Δε μπορείς να τους ικανοποιείς όλους και ο σκοπός σου δεν είναι αυτός

Όταν μοιράζεσαι ανάμεσα σε δύο δουλειές και έναν σύντροφο, στα όνειρά σου και στις υποχρεώσεις της καθημερινότητας, στις ανάγκες της μητέρας σου και τις ανάγκες του παιδιού σου, στην αιώνια μάχη της κούρασης και της κολλητής που επιτέλους θέλεις να δεις, επίτρεψέ μου να σου θυμίσω πως…

Δε μπορείς να τους έχεις ικανοποιημένους όλους, όμως, είναι οκ, αφού ο σκοπός σου δεν είναι αυτός

Θέλεις να είσαι μέσα σε όλα και καλά κάνεις. Προσπαθείς να είσαι πάντα σωστή, πρόσχαρη και να βοηθάς όσο και όπως μπορείς.

Καμιά φορά υπερβαίνεις εαυτό και με ελάχιστο ύπνο και ένταση σε υπερθετικό βαθμό, βγαίνεις έξω, φοράς το χαμόγελό σου το ωραίο να δεις την παρέα, τη στιγμή που ένας θεός μόνο ξέρει πόσο χρειάζεσαι το κρεβάτι σου… και ναι, σαν σωστή «poker face» lady, δεν επιτρέπεις σε κανένα να το καταλάβει αυτό. Χειροκρότημα!

Επιστρέφεις σπίτι, το ξε-βάψιμο πάει περίπατο, κοιμάσαι και φτου κι απ’ την αρχή.

Θα σου πω το εξής: Γνωρίζω καλά πως δε θέλεις να «χάνεις στιγμές», γνωρίζω καλά επίσης πως απ’ τη φύση σου είσαι η ψυχή της παρέας και πως όλοι ανέκαθεν περίμεναν από εσένα γέλια, χαρές, συμβουλές και την πηγαία σου θετική ενέργεια, αλλά –κι εδώ το αλλά είναι μεγάλο- ΑΛΛΑ λοιπόν, κάποιες στιγμές είσαι και οι δικές σου ανάγκες και αν αυτές οι ανάγκες σου προστάζουν ύπνο – ξεκούραση – yoga – διαλογισμό – νέα αρχή με coaching – χορό – σειρά ή ό,τι άλλο επιθυμείς, απλά κάνε το.

Δε μπορείς να τους έχεις ικανοποιημένους όλους και ο σκοπός σου δεν είναι αυτός.

Για φαντάσου για την κάθε μια απόφαση που παίρνεις καθημερινά να σκέφτεσαι πως θα την πάρει ο ένας, ο άλλος, ο παράλλος… Για σκέψου πόσο αβάσταχτο φαντάζει να προσπαθείς διαρκώς να «εξυπηρετείς» τις προσδοκίες των άλλων, σημαντικών και μη, παραμερίζοντας τις δικές σου.

Πέρα από αβάσταχτο, προσωπικά το βρίσκω και χωρίς νόημα

Οι άνθρωποι της ζωής μας αντλούν δύναμη και χαρά μέσα από τα όνειρα, τη διάθεσή μας και φυσικά την αρμονία που εκπέμπουμε, χαρακτηριστικά ελκυστικά που δίνουν κίνητρο για θετική ενέργεια και στους ίδιους.

Όταν προσπαθούμε να τους ικανοποιούμε όλους, στο τέλος αδειάζουμε εμείς και όλα αυτά τα ελκυστικά χαρακτηριστικά δίνουν τη θέση τους σε επιπλέον κούραση, υπερένταση και αποπροσανατολισμό.

Το ερώτημα εδώ είναι: Πώς θες να ζεις; Μια ζωή που ικανοποιεί εσένα και κατ’ επέκταση τους σημαντικούς άλλους; Ή μια ζωή για τους άλλους;