Κάθομαι στον καναπέ μου, ασφαλής και σίγουρη σε μία χώρα που μου επιτρέπει να έχω το δικαίωμα επιλογής στην άμβλωση (προς το παρόν).
Όμως, ο αλγόριθμος του TikTok είναι πολύ έξυπνος και μέσα σε λίγα λεπτά έχει καταλάβει πως ψάχνω για περιεχόμενο που να σχετίζεται με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αμερικής όσον αφορά στην υπόθεση Roe v. Wade.
Και ενώ σκρολάρω, παρακολουθώ και μαθαίνω, το παγωτό δίπλα μου λιώνει, γιατί πέφτω πάνω σε ένα trend που με κάνει να κλαίω σαν μικρό παιδί και να μη μπορώ να διαχειριστώ κανένα από τα συναισθήματα που με έχουν κατακλύσει από χθες.
«Paris» – The Chainsmokers, καινούριο trend αυτός ο ήχος.
Θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα ανάλαφρο dance challenge ή κάτι παρεμφερές, θα μπορούσε να δείχνει βίντεο με αποτυχημένες σχέσεις ή καταγραφή οθόνης με μηνύματα, όμως όχι.
Αυτός ο ήχος ταυτίζεται πλέον, με τη γυναικεία αλληλεγγύη, σε μία χρονική στιγμή της ιστορίας που μας έχει αφήσει όλες σοκαρισμένες.
Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες κωδικοποιημένες λέξεις, γυναίκες από πολιτείες της Αμερικής που ακόμα είναι νόμιμη η άμβλωση ή γυναίκες από κοντινά σύνορα, όπως αυτά με τον Καναδά, καλούν όποια το χρειάζεται, να τις βρει και να επικοινωνήσει μαζί τους εάν θέλει «κάμπινγκ», λίγες ημέρες «χαλάρωσης» δίπλα στην πισίνα, να δει τις «αγελάδες» σε μία φάρμα ή να μάθει «πλέξιμο», προσφέροντας ένα ασφαλές μέρος, χωρίς ερωτήσεις, αλλά με απόλυτη υποστήριξη.
Συναισθηματική και πρακτική.
Και δε μπορώ πια να συγκρατήσω τους λυγμούς που βγαίνουν από μέσα μου, γιατί δε μπορώ να το πιστέψω πως έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Στο σημείο να πρέπει μία γυναίκα να ψάξει καταφύγιο, για να έχει τον έλεγχο της ζωής της και να πάρει μία απόφαση για το σώμα της.
Έχω περάσει όλο το πρωινό βλέποντας σχόλια στα social media, διαβάζοντας άρθρα για το τι σημαίνει αυτή η κατάσταση, βλέποντας πόσο κοντά και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν αντίστοιχες εξοργιστικές νομοθεσίες.
Έχω περάσει όλο το πρωινό τόσο θυμωμένη και απογοητευμένη, τόσο αηδιασμένη με τις μεσαιωνικές πεποιθήσεις, με τις θρησκευτικές φανφάρες, με τους εμετικούς χαρακτηρισμούς γυναικών, με την εξόφθαλμη προσπάθεια καταπίεσης τους, με το υποκριτικό νοιάξιμο για τα αγέννητα παιδιά.
Όμως, η αλληλεγγύη που βλέπω σε αυτά τα βίντεο, με λυγίζει μέσα σε δευτερόλεπτα.
Γιατί δε ξέρω εάν έχουμε πραγματικά κάποιον άλλον στο πλευρό μας παρά μόνο η μία την άλλη και μπροστά σε αυτή τη συνειδητοποίηση, έρχεται στην επιφάνεια όλη η μίξη φόβου, θυμού, αγωνίας, απογοήτευσης και ανησυχίας.
«If we go down, then we go down together…».
GIPHY App Key not set. Please check settings