Σπύρος Γραμμένος: Πετάξτε από πάνω σας το βάρος και τις ενοχές

Στο Instagram προφίλ του δηλώνει τραγουδοποιός, #influencer, συστημικός κονφερανσιέ, παραμυθάς, beauty editor, χερ στάιλερ, λάιφ κόουτσερ και φάσιον άικον, ενώ μας πληροφορεί ότι ο επόμενος στόχος του είναι η Eurovision 2023!

Και η αλήθεια είναι πως είναι όλα τα παραπάνω και ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε, χωρίς περιορισμούς. Ο Σπύρος Γραμμένος, ένα αιώνιο παιδί στην ψυχή, ένας άνθρωπος με αυτοσαρκασμό και κοινωνικές ευαισθησίες που διαβάζει τη ζωή αλλιώς και ένας πολύ αγαπημένος καλλιτέχνης εκτός κάδρου, στα live του φωνάζει “ελευθερία” και απλά… σε προσκαλεί!

Προσωπικά, πάντα με γοήτευαν οι δημιουργοί που δε μπαίνανε σε στεγανά, ούτε παίρνανε δρόμους “σιγουράκια”. Αυτό δεν είναι Τέχνη άλλωστε; Πρόσκληση στην ελευθερία. Και ο Σπύρος Γραμμένος επιβεβαιώνει την… εξαίρεση στον κανόνα και εδώ.

Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να τον φιλοξενούμε στο ολοκαίνουριο Magicme και σε μια συζήτηση που γίνεται λόγος από τις πανσέτες, τα τζατζίκια και την ινδική μουσική, έως το #MeToo και τη ζωή του που όπως μου λέει χωρίζεται πλέον σε δύο περιόδους.

Μαγικά πλάσματα, εμπνευστείτε ελεύθερα!

Σπύρο, εύχομαι αυτό που ανακοίνωσες για τη Eurovision να το εννοείς 🤣

ΜΓ: Είσαι από τους καλλιτέχνες που με ό,τι κι αν καταπιάνονται φωνάζουν «ελευθερία»! Προσωπική εκτίμηση αυτή, αλλά νομίζω πολλ@ φίλ@ συμφωνούν. Τι σημαίνει για σένα ελευθερία;

ΣΓ: Θέλεις να ξεκινήσουμε σκληρά βλέπω. Δεν θα ήθελες καλύτερα να με ρωτήσεις αν υπάρχει «ιδανική κατάσταση» για να πιάσω χαρτί και μολύβι;

ΜΓ: Υπάρχει «ιδανική κατάσταση» για να πιάσεις χαρτί και μολύβι;!

Πρώτ’ απ’ όλα, δεν μπορώ να γράψω σε χαρτί με μολύβι. Θέλω πληκτρολόγιο. Αν μου πάρεις το πληκτρολόγιο, δεν θα ξαναγράψω ποτέ. Όσες φορές κι αν προσπάθησα να γράψω στο χαρτί, δεν τα κατάφερα.

Δεν έχω καταφέρει να βρω ακόμα την «ιδανική κατάσταση», γι’ αυτό και προσπαθώ να γράφω όσο περισσότερο μπορώ, ώστε αν έρθει, να με βρει εκεί που γράφω. Είναι πολύ περίεργη και άγνωστη στιγμή. Δεν νομίζω πως έχει βρει κάποιος το μυστικό να την δημιουργεί, αλλά αν το έχει βρει, το κρατάει καλά κρυμμένο.

ΜΓ: Τι σε εμπνέει αληθινά στην καθημερινότητά σου;

ΣΓ: Η ίδια η καθημερινότητα. Η ζωή. Γι’ αυτό και δεν κατάφερα ποτέ να ασχοληθώ μόνο με ένα είδος τραγουδιού. Γράφω για τον έρωτα, την χαρά, την φιλία, την αδικία, την θλίψη, τον θάνατο. Για όσα ζω καθημερινά.

ΜΓ: Ποιος είσαι όταν δεν κοιτάει κανείς;

ΣΓ: Να μια ωραία ερώτηση που πρέπει να κάνω στην ψυχοθεραπεύτριά μου – και μια ερώτηση που αν στην απαντήσω, θα χαλάσω όλο αυτό το μυστήριο που υπάρχει γύρω απ’ το όνομά μου.

Είμαι αυτός που φαντάζεσαι. Ένας μεσήλικας που τα βράδια αράζει στην τεράστια πολυθρόνα του δίπλα στο τζάκι, πίνει κόκκινο κρασί, διαβάζει άρλεκιν και ακούει παραδοσιακή ινδική μουσική.

