Magic Me Team
Για πολλές και πολλούς από εμάς δεν υπάρχει δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο από το να λέμε όχι.
Στον αγώνα μας αυτό, υπάρχουν φορές που παραδινόμαστε στη δίνη των «καλών μας τρόπων» και τελικά, όσο κι αν θέλουμε όχι απλά να το πούμε, αλλά να το βροντοφωνάξουμε (ειδικά σε ορισμένες περιστάσεις)… υποχωρούμε.
Αλήθεια, έχετε σκεφτεί ποτέ, κάθε φορά που λέμε «Ναι» σε κάτι που δε μας κάνει, πού λέμε αυτομάτως «όχι»;
Στο editorial αυτό, η ομάδα του magicme επιχειρεί μέσα από δικές της προσωπικές ιστορίες να αναδείξει τη μεγαλειότητα αυτής της τόσο δα λεξούλας, γιατί εσείς το αποφασίσατε.
Συγκεκριμένα «Η δύναμη του ΟΧΙ» υπερψηφίστηκε στην Instagram ψηφοφορία μας και εννοείται δε μας άφησε άλλη επιλογή από το να ανοίξουμε αυτό το τόσο φλέγον ζήτημα και να επιχειρήσουμε να… ξετυλίξουμε το κουβάρι.
Από εμάς… καλή ανάγνωση και Stay in your Magic ✨
Μαριλίτα: «Όχι», ένα όριο με 3 γράμματα
Ένα όχι αξίζει όσο ένα ναι. Τα ναι στη ζωή μας πρέπει να τα λέμε σε όσα θέλουμε και γεμίζουν την ψυχούλα μας, όχι σε όσα ζητούν οι άλλοι από εμάς. Έχοντας υπάρξει ένα περιφερόμενο σύνδρομο του “καλού παιδιού”, το όχι ήταν (είναι και θα είναι) μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες μου.
Ένα “καλό παιδί” σημαίνει πάνω από όλα ένα πράγμα: αδύναμα ή ανύπαρκτα όρια. Δεν μπορείς να πεις όχι, γιατί φωλιάζει μέσα σου μια ύπουλα ριζωμένη πεποίθηση πως όταν κάποιος ζητάει κάτι από εσένα, είσαι η μοναδική του λύση και η άρνηση της βοήθειας σου θα τον βυθίσει σε βαθιά απελπισία. Ε λοιπόν σου έχω νέα! Μια χαρά θα βρουν όλοι άλλη λύση για το όποιο πρόβλημα τους.
Το όχι σου απλά θα τους ξεβολέψει. Η δική σου ανορίωτη προσφορά είναι η βολή των άλλων που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους. Όσο το όχι σου δεν ακούγεται, τόσο τα όρια σου θα καταπατώνται και θα νιώθεις εύλογα σαν πατάκι εισόδου. Άδικα περιμένεις να καταλάβουν οι άλλοι πως ζητούν πολλά από εσένα και να σκεφτούν όπως εσύ.
Η βολή δεν περιλαμβάνει ενσυναίσθηση και αυτή είναι μια αλήθεια που μου δίδαξαν τα όχι που δεν είπα στη ζωή μου και την συνειδητοποίησα όταν ξεκίνησα να τα λέω. Ο θυμός με ώθησε στο να πω όχι. Ο θυμός που ένιωθα όσο περίμενα από τους άλλους να βάλουν όριο στα θέλω τους, ήταν ουσιαστικά θυμός προς την αδυναμία μου να βάλω όριο στα ναι μου. Δική μου ευθύνη ήταν (είναι και θα είναι) να φροντίσω να μη καταχραστεί κάποιος τη διάθεση μου να προσφέρω.
Μαθαίνω ακόμη να λέω όχι. Μαθαίνω ακόμη πως το όχι μπορεί να έχει κι άλλες μορφές. Μπορεί να είναι “όχι άλλο”, “όχι για εμένα”, “όχι πια”, “όχι εσύ”… Σημασία έχει να ακουστεί. Σημασία έχει να καταλάβεις ότι δεν είσαι πατάκι εισόδου, αλλά χειροποίητη μπουχάρα και οφείλεις να υποδείξεις σε όποιον δεν ξέρει, πώς φερόμαστε σε μία μπουχάρα…
Ζωή: ένα οριστικό όχι σε ό,τι δε σου αξίζει
Το 2023 ήταν η δική μου χρόνια του όχι, το οποίο είπα σε… οτιδήποτε τοξικό υπήρχε στη ζωή μου. Δε μπορούσα να συνεχίσω άλλο με φιλίες που δεν με εξέφραζαν, με συντροφικές σχέσεις που ήταν κάτι λιγότερο από αυτό που πραγματικά ζητούσα μέσα μου, με επαγγελματικές σχέσεις που δεν υπήρχε η ροή και η συνεργασία που εγώ ήθελα για να διατηρείται το νόημα. Ένιωσα κορεσμένη από καταστάσεις που συντηρούσα επειδή δεν ήταν εντελώς λάθος αλλά ούτε και εντελώς σωστές.
