Η περιττή συγνώμη

Για το ότι χρειάζεσαι χρόνο για σένα, ή θες να πάρεις αποστάσεις από μια κατάσταση, για την εμφάνισή σου, για το ότι αποφασίζεις να αλλάζεις, γιατί είπες «ναι», γιατί είπες «όχι», για το ότι χρειάζεσαι κάτι από τον, ή τη σύντροφό σου και το ζητάς, για το ότι έχεις ανάγκη βοήθεια, για το ότι δε νιώθεις έτοιμη να κάνεις παιδιά, ή για το ότι ο γάμος δεν είναι στη λίστα των προτεραιοτήτων σου, για τις στιγμές που κλαις, για τις στιγμές που αισθάνεσαι μοναξιά, για το ότι είσαι καλός, ή καλή σε κάτι, για το ότι αργείς να πάρεις αποφάσεις, ή ρισκάρεις πολύ, για το ότι δεν αισθάνεσαι σιγουριά με κάποιες επιλογές σου, για το ότι φοβάσαι, για το ότι είσαι πολλά και όχι ένα πράγμα. Μη ζητάς συγνώμη.

Μη ζητάς συγνώμη γιατί είσαι άνθρωπος και βιώνεις ανθρώπινα πράγματα και καταστάσεις. Μη ζητάς συγνώμη γιατί έτσι έμαθες στα χρόνια. Μη ζητάς συγνώμη χωρίς λόγο, γιατί όσο το κάνεις, συγνώμη κιόλας που θα στο πω σε μειώνεις, σε υποβιβάζεις, σε ρίχνεις. Και ξέρεις τι; Δε σου αξίζει ούτε αυτό, ούτε η ζωή που συνεπάγεται… Είναι πολύ οκ όλα τα παραπάνω αν τα αισθάνεσαι, όπως είναι πολύ οκ να ζεις μια ζωή που επιλέγεις να ζεις με όποιο ρίσκο και τίμημα.

Πολλές φορές, πελάτες μου με έναν κόμπο στο στομάχι και το απαραίτητο θάρρος, μου λένε «Είμαι πολύ απολογητικός, θέλω να το αλλάξω», ή «Αισθάνομαι κατώτερη, συνέχεια δικαιολογούμαι». Πράγματι, η «περιττή συγνώμη» είναι δείγμα χαμηλής αυτοεκτίμησης και στα χρόνια απλά το μαθαίνουμε και στην πορεία γίνεται μοτίβο, έως να… αποφασίσουμε να το αλλάξουμε. Έως να… αποφασίσουμε να ζήσουμε μια ζωή, στο επίκεντρο της οποίας θα είμαστε εμείς και οι αξίες μας. Μη ξεχνάς… Όσο σπουδαία είναι μια ειλικρινής συγνώμη, άλλο τόσο σπουδαίο είναι να ξέρεις και πότε και αν χρειάζεται να την πεις.

Πρώτη δημοσίευση: On Time

Photo by Tim Mossholder on Unsplash