Wicthella Stories: Εσύ τι ευχή θα κάνεις το Σάββατο 23 Σεπτέμβρη;

Την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε μιλήσαμε αρκετά για την Νέα Σελήνη στην Παρθένο, και γι’ αυτό τον Σεπτέμβρη που είναι λιγάκι σαν το Λαβύρινθο του Μινώταυρου.

Μέσα του προχωράμε λιγάκι χαμένοι, ο καθένας ξεδιπλώνοντας τον δικό του μίτο, ο οποίος μας φέρνει όλο και πιο κοντά στο Σάββατο 23 Σεπτέμβρη, μια ημέρα εορταστική.

Ναι, καλά κατάλαβες, αναφέρομαι στην Φθινοπωρινή Ισημερία, η οποία στα μαγισσίστικα (για την ακρίβεια στην Ουαλική Γλώσσα) ονομάζεται Μαμπόν.

Ας ξεκινήσουμε όμως από τις αρχαίες παραδόσεις τις χώρας μας

Η φθινοπωρινή Ισημερία ήταν μεγάλη γιορτή στην Αρχαία Ελλάδα και σχετιζόταν με τον Απόλλωνα, Θεό του Φωτός, καθώς και με την Θεά Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη.

Αυτές τις ημέρες οι Αρχαίοι τις γιορτάζανε με κάλαντα. Πρόκειται για το έθιμο της Ειρεσιώνης, ονομασία που προέρχεται από τη λέξη είρος (έριον=μαλλί).

Μέσα στο φθινόπωρο τα παιδιά περιφέραν από σπίτι σε σπίτι τον πρόγονο του χριστουγεννιάτικου δέντρου, ένα κλαδί ελιάς, την Ειρεσιώνη, στολισμένο με μαλλί, και καρπούς της γης.

Η Ειρεσιώνη περιφερόταν στους δρόμους των Αθηνών, την έβδομη ημέρα του Πυανεψίωνος μηνός (22 Σεπτεμβρίου – 20 Οκτωβρίου) από παιδιά τα οποία έψαλλαν «τις καλένδες» παίρνοντας φιλοδώρημα από τον νοικοκύρη ή την νοικοκυρά.

Σύμφωνα με την παράδοση, το έθιμο πηγάζει από την εποχή του Θησέα, ο οποίος προσέφερε κλαδιά ελιάς στον Απόλλωνα όταν ανέλαβε να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Δυστυχώς, το έθιμο καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό από το θεοκρατικό Βυζάντιο και απαγορεύτηκε.

Παράλληλα λέγεται πως τον Σεπτέμβρη λάμβαναν χώρα και τα Ελευσίνια μυστήρια, κατά τα οποία γιόρταζαν οι πρόγονοι μας την κατάβαση της Περσεφόνης στον Άδη, με σπονδές στην γη. Η Περσεφόνη μετά τις 23 Σεπτέμβρη θα βρεθεί στον θρόνο της πλάι στον σύζυγο της σαν Βασίλισσα των Νεκρών.

Ο μύθος της κατάβασης από το φως στο σκοτάδι

Η σπουδαιότερη Θεά των Αρχαίων Σουμερίων, η Ινάννα την οποία αποκαλούσαν «Αγία Παρθένα», κατέβηκε στον Κόσμο των Νεκρών για να διεκδικήσει μερίδιο εξουσίας από την αδερφή της, την Ερεσκιγκάλ, η οποία τον διαφέντευε. Η Ινάννα εκεί θα πεθάνει και θα αναστηθεί.

Έχουν υφανθεί οι ιστορίες μας με το κοσμικό ταξίδι του ήλιου; Δεν το αντιλαμβανόμαστε πάντα, αλλά είμαστε εξαρτημένοι από τα ουράνια σώματα και ταξιδεύουμε μαζί τους αδιάκοπα σαν αναπόσπαστο μέρος ενός συστήματος.

Η ζωή μας είναι σύνδεση και ταξίδι

Και όσο και αν σήμερα το επικρατών σύστημα θέλει να μας πείσει πως πρέπει να ζούμε αποκομμένοι και κοιτώντας την δουλειά και το συμφέρον μας, εμείς μέσα στα σώματα και τις ψυχές μας αισθανόμαστε την δόνηση της καρδιάς του πλανήτη, που αντηχεί ίδια μέσα σε όλους μας.

Μας ακούει ο Ήλιος; Μας ακούει η Σελήνη; Πιθανότατα το χτυποκάρδι τους είναι συντονισμένο με το δικό μας. Ναι τα ουράνια σώματα τραγουδούν.

Αν θες την γνώμη μου, η Κάθοδος των αρχαίων Θεών στον Κάτω Κόσμο μοιάζει να είναι μέρος του τραγουδιού αυτού, που αργά την νύχτα αν ανάψεις ένα κερί και στήσεις αυτί, αντηχεί στον σφυγμό μας κάπως πιο έντονα ετούτες τις μέρες.

Ας επωφεληθούμε από αυτή την κοσμική στιγμή αυτό το Σάββατο, για να πετάξουμε κάθε τι που μας εμποδίζει να γίνουμε αυτή η εκδοχή του εαυτού μας που θα θέλαμε να μας περιμένει εκεί στο φως όταν θα αναδυθούμε την ερχόμενη Άνοιξη.

Και ναι, ένας ακόμη λόγος να αγαπήσεις αυτές τις ημέρες είναι πως τις λατρεύουν οι μάγισσες. Τις οποίες δεν χρειάζεται να φοβόμαστε όπως μας δίδαξε το πατριαρχικό αφήγημα. Γιατί το μόνο που μας λένε είναι πως το πιο σπουδαίο ξόρκι που υφαίνει ο κάθε ένας από εμάς είναι η ίδια η ζωή του.

Θέλουμε να την κάνουμε έργο αγάπης και σύνδεσης, κόντρα σε μια εποχή που θέλει να μας πείσει πως πρέπει να ζούμε μόνοι και με θυμό;

Αυτή θα είναι η δική μου ευχή, στο φετινό Μαμπόν.

Χρόνια σου πολλά!

Witchella