Το καλό του κακού

Οι δύσκολες συζητήσεις φέρνουν δύσκολες αποφάσεις. Και οι δύσκολες αποφάσεις, αλλαγές. Και ξέρεις, η αλλαγή είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να σου συμβεί, ειδικά αν το προκαλέσεις εσύ, αν είναι αυτό που ποθείς. Ακόμα όμως κι αν δεν το επιθυμείς και κληθείς μοιραία να αναπροσαρμόσεις τη ζωή σου, ή ένα μέρος της, σε δεύτερη ανάγνωση, ζεις κάτι πραγματικά «καλό».

Τις περισσότερες φορές, όταν για παράδειγμα αισθανόμαστε ότι αδικούμαστε στην εργασία, ή στη σχέση μας, όταν αισθανόμαστε αυτό το «πνίξιμο», το «δεν πάει άλλο», βουλιάζουμε, χάνουμε τη γη κάτω απ’ τα πόδια μας. Μετά σκάει μύτη ο φόβος για το αύριο, ο θυμός και η εσωτερική πάλη γιατί έχουμε δώσει μεγάλο αγώνα για να είμαστε αυτό που είμαστε και έχουμε καταφέρει πολλά, μετά έρχεται και η απόγνωση και μας δίνει το χέρι να πάμε μια βόλτα αγκαζέ. Και ξέρεις… είναι τόσο λογικά όλα αυτά. Λογικά και ανθρώπινα.

Μπροστά στις μεγάλες αλλαγές κλινόμαστε να μετασχηματιστούμε, να πατήσουμε «Restart» είτε είμαστε έτοιμοι, είτε όχι, κλινόμαστε να… αποδεχτούμε την πρόκληση είτε το επιλέξουμε, είτε όχι. Και ξέρεις, αυτό είναι σπουδαίο και απαιτεί θάρρος. Τις περισσότερες φορές, εστιάζουμε στο «κακό», στο «άδικο», στο «δύσκολο». Μάντεψε όμως, όλα αυτά είναι ανθρώπινα πράγματα, φτιαγμένα, κομμένα και ραμμένα για Ανθρώπους.

Γιατί μπροστά σε όλα αυτά τα «κακά», τα «δύσκολα», τα «άδικα» εσύ κερδίζεις γνώση και σοφία. Κερδίζεις εμπειρία. Χτίζεις ψυχική ανθεκτικότητα και σθένος. Αναπτύσσεις αντοχές. Και άρα απολαμβάνεις τις επόμενες προκλήσεις, με άλλο αέρα. Είσαι πιο ανοιχτή-ός, αισθάνεσαι πιο έτοιμη-ος, αρχίζεις και αντιμετωπίζεις τη ζωή με πλάκα. Γιατί όντως έχει… Γιατί αν δεν είχε, δε θα αισθανόσουν αδικία, ή πνίξιμο και ούτε θα προσπαθούσες να αποδείξεις σε κανένα ότι δεν είσαι ελέφαντας σε συνθήκες πάσης φύσεως. Και αυτό είναι καλό!

Και μη ξεχνάς: Η ζωή είναι σαν καρδιογράφημα. Ποτέ η ευθεία γραμμή δε συνεπάγεται με κάτι καλό.

Πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα On Time

Photo by Alex on Unsplash