Περίοδος εκλείψεων 25/3– 8/4: Ποιος είναι ο ιστός που σε καλεί;

Φαντάσου πως ένιωθαν οι άνθρωποι τον σπηλαίων, όταν ξαφνικά ένα μαύρο δαχτυλίδι έκρυβε τον Ήλιο. Ή όταν το ολόγιομο φεγγάρι βαφόταν κόκκινο στα καλά καθούμενα. Μήπως ερχόταν το τέλος του κόσμου; Μήπως επρόκειτο για κάποιο σημάδι από τους Θεούς;

Στα χιλιάδες χρόνια που ακολούθησαν όλα όσα ανακαλύψαμε για το τι συμβαίνει στον Ουρανό όταν σημειώνεται έκλειψη, δεν μπόρεσαν να καθησυχάσουν τον αρχέγονο φόβο μας. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι εκλείψεις σηματοδοτούν ένα τέλος και οι αστρολόγοι μας συμβουλεύουν τι πρέπει να προσέξουμε όταν φτάνουμε σε περίοδο εκλείψεων όπως αυτή που η έναρξη της έγινε την Δευτέρα 25 Μαρτίου με την Σεληνιακή Έκλειψη στο Ζώδιο των Ζυγών.

Αν κάτι ξεκινήσει μήπως θα φέρει γρουσουζιά;

Θα χάσω κάτι; Θα φύγει κάποιος; Ή μήπως τελικά τρελαθώ και τα εγκαταλείψω όλα εγώ; Πρέπει να παραδεχτείς πως ακόμη και αν δεν πιστεύεις στα άστρα, ανησυχείς λίγο. Είναι φυσικό: επιζητούμε να διατηρούμε την αίσθηση της ασφάλειας και του ελέγχου, σε μια ζωή που είναι αδιάκοπα απρόβλεπτη όσο και να προσποιούμαστε το αντίθετο.

Επίσης, αποζητούμε αυτήν την σιγουριά που δίνει ο γραμμικός χρόνος, πράγμα που εξηγεί και γιατί αγαπάμε τόσο την τραγωδία όπως επινοήθηκε από τον Αριστοτέλη. Το δραματικό έργο περιγράφει ένα γεγονός με αρχή μέση και τέλος. Ενώ η ζωή είναι σαν ιστορία ζεν, δεν έχει τίποτα από όλα αυτά: η έκλειψη διακόπτοντας την κανονικότητα έρχεται να μας το θυμίσει. Έχουμε δίκιο να ανησυχούμε είμαστε πλάσματα της μίας ημέρας, αν αναλογιστείς την απεραντοσύνη του χρόνου.

Αυτά σκεφτόμουν χτες αργά την νύχτα καθώς στεκόμουν στην βεράντα και κοιτούσα την σελήνη μεγάλη, πεντακάθαρη, κρύα. Γύρω βασίλευε μια βαριά σιωπή, λες και τα σύννεφα συγκρατούσαν κάθε ήχο και μέσα από τα τζάμια το μικρό νυκτόβιο πλάσμα μου, το γατάκι μου, με παρακολουθούσε σαν να φοβόταν πως θα με αρπάξει κάποιο πουλί.

Όλα όσα είχα διαβάσει για την έκλειψη δεν με ικανοποιούσαν ξαφνικά

Ναι, ο Ζυγός είναι ζώδιο που αφορά τις σχέσεις αλλά όχι για όλους. Και ο Ήλιος βρίσκεται στον Κριό, ένα ζώδιο Πολεμικό, αλλά ο πόλεμος δεν περίμενε τους πλανήτες να ευθυγραμμιστούν. Ούτε η διαίσθηση μου με βοηθούσε: η ενέργεια είναι βαριά και θυμίζει μέλι, όλα γίνονται αργά, τις νύχτες βλέπω όνειρα που δεν θυμάμαι και ξυπνάω κουρασμένη, όμως δεν μου έκανε κάτι κλικ, έτσι ώστε να έρθω να σου πω «αυτό είναι, αυτό συμβαίνει».

Και τότε το είδα, κάτι που το μεσημέρι δεν γινόταν να το δω. Από την άκρη της τέντας έως το κάγκελο της βεράντας μέσα στο φως του φεγγαριού στραφτάλιζε ένας ιστός αράχνης τόσο ολόκληρος, τόσο τέλειος, που δεν γινόταν να μην με μαγνητίσει. Σχεδόν έπιασα τον εαυτό μου να επιθυμεί να παγιδευτεί μέσα του: ήταν η λαγνεία για το έρεβος που με είχε αγγίξει σαν τα μικρά έντομα. Και από κάτω σε μια γλάστρα σαν υπογραφή ένα χοντρό κοχύλι. «Να και η Αφροδίτη» σκέφτηκα. Η κυβερνήτης της έκλειψης είχε αφήσει το επισκεπτήριο της.

Τα άστρα τα διαβάζεις με τη ψυχή

Ναι, τα άστρα μερικές φορές δεν γίνεται να τα διαβάσεις με τον νου μόνο, αλλά όπως και την ζωή, αξίζει να τα αφήσεις να σε αγγίξουν σαν γιαπωνέζικο ποίημα χαίκου, ή σαν μελωδία που φτάνει την καρδιά σου καλύτερα από τα λόγια. Σήμερα όλη την ημέρα σκέφτομαι αυτόν τον ιστό που αποκάλυψε η σελήνη μόνο για μένα και χαμογελώ. Υπάρχει κάτι εδώ.

Τι είναι μπροστά στα μάτια σου τόσο εύθραυστο και αληθινό, που ίσως η μοναδική του αξία είναι να το αντικρύσεις σε όλη του την σύντομη ομορφιά; Ποια αξία, η κρυφό πάθος, ή τρυφερότητα σε περιμένει να την προσέξεις τις ήσυχες ώρες; Και αν αφεθείς, τί θα συμβεί;

Η δεύτερη έκλειψη καθώς έρχονται σε ζευγάρια καταφτάνει, 8 Απρίλη στο Ζώδιο του Κριού αλλά αυτή την φορά δεν θα αποφύγω ότι φοβάμαι. Αντιθέτως θα μείνω ακίνητη κρατώντας την ανάσα μου σαν το γατάκι μέσα από το τζάμι και θα αφουγκράζομαι την ζωή να πάλλεται, και να βουίζει, και να συμβαίνει γύρω μου, απειλητική, τέλεια και γεμάτη αγριάδα και τρυφερότητα.

Ποιος είναι ο ιστός που με καλεί;

Κι ο δικός σου;

Φιλιά,

Witchella