Αρχέτυπα, επιλογές, ποιότητες: Η κοινωνία είμαστε εμείς οι ίδιοι

Η κοινωνία μας απαρτίζεται από ανθρώπους. Από εμάς τους ίδιους. Όταν αναφερόμαστε στις πεποιθήσεις και τις απόψεις της κοινωνίας αναφερόμαστε στις πεποιθήσεις και τις απόψεις τις δικές μας.

Μας δυσκολεύει πολύ να δούμε τη δίκη μας κοινωνική ευθύνη απέναντι στα συλλογικά θέματα γιατί αντίστοιχα είναι δύσκολο για εμάς να αναλάβουμε την προσωπική μας ευθύνη μέσα στο συλλογικό επίπεδο.

Οι γυναίκες βάλλονται περισσότερο μέσα στους αιώνες από την κοινωνία

Αυτό σημαίνει ότι βάλλονται από άλλες γυναίκες και από τους άντρες μιας και είπαμε ότι το συλλογικό πεδίο αποτελείται από εμάς τους ίδιους.

Η γυναίκα είναι αυτή που δυσκολεύεται περισσότερο μέχρι τώρα να βρει τη θέση της μέσα στην κοινωνία. Κρίνεται συνεχώς για όλους τους ρόλους της, γίνεται αντικείμενο σχολιασμού και συζητήσεων.

Από τα αρχαία χρόνια όταν ένας κατακτητής ήθελε να υποτάξει έναν λαό, βίαζε τις γυναίκες του.

Η γυναίκα φέρει εντός της το πνεύμα

Το ωάριο που γονιμοποιείται εντός της μένει ολόκληρο στη διαδικασία της γονιμοποίησης. Αυτό σημαίνει πως το μιτοχόνδριο του ωαρίου βρίσκεται μέσα του καθ’ όλη τη διάρκεια της σύλληψης.

Το σπερματοζωάριο από την άλλη, ξεκινάει ένα ταξίδι ολόκληρο και μόλις φτάσει στο ωάριο και γίνει η σύλληψη, η ουρά του διασπάται και φεύγει.

Το σπερματοζωάριο φέρει το μιτοχόνδριο του στην ουρά, ακριβώς επειδή χρειάζεται την δύναμη και την ενέργεια του για να κολυμπήσει δυνατά και να γονιμοποιήσει.

Το μιτοχόνδριο είναι το εργοστάσιο και ο πυρήνας του κυττάρου. Επεξεργάζεται ATP (Τριφωσφορικη Αδενοσίνη) που είναι όλη η ενέργεια του σώματος. Το ATP είναι η ενέργεια που δημιουργεί, δηλαδή είναι φως, δηλαδή είναι αυτό που λέμε η Πηγή της Δημιουργίας, δηλαδή το Πνεύμα.

Οι κατακτητές αυτό το γνώριζαν και βιάζοντας τις γυναίκες είχαν σαν σκοπό να αλλοιώσουν το πνεύμα ολόκληρης της κοινωνίας που κατακτούσαν.

Στην ιστορία η πατριαρχία και η μητριαρχία έχουν πολεμήσει για το ποιος θα κυριαρχήσει αιώνες

Δεν υπάρχει καλός και κακός εδώ, εξίσου και οι γυναίκες και οι άντρες είναι πληγωμένα παιδιά που μέσω της μητριαρχίας και της πατριαρχίας ήθελαν να αποκτήσουν τον έλεγχο.

Η γυναίκα είναι αυτή που κατηγορείται, εάν ένας άντρας έχει ανάρμοστη συμπεριφορά θα ακούσουμε συχνά πως φταίει η μάνα που τον μεγάλωσε ή ίσως να τον ώθησε σε αυτήν την συμπεριφορά η κοπέλα του…

Όταν μια γυναίκα γίνει μάνα τα ρούχα της λέει η κοινωνία πρέπει να είναι «της μάνας», δηλαδή πιο σεμνά και πιο μακριά, αν μπορεί να θεωρηθεί ένα ύφασμα σεμνό και όχι η ερμηνεία της σκέψης μας για το ύφασμα άσεμνη.