Οι άνθρωποι έχουμε μάθει να δικαιολογούμε το μέτριο επειδή δεν πιστεύουμε πως μπορούμε να έχουμε το τέλειο. Ακούω συνέχεια πως δεν υπάρχει τέλειο και διαφωνώ τελείως σε αυτό. Τέλειο δεν σημαίνει ψεύτικο. Μια σχέση είναι τέλεια, ακόμη κι αν υπάρχουν δυσκολίες μέσα της, όταν αυτή έχει ειλικρίνεια και αμοιβαία προσπάθεια.
Η δύναμη του να πω όχι στα ημίμετρα με έφερε αντιμέτωπη με την μοναξιά, που γρήγορα πέρασε όταν συνειδητοποίησα πως πάντα είναι εκεί ο εαυτός μου και με περιμένει να τον δω και να τον κάνω παρέα. Λίγο διάστημα αργότερα, άρχισα να έρχομαι κοντά με νέους ανθρώπους που ένιωθα πως με στηρίζουν και πως έχουν χώρο να συνδεθούμε πραγματικά, όπως εγώ νιώθω την αγάπη και τη σύνδεση.
Βρίσκοντας μέσα μου τη δύναμη να πω όχι, υλοποιήθηκε γύρω μου ένα περιβάλλον που αντανακλούσε το πώς εγώ είχα αποφασίσει να σταθώ για μένα. Μη φοβάστε να διεκδικήσετε το τέλειο για σας, το δικό σας τέλειο υπάρχει και είναι απόλυτα εφικτό εάν πρώτα αποφασίσετε να πείτε ένα οριστικό όχι σε ό,τι δεν σας αξίζει.
Άννα: το πιο δυνατό «Ναι» στον εαυτό σου
Στη ζωή μας, συχνά δίνουμε μεγάλη έμφαση στην αξία του «ναι». Ωστόσο, το «όχι» διαθέτει μια ιδιαίτερη δύναμη που συχνά παραβλέπουμε. Eίναι η ασπίδα που μας δίνει τη δυνατότητα να θέτουμε όρια και να προστατεύουμε την ψυχική και σωματική μας υγεία.
Πριν χρόνια, ήμουν στέλεχος πωλήσεων σε πολυεθνική εταιρεία στην Κύπρο. Οι συνθήκες και τα ωράρια εργασίας ήταν απόλυτα εξαντλητικά. Δούλευα ασταμάτητα και προσπαθούσα να αποδείξω στον εαυτό μου το αφύσικο. Ότι είμαι ακούραστη, τα καταφέρνω χωρίς ύπνο και ο ελεύθερος χρόνος είναι χάσιμο χρόνου.
Υπήρχαν φορές που ενώ ένιωθα την ανάγκη να πω «όχι» συνέχιζα παρασυρόμενη από τις απαιτήσεις της δουλειάς, να λέω πάντα «ναι» ελπίζοντας ότι ο διευθυντής μου θα αντιληφθεί από μόνος του την ανάγκη μου για ένα πιο ανθρώπινο πρόγραμμα εργασίας. Μια μέρα, μετά από 15 ώρες δουλειάς, μου τηλεφωνεί. Μου ζητά σε τρείς ώρες να παρευρεθώ σε μια άλλη πόλη 60km μακριά για να επιβλέψω ένα project που προέκυψε εκτάκτως. Η παρουσία μου θα ήταν απαραίτητη εκεί μέχρι το πρωί. Ήμουν στα πρόθυρα κατάρρευσης. Τη στιγμή που ετοιμαζόμουν να πω «μα ναι φυσικά θα πάω» του είπα «όχι, αυτό είναι αδύνατον δουλεύω ήδη 15 ώρες». Εξεπλάγην με την απάντησή του γιατί έδειξε κατανόηση και με παρέπεμψε να πάω να ξεκουραστώ.
Τι μου δίδαξε αυτή η εμπειρία; Oτι ο φόβος μας για τις αντιδράσεις των άλλων είναι συχνά υπερβολικός. Το “όχι” είναι δύναμη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης και προστατεύει την αυτονομία μας. Επιτρέπει να αρνηθούμε ό,τι μας αποσπά από τον πυρήνα μας και την ψυχική μας ηρεμία. Δεν υπάρχει “όχι” που να απαγορεύεται, αρκεί να εκφράζουμε τη συναισθηματική μας κατάσταση με σεβασμό. Να θυμάσαι ότι το “όχι” που λέμε στους άλλους είναι συχνά το πιο δυνατό “ναι” που λέμε στον εαυτό μας.
