Σώμα μαμάς χωρίς παιδιά

Καταλαβαίνω πως έχουμε μπει σε μία διαδικασία να μην αναγνωρίζουμε τους celebrities ως ανθρώπους, όμως ολοένα και περισσότερο μου φαίνεται εξωπραγματικό το πώς έχουν το στομάχι να διαχειρίζονται την άσχημη πλευρά της δημοσιότητάς τους.

Ειδικότερα εάν είσαι γυναίκα, αυτή η κακή πλευρά σίγουρα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ποικίλα σχόλια για την εικόνα σου, το σώμα σου, τα αναπαραγωγικά σου δικαιώματα, τον αριθμό των ατόμων που περνάνε από το κρεβάτι σου.

Taylor Swift, Selena Gomez, Sarah Jessica Parker, Hailey Bieber, Emily Ratajkowski, είναι λίγες μόνο από τις περιπτώσεις που τις τελευταίες ημέρες με κάποιον τρόπο έχω ακούσει, έχω δει, έχω διαβάσει κάποιον να σχολιάζει κάτι που δεν υπήρχε απολύτως κανένας λόγος να σχολιάσει.

Έστω ότι υπάρχει το δικαίωμα, λόγω ελεύθερης έκφρασης να σχολιάσεις το σώμα μίας γυναίκας, ειλικρινά δε βρίσκω απολύτως κανέναν λόγο να το ακολουθήσεις. Θα περίμενα συνειδητά να κάνεις την επιλογή να ασχοληθείς με κάτι ουσιαστικότερο.

Θα σου προσφέρει ίσως μερικά δευτερόλεπτα αδρεναλίνης, το να σκεφτείς πως έχουν χρήματα, αλλά δεν έχουν την τέλεια ζωή; Θα νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου εάν ρίξεις κάποιον από το βάθρο; Θα πετάξεις τη χολή που κρύβεις μέσα σου, μόνο και μόνο, για να μη σου γυρίσει μπούμερανγκ;

Μας φαίνεται εξωπραγματικό ότι η Pamela Anderson εμφανίστηκε σε μία Εβδομάδα Μόδας χωρίς μακιγιάζ. Ότι η Sarah Jessica αφήνει τις λευκές τρίχες της να φαίνονται. Ότι η Taylor και η Selena δεν έχουν το σώμα που είχαν στα 20. Ότι η Hailey εμφανίστηκε μία ημέρα απλά πρησμένη. Μετράμε διαρκώς πόσους έχει φιλήσει τους τελευταίους μήνες η Emily.

ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ.

Κάποιος έγραψε για την Taylor πως έχει το σώμα μαμάς χωρίς καν να έχει αποκτήσει παιδιά. Και οφείλω να πω, έχω ακριβώς το ίδιο σώμα και εγώ, χωρίς να έχω αποκτήσει παιδιά. Και έχω περάσει από μία τοξική σχέση της εικόνας μου και της σχέσης μου με το φαγητό, ακριβώς όπως και εκείνη.

Στην τελική το mom body είναι πανέμορφο, no matter what. Αντί να ζηλέψω που αυτή είναι πετυχημένη και εγώ όχι, χαίρομαι που υπάρχει εκεί έξω, για να μου δείχνει αυτό ακριβώς, ότι το σώμα μου είναι οκ στα 34 μου να έχει αλλάξει, χωρίς αυτό να κλέβει από τη θέληση να το φροντίσω παραπάνω.

Βλέπω με ικανοποίηση την Emily να κάνει το φυσιολογικό dating ως μία σύγχρονη γυναίκα που ψάχνει να βρει αυτό που ονειρεύεται μετά από ένα διαζύγιο και ένα παιδί. Χαίρομαι που η Selena γνωρίζει πώς να βάλει όρια όταν τα social media γίνονται τοξικά. Που η Hailey βαρέθηκε να τη ρωτάνε πότε θα κάνει παιδιά και έχει τα κότσια να αντιδράσει.

Αφήνω μία ανάσα ανακούφισης όταν βλέπω τον χρόνο να περνά με φυσικό τρόπο από γυναίκες που θαυμάζω, γιατί ίσως μέχρι να φτάσω στην ηλικία τους, να έχω αποδεχτεί ότι that’s life και αυτό δε θα με κάνει λιγότερο όμορφη.

Και μπορεί να σκεφτείς «γιατί συζητάμε για celebrities και το αναλύουμε τόσο πολύ;». Για τον απλούστατο λόγο ότι τα ίδια σχόλια λαμβάνουμε εσύ, εγώ και όλες οι γυναίκες γύρω μας. Χωρίς να είμαστε διάσημες, χωρίς να έχουμε έκθεση και μερικά εκατομμύρια στην άκρη, χωρίς να υπάρχει ένα ολόκληρο glam team, που θα μας δώσει αυτοπεποίθηση όταν τη χρειαζόμαστε περισσότερο.

Γιατί δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που κάποιος με ρώτησε «είσαι έγκυος;», επειδή απλά είχα φάει πιτόγυρα το προηγούμενο βράδυ και είχα κάνει το «λάθος» να φορέσω ένα πιο στενό φόρεμα.

Ειλικρινά. Πόσο βαρέθηκα όλα αυτά τα σχόλια. Εκείνα που περιορίζουν μία γυναίκα σε πεζά και ξεπερασμένα μοτίβα με σκοπό να την αναγκάσουν να συρρικνώσει κάπως τον εαυτό της, για την ικανοποίηση των άλλων.

«Δεν ήξερα εάν θα ένιωθα άνετα να μιλήσω για την εικόνα του σώματος και για όλα αυτά που έχω περάσει όσον αφορά στο πόσο μη υγιές ήταν αυτό για μένα – η σχέση μου με το φαγητό μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έχω τόση ευφράδεια όση θα έπρεπε για αυτό το ζήτημα, επειδή υπάρχουν τόσο πολλοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να μιλήσουν με καλύτερο τρόπο. Αλλά το μόνο που ξέρω εγώ είναι η δική μου εμπειρία. Και η σχέση μου με το φαγητό ήταν ακριβώς ίδιας ψυχολογίας με οτιδήποτε άλλο στη ζωή μου: εάν μου έκαναν πατ-πατ στην πλάτη, το θεωρούσα καλό. Εάν κάποιος με τιμωρούσε, το κατέγραφα ως άσχημο.

Και ο τίτλος ήταν ‘έγκυος στα 18;’, επειδή είχα φορέσει κάτι που έδειχνε το κάτω μέρος στο στομάχι μου όχι φλατ. Και το μετέφραζα αυτό ως τιμωρία. Και μετά πήγαινα σε μία φωτογράφιση, βρισκόμουν στο καμαρίνι και κάποιος έλεγε ‘ουάου, είναι εκπληκτικό που χωράς σε ένα τόσο μικρό μέγεθος, συνήθως πρέπει να κάνουμε αλλαγές στα φορέματα, αλλά μπορούμε να τα φέρουμε από την πασαρέλα απευθείας πάνω σου’. Και το έβλεπα αυτό ως ενθάρρυνση.

Τα καταγράφεις αυτά για αρκετές φορές και απλά αρχίζεις να προσαρμόζεις τα πάντα προς αυτόν τον έπαινο ή την τιμωρία, ακόμα και το ίδιο σου το σώμα».

Taylor Swift for Variety