ΜΓ: Λίγους μήνες πριν και μετά από τριάντα σχεδόν χρόνια, μιλάς ανοιχτά και δημόσια για την κακοποίηση που υπέστης όταν ήσουν ακόμα παιδί. Τι αλλάζει στον Σπύρο, στο μέσα του, μετά από αυτό το βήμα;

ΣΓ: Νομίζω πως πλέον η ζωή μου χωρίζεται σε δύο περιόδους. Στο πριν μιλήσω και στο μετά. Στη περίοδο που είχα ένα τεράστιο μυστικό να μου πατάει το στήθος και στο μετά. Τώρα πια έχω επιστρέψει αυτό που με βάραινε εκεί που έπρεπε.

Η στιγμή που μίλησα, είναι η πιο ανακουφιστική στιγμή της ζωής μου. Δεν πρόκειται να πω ποτέ σε κανέναν «μίλα» για κάτι τέτοιο, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, έχει άλλες αντοχές και είναι καθαρά προσωπική απόφαση. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να σου πει κάτι τέτοιο. Αυτό που λέω όμως, είναι το «Πετάξτε από πάνω σας το βάρος και τις ενοχές».

Επίσης, μέσα απ’ την ενεργητικότητα του MeToo και όσων βρίσκουν την δύναμη να μιλήσουν, ήρθε η ώρα να χάσουν τον ύπνο τους οι θύτες, κι ας έχουν περάσει τα χρόνια, κι ας έχουν παραγραφεί τα αδικήματά τους.

ΜΓ: Σε αυτούς που αποκρίνονται «Γιατί δεν έφυγες – μίλησες;», ή «Γιατί τώρα;» τι έχεις να πεις;

ΣΓ: Εκτός από αυτούς που δεν τους συμφέρει να μιλάνε τα θύματα, υπάρχουν και οι πιο καθημερινοί άνθρωποι που πάσχουν από έλλειψη παιδείας. Στους δεύτερους, θα έλεγα να ανοίξουν κανένα βιβλίο, να δουν καμιά ταινία, να συζητήσουν με κανέναν άνθρωπο και να ανοίξουν το μυαλό τους. Στους πρώτους θα έλεγα να ανοίξουν το κεφάλι τους.

ΜΓ: Τι βλέπεις στην Ελλάδα του σήμερα που δε θα ήθελες να βλέπεις κι αντίστοιχα… τι βλέπεις που θα ήθελες να βλέπεις πιο πολύ;

ΣΓ: Δεν μου αρέσει να γίνομαι τόσο συγκεκριμένος. Προτιμώ να μιλάω για όλο τον κόσμο. Στον κόσμο λοιπόν, βλέπω φόβο. Μας κερνάνε φόβο από παντού. Φόβο για τα πάντα, με αποτέλεσμα να κλεινόμαστε στο εγώ μας, να μένουμε μόνοι και να γινόμαστε ρατσιστές, φοβικοί, φασίστες και άλλα τέτοια απάνθρωπα πράγματα.

Αυτό που βλέπω όμως και με κάνει να σηκώνω τους ώμους μου και να παίρνω τα πάνω μου, είναι άνθρωποι που όχι μόνο δεν φοβούνται το διαφορετικό, αλλά το αγκαλιάζουν και πορεύονται μαζί του. Βλέπω αλληλεγγύη, παρέες, ομάδες, συλλογικότητες, που καθημερινά αγωνίζονται για έναν πιο δίκαιο κόσμο.

ΜΓ: Τι τίτλο θα έβαζες σε αυτή μας τη συζήτηση;

ΣΓ: Δείτε πού παντρεύτηκε ο Σπύρος Γραμμένος και τι δώρο του έκανε ο Κυριάκ…!

ΜΓ: Μαγεία είναι…

ΣΓ: Τα μάτια της, το χαμόγελό της, οι πανσέτες, το τζατζίκι, τα άγρια σπαράγγια και το γεμάτο ρεζερβουάρ.

Και μη ξεχνιόμαστε: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο έως και τέλος Μάϊου τον απολαμβάνουμε μαζί με τον Κωνσταντίνο Πουλή και τον Γιάννη Ταυλά στο καλλιτεχνικό στέκι του Ορφέα στην Κυψέλη και στην παράστασή τους “Πεταμένα λεφτά“.

Ω ναι, θες πολύ να το ζήσεις αυτό!