Witchella Stories: Η Νέα Σελήνη στην Παρθένο ανοίγει νέες πόρτες…

Πάντα αγαπούσα το καλοκαίρι, αλλά το ίδιο πολύ αγαπώ και τις χρυσαφένιες μέρες του Σεπτέμβρη. Και ενώ η εποχή του Λιονταριού μου ταιριάζει, καθώς εκεί βρίσκεται ο Ωροσκόπος μου, η μετάβαση στις ημέρες της Παρθένου, δίνει φυσική υπόσταση στα όνειρα μου.

Κάτι μένει πίσω, υπάρχει νοσταλγία για αυτό, όμως στον ορίζοντα εμφανίζονται μια σειρά από πόρτες που οδηγούν σε νέες ιστορίες. Ποια θα διαλέξεις να ανοίξεις;

Το πέρασμα από την μια εποχή στην άλλη είναι τόπος μαγείας. Φέτος όμως όλα αυτά, παίρνουν ολότελα νέα διάσταση και αυτή είναι η ιστορία που θέλω να πω σήμερα. Μια ιστορία σε δύο μέρη, για την Γη, την Νέα Σελήνη στην Παρθένο και όσα έχουν αξία για εμάς.

Στην Καρδιά του Λιονταριού

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αστρολογικά φαινόμενα του καλοκαιριού ήταν η ανάδρομη πορεία της Αφροδίτης στο Ζώδιο του Λέοντα (22 Ιούλη – 4 Σεπτεμβρίου).

Όταν βρίσκεται στον Λέοντα η Αφροδίτη είναι φλογερή σαν σταρ του σινεμά, στην ανάδρομη πορεία της όμως, δίνει την ευκαιρία να επανεξετάσει κανείς τις σχέσεις του και όσα ακόμη επηρεάζει.

Και είναι πολλά αυτά: η ομορφιά, η αφθονία αλλά και οι αξίες μας. Αυτά που αγαπάμε με πάθος και που για αυτά πολεμάμε. Ή και όχι. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε για το δεύτερο μέρος του καλοκαιριού πως η ενέργεια του ίσως δημιούργησε ερωτήματα όπως:

Τι φέρνει χαρά στην ζωή μου;

Πως έχω αγαπήσει ως τώρα;

Περάσαμε λοιπόν από την Καρδιά του Λιονταριού και η φωτιά του με την συμβολή της Λίλιθ έγινε κυριολεκτική. Επειδή όπως επάνω στους ουρανούς έτσι και κάτω στην γη…

Σαν να μην έφτανε αυτό στις 31 Αυγούστου, ήρθε η Κρόνια Υπερ Πανσέληνος στους Ιχθύες, γεμάτη νερό! Και μέσα από αυτήν την πύλη περάσαμε σε έναν Σεπτέμβρη της Παρθένου αλλιώτικο από κάθε άλλον. Αυτό είναι και το δεύτερο μέρος της ιστορίας.

Το Δοχείο της Παρθένου

«Πότε θα φτιάξουν τα πράγματα;» με ρωτάνε.

Πολλές φορές οι άνθρωποι κοιτάμε ψηλά για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στην γη, ενώ θα έπρεπε να κοιτάμε μέσα μας. Με επτά πλανήτες ανάδρομους αυτόν τον Σεπτέμβρη, δεν μας δίνεται και άλλη επιλογή.

Είναι σαν να κολυμπάμε σε ένα δοχείο μαζί με τραύματα παλιά, συνειδητοποιήσεις, αλλά και υποσχέσεις. Το ίδιο το δοχείο, δίνει το δικό του χρώμα και ιδιότητες στο κοσμικό μείγμα όπου περιστρεφόμαστε.

Η Παρθένος που στην Ορφική αστρολογία σχετιζόταν με την Θεά Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη, έχει να κάνει με την γη και όσα χαρίζει. Σε συνδυασμό με το προηγούμενο διάστημα λοιπόν, μας καλεί σε επανεξέταση. Όχι μόνο προσωπικά αλλά και σαν σύνολο.

Αγαπάμε την γη που επάνω της χτίζουμε τα σπίτια μας, τρέφει εμάς τα παιδιά μας και όλα τα όντα γύρω μας;

Και αν ναι, τι κάνουμε γι’ αυτό;

Σε αυτή την ατμόσφαιρα θα ανατείλει η Νέα Σελήνη στις 15 Σεπτέμβρη.

Υπάρχει ελπίδα εδώ.

Ο δάσκαλος Κρόνος έχει ρίξει φως σε ότι δεν λειτουργεί. Η Παρθένος επιθυμεί να διορθώνει τα σφάλματα. Ίσως είναι ώρα να αναρωτηθούμε λοιπόν αυτές τις ημέρες:

Ποιες είναι οι αξίες που αν παλέψουμε για αυτές, θα υποστηρίξουμε όχι μόνο τους εαυτούς μας αλλά και την κοινότητα και την γη μας;

Μια από τις βασικές αξίες των αρχαίων Ελλήνων ήταν η Φιλοξενία, και ονόμαζαν τον Δία Ξένιο για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Ολόκληρο το καλοκαίρι μας στοίχειωσαν όχι μόνο φυσικές καταστροφές αλλά και φαινόμενα βίας, και ρατσισμού. Όλα αυτά μας πλήγωσαν και μας απομάκρυναν από όσα μας θρέφουν.

Καμιά φορά αγαπάς κάποιον και δεν ξέρεις πως να του το πεις, αγαπάς κάτι και δεν ξέρεις πως να του το δείξεις. Όμως είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων.

Αυτή την Νέα Σελήνη ας επισκεφθούμε αυτόν τον τόπο μέσα μας όπου ζουν σαν άγρια πλάσματα όσα αγαπάμε και ας ορίσουμε την πρόθεση να διαφυλάξουμε ότι θεωρούμε πολύτιμο.

Και έπειτα ας τολμήσουμε να κάνουμε Νέα Όνειρα, ότι κι αν αφήνουμε πίσω.

Γιατί η Περσεφόνη πάντα επιστρέφει στην γη τελικά, μαζί με το φως.

Φιλιά,

Witchella