Μοιράζεσαι υγεία; Υγεία θα έχεις!

Τι συνηθίζεις να μοιράζεσαι με τους ανθρώπους σου;

Τι απολαμβάνεις πιο πολύ να λες, να ακους; Τι σε κάνει να φεύγεις από το αγαπημένο σου στέκι με την αίσθηση ότι είσαι δέκα κλικ πιο ελαφρύς, ανακουφισμένος; Τι; Έχεις καιρό να νιώσεις ήρεμος, ανακουφισμένος, ελαφρύς; Μα γιατί…

«Έχω κουραστεί πάρα πολύ, δε βλέπω την ώρα να τα κλείσω όλα και να σηκωθώ να φύγω»,

«Είναι τρομερά τοξικό το περιβάλλον στη δουλειά, όλοι είναι ψου ψου από πίσω σου και μπροστά σου με τα χαμόγελα. Τους σιχάθηκα. Αλλά τι να πεις, παντού έτσι είναι…»,

«Τι νέα να πω μωρέ… σκέφτομαι να αλλάξω χώρα, όλα εδώ είναι τραγικά»,

«Βαρέθηκα, κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια, δε μ’ αφήνουν να ηρεμήσω».

Έχεις ένα και μοναδικό δίωρο μέσα στην εβδομάδα κι αν το έχεις και ολόκληρο, αυτό είναι ευτύχημα να δεις το κολλητό, την αδερφή, το παιδί σου, τη μάνα σου και… τελικά τι μοιράζεσαι μαζί τους;

Για να το θέσω πιο σωστά: Τι επιλέγεις να μοιράζεσαι μαζί τους;

Είναι πολύ οκ με τους ανθρώπους μας να μοιραζόμαστε τις αγωνίες, την απόγνωση, τις σκέψεις, τους προβληματισμούς μας όπως άλλο τόσο οκ είναι να μοιραζόμαστε αγάπη, δυνατά φιλιά, ομορφιές και ωραίες στιγμές.

Αυτό το δίωρο όμως, αυτό το μοναδικό δίωρο που έχεις στη διάθεσή σου και έχεις να δεις τον άνθρωπό σου δέκα μέρες, σου έλειψε, του/της έλειψες, κάνατε μαύρα μάτια και όλα τρέχουν τόσο γρήγορα, επίλεξε να μοιραστείς υγεία.

Να εκφράσεις ό,τι θες και όπως θες αλλά με πρόθεση σωστή: Μοίρασμα. Όχι αγκύλωση, όχι προσήλωση, όχι γκρι. Όχι άλλο γκρι! Παντού είναι. Όχι αυτό το δίωρο.