Αθανασία: η πρώτη που πρέπει να σε σώσει είσαι εσύ
Πριν μερικούς μήνες, θα είχα την πρεμούρα και την ανάγκη να σου αναλύσω το “όχι” που είπα σε ανθρώπους που θέλησαν να με περιορίσουν, όμως σε αυτή τη φάση που με βρίσκει το editorial Μαΐου στο Magic Me, έχει ουσιαστικότερη σημασία το “όχι” στον ίδιο μου τον εαυτό.
Για να σου δώσω το γενικότερο πλαίσιο, περνάω ένα από τα πιο γερά meltdowns της χρονιάς. Όχι με κλάματα, οδυρμούς και πατώματα, παρά έχοντας χάσει την επαφή με το κέντρο μου, την πεμπτουσία της ύπαρξής μου, το core της φιλοσοφίας μου. Κάτι που έχει οδηγήσει σε ένα spiraling ανασφάλειας και στην αίσθηση πως δεν είμαι πια στο τιμόνι της ζωής μου.
Γνωρίζω πως έχω το περιθώριο να χάνω τον έλεγχο αραιά και πού, όμως αυτό το χάος που επικρατεί μέσα στο κεφάλι μου δεν είναι απλά μια φασούλα που θα περάσει. Είναι “λίγο ακόμα να το αφήσω ελεύθερο, έχω διαλέξει λάθος κατεύθυνση ζωής”.
Κι επειδή είμαι ο άνθρωπος που πιστεύει ότι η πρώτη που πρέπει να με σώσει είμαι εγώ, χρειάστηκε (και μέχρι σήμερα το ίδιο κάνω), να πω “όχι” κάθε φορά που ήθελα να χωθώ σε ένα λαγούμι μιζέριας. Έπρεπε να πω “όχι” στις ίδιες μου τις δικαιολογίες, στην αρνητική μου διάθεση απέναντι στους ανθρώπους, στις αποκαρδιωτικές σκέψεις πως κάπου έχασα τη θέληση να προσπαθήσω.
Και αυτό το “όχι” έγινε μικρές πράξεις που μου έδωσαν πίσω την ελπίδα πως μπορώ και θα επιστρέψω στη βερσιόν του εαυτού μου που θαύμαζα.
Μάρη: Hakuna matata, όλα μια ιδέα είναι
«Τι θα συνέβαινε αλήθεια αν τοποθετούσες όλη σου την ενέργεια, προσοχή και αγάπη σε πράγματα που κάνουν την καρδιά σου να χτυπά; Πώς θα ήτανε η καθημερινότητά σου και εσύ μέσα σε αυτή; Σε βλέπεις χαρούμενη; Χαμογελάς; Ναι, υπάρχει ρίσκο, αλήθεια όμως… ποιο είναι το μεγαλύτερο; Να συνεχίσεις στα γνώριμα δυστυχισμένη, ή να μπεις στα νέα και ό,τι βγει;».
Το άγνωστο έχει γλύκα. Το άγνωστο έχει πρόκληση. Το άγνωστο είναι γεμάτο ευκαιρίες. Εννοείται πως είπα όχι στα γνώριμα. Εννοείται πως το σκεφτόμουν (τουλάχιστον) δύο ολόκληρα χρόνια. Και εννοείται πώς είναι ό,τι πιο τρομακτικό και πανέμορφο έχω ζήσει έως τώρα. Στα «γνώριμα» μπορείς να τοποθετήσεις μια εργασία, μια φιλία, τη σχέση σου, το lifestyle σου, τις όποιες επιλογές έχεις κάνει έως σήμερα, τη ζωή που έως τώρα έχεις συνηθίσει.
Στο άγνωστο, δε μπορείς να τοποθετήσεις τίποτα, γιατί πολύ απλά δεν το γνωρίζεις. Χρειάζεται να πεις ένα τεράστιο ναι για να το ανακαλύψεις και ένα ακόμα πιο τεράστιο όχι σε όλα όσα έως και τώρα σε έφεραν μπροστά σε ένα τέτοιο δίλημμα μεταξύ ζωής και θανάτου. Στην κυριολεξία. Γιατί μπορούμε να ζούμε την κάθε μέρα και νεκροί και ζωντανοί. Εμείς επιλέγουμε. Και το ζήτημα είναι να επιλέγουμε σοφά.
Όχι. Μια τόσο δα λεξούλα με δύναμη μεγατόνων. Μιλάμε για την αξία της συχνά και την χρησιμοποιούμε σπάνια. Έως να έρθει η στιγμή που μοιραία κλινόμαστε (τις περισσότερες φορές) με δύσκολο τρόπο να αντιληφθούμε πως… hakuna matata, όλα μια ιδέα είναι. Δεν είναι όλα στον έλεγχό μας, το «όχι» τα σπάει κι ας μην αρέσει και ίσως καμία φορά είναι ο μοναδικός τρόπος να πεις ναι… στη ζωή που αξίζεις!
GIPHY App Key not set. Please check settings