Πόση αισιοδοξία κρύβεται πίσω από αυτή τη φράση...

Ραντεβού αύριο: Πόση αισιοδοξία κρύβεται πίσω από αυτή τη φράση!

Είναι άραγε υπόσχεση; Και σε ποιον; Στον ακροατή ή στον ίδιο μας τον εαυτό;

Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές το λέμε για να το ακούσουν μόνο τα δικά μας αυτιά, να ηρεμήσουν οι ανησυχίες μας, να ξορκίσουν το κακό που φοβόμαστε πως είναι κοντά.

Με το να προσποιούμαστε ότι όλα είναι καλά και κανένας ή τίποτα δεν μπορεί να μας βγάλει από τα δικά μας πλάνα, τα θέλω ή τις καλά σκηνοθετημένες ενέργειες μας…

‘Άλλοτε πάλι το λέμε σε έναν φίλο όταν γυρνάμε σπίτι μετά από ποτό αντί για καληνύχτα, σχεδόν ασυνείδητα. Είναι αυτή η γλυκιά ρουτίνα που ξέρεις πως και αύριο θα τα πείτε και επισφραγίζεις την οικειότητα σας.

Σε έναν νέο έρωτα που έρχεται η ώρα του αποχωρισμού και ελπίζεις να έχει και συνέχεια.

Στον συνάδελφο, σχολώντας, αστειευόμενη γιατί ξέρεις πως και αύριο θα είστε και οι δυο στο γραφείο στις 9.30 να τρέχετε πίσω από meetings, deadlines και επείγοντα projects φυσικά!

Στον γιατρό σου, όταν την επόμενη έχετε προγραμματίσει εξέταση στο ιατρείο του.

Στο ραδιόφωνο. Όταν κλείνει την εκπομπή ο εκφωνητής του προγράμματος. Μαζί με ευχές, ατάκες και ένα από τα αγαπημένα σου τραγούδια που γουστάρεις να ακούς.

Με όποια από τα παραπάνω κι αν ταυτίζεσαι, όλα κρύβουν μεγάλη δύναμη. Το καθένα ξεχωριστή.