Θέλει μεγάλη δύναμη να βγεις από το σκεπτικό το θύματος.

Άνοιξε τo μυαλό σου. Δεν θα το κάνεις για να πάρεις πίσω  κάποιο αντάλλαγμα άλλα για να νιώσεις πως είναι να συγχωρείς.

Για να αισθανθείς ότι προχωράς και είσαι ελεύθερος. Για να αισθανθείς ότι είσαι καθαρός με εσένα. Για να νιώσεις πως είναι να λες σε αγαπάω εκεί που ίσως αύριο δεν θα μπορείς να το πεις.

Όταν είσαι θυμωμένος η ζωή περνάει χωρίς ουσία.

Συγχώρεση είναι να απελευθερώνεις έναν φυλακισμένο και να συνειδητοποιείς ότι ο φυλακισμένος ήσουν εσύ.

Και να θυμάσαι…

Οι καρδιές ηρεμούν μόνο η μία δίπλα στην άλλη, όχι απέναντι.