Δεν πρέπει να δουλεύει συνέχεια, να κάνει δική της δουλειά και να γίνει πετυχημένη (γιατί αν δουλεύει υπάλληλος 9 ώρες είναι αποδεκτό, δεν μας πειράζει) λέμε πως έχει βάλει μπροστά την καριέρα της και τις φιλοδοξίες της, ενώ όταν δουλεύει 9 ώρες εργάτρια ή πωλήτρια λέμε δουλεύει κι αυτή γιατί υπάρχει ανάγκη.

Για να της επιτραπεί δηλαδή να εργάζεται χωρίς να κρίνεται πρέπει να υπάρχει η ανάγκη της επιβίωσης στη μέση αλλιώς η θέση της θα ήταν καλύτερα στο σπίτι να μεγαλώσει το παιδί της μιας και τα παιδιά δεν θέλουν να έχουν και πατέρα θέλουν να έχουν μόνο μάνα!!!

Η θέση του άντρα είναι αδιαμφισβήτητα όμως έξω από το σπίτι, αυτός είναι που θα βγει να φέρει τα χρήματα στην οικογένεια γιατί αρχετυπικά το αρσενικό ήταν αυτό που μέσα στους αιώνες έφερνε το φαγητό στο σπίτι.

Όμως ακόμη και αν το αρχέτυπο είναι μια πληροφορία που δημιουργεί πυρήνα εντός μας έχουμε πάντα επιλογή να αναρωτηθούμε αν είναι αποδεκτός αυτός ο ρόλος της γυναίκας στο σήμερα.

Ό,τι έχουμε κατακτήσει οι άνθρωποι είναι με επιλογές, με έργο και κόπο και αν προσπαθούμε να μειώσουμε τις κατακτήσεις των άλλων για να φανούν μεγαλύτερες οι δικές μας τότε έχουμε βαθιές πληγές εντός μας που πρέπει να τις δούμε.

Δεν υπάρχει πια η θυσία, η θυσία είναι πλάνη

Όταν επιλέγεις να κάνεις κάτι, έχεις επιλέξει και κάθε κομμάτι αυτού. Είναι επιλογή σου, όχι θυσία. Η θυσία δηλώνει απωθημένο. Κάτι άφησα πίσω, κάτι δεν έκανα, κάτι δεν Ολοκλήρωσα.

Οι γυναίκες και οι άντρες είμαστε άνθρωποι. Μας επιτρέπεται και είμαστε ισότιμοι στο να έχουμε πρόσβαση σε όλες τις ποιότητες και τις αρετές ισότιμα, είτε είναι επιτυχία, είτε είναι οικογένεια, προσφορά στην οικογένεια, επιτυχία και αναγνώριση στην κοινωνία…

Η κοινωνία είμαστε εμείς οι ίδιοι

Εμείς οι ίδιοι χρειάζεται να σταματήσουμε να φοβόμαστε τις γυναίκες ακόμα και αν είμαστε γυναίκες, φοβόμαστε τη διπλανή μας, να θεραπεύσουμε το μισογυνισμό, την μητριαρχία και την πατριαρχία μέσα μας, η γυναίκα είναι άνθρωπος, ο άνδρας είναι άνθρωπος, δυο τέλεια και άρτια όντα.

Ας τα αναγνωρίσουμε ως είναι από τη φύση τους χωρίς να γίνονται εργαλείο χειρισμού της ασυνείδητης κοινωνίας.

Η κοινωνία είμαστε εμείς, ας αναλάβουμε τον εαυτό μας και ας βάλουμε συνειδητότητα στο συλλογικό μας πεδίο.

Είμαι μαζί σου σε αυτό και σε θαυμάζω για όσα έχεις καταφέρει.