Η ευγνωμοσύνη έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις

Εκεί που κάθεσαι στην ουρά της τράπεζας και ακούς από πίσω σου μια συζήτηση για μια ασθένεια, και σκέφτεσαι είμαι υγιής…

Εκεί που στέκεσαι στο φανάρι και βλέπεις τους ανθρώπους να κουβαλάνε τις σακούλες με τα ψώνια στα χέρια ενώ εσύ έχεις το αυτοκίνητο…

Σε κάτι τέτοιες μικρές και φευγαλέες στιγμές έρχεται η ευγνωμοσύνη σαν συναίσθημα να σου ζεστάνει το στήθος.

Τα Χριστούγεννα μάλλον επειδή έχουν πολύ φως, φωτίζουν μέσα μας τόσο δυνατά που κάπως οι σκέψεις μας φαίνονται καθαρότερα.

Ό,τι σκεφτόμαστε όλο το χρόνο σαν να μεγεθύνεται τον Δεκέμβρη.

Τελευταίος μήνας του έτους… τελευταίος και καλύτερος!

Έχει γιορτή, φώτα, δώρα και πολλή αλήθεια

Αν νιώθεις μόνος όλο το χρόνο, νιώθεις διπλά μόνος τα Χριστούγεννα, αν νιώθεις μιζέρια όλο το χρόνο, νιώθεις διπλή μιζέρια τα Χριστούγεννα.

Επίτηδες το έτος φυλάει αυτόν τον μεγεθυντικό φακό για το τέλος. Ό,τι δεν σε παρακίνησε όλο τον χρόνο να αλλάξεις σκεπτικό, μήπως παρακινηθείς από τη μεγέθυνση των Χριστουγέννων.

Γεννιέται ο Χρισμένος το Δεκέμβρη, αυτός δηλαδή που έχει το χρίσμα, την ικανότητα. Αυτός που έχει την ικανότητα να φέρει ποιότητες.

Αγάπη, στοργή, γνώση, ευγνωμοσύνη… ευγνωμοσύνη που μπορούμε να κάνουμε ψώνια, σκέφτομαι ακόμα στο φανάρι, είτε με τα χέρια, είτε με το αυτοκίνητο.

Αν δεν δούμε αυτήν την ευγνωμοσύνη δεν θα γίνουμε ποτέ χρισμένοι

…ικανοί και δεν θα μπορούμε να καταλαβαίνουμε τις ποιότητες της αγάπης, της προσφοράς, της ευγνωμοσύνης, της υγείας, της ομορφιάς, της παρέας, της συντροφικότητας και να τις φέρουμε, δηλαδή να τις ενσωματώσουμε.

Αποτέλεσμα; Θα είμαστε μίζεροι, ασθενικοί και δύσκαμπτοι, δύστροποι, δύσκολοι.

Άναψε το φανάρι, πόσες σκέψεις κάνει το μυαλό μέσα σε λίγα λεπτά… αμέτρητες. Αμέτρητες σκέψεις ευγνωμοσύνης και συνειδητοποίησης.

Είναι δώρο να είμαστε συνειδητοί

Να μπορούμε να βάζουμε συνείδηση σε όσα επεξεργάζεται ο νους γιατί τότε έχουμε επιλογή στο τι θα παρατηρήσουμε.

Όταν βάζω συνειδητή παρατήρηση κατευθύνω εγώ την ενέργεια μου δεν με κατευθύνει εκείνη. Βλέπω τις ευλογίες μου και αντί να ζητήσω αμέσως κι άλλες εκτιμώ και αξιολογώ πρώτα αυτές που έχω, αποκτώ το χρίσμα, την ικανότητα να φέρω ποιότητες.

Μόλις συνδεθώ και αξιολογήσω τις ευλογίες μου, νιώθω.

Νιώθω χαρά, ανακούφιση, γαλήνη, ευγνωμοσύνη, ελπίδα. Γίνομαι ικανός να δημιουργήσω συναίσθημα άρα και κατάσταση από μια και μόνο εικόνα! Γίνομαι χρισμένος.

Εγώ είμαι ο χρισμένος της ζωής μου

Θα γεννηθώ και θα με γιορτάσω, και θα ξαναγεννιέμαι ευτυχώς κάθε χρόνο έχοντας άπειρες ευκαιρίες να νιώσω πιο σοφός, πιο δημιουργός της κατάστασης που βιώνω και αν δεν μου αρέσει να αλλάξω και αν μου αρέσει να τη γιορτάσω και να τη χαρώ.

Όλα αυτά σκεφτόμουν σήμερα που λέτε στο φανάρι, είναι ημέρα Πέμπτη…

Εχθές η ημέρα μου ήταν πολύ σκοτεινή και μουντή κι όμως η επόμενη ημέρα με κάποιες σκέψεις ευγνωμοσύνης και συνειδητής παρατήρησης στις ευλογίες και τις ευκολίες που έχω στη ζωή μου άλλαξαν τελείως την ενέργεια και η σημερινή ημέρα μου έφερε τόσα δώρα και αφθονία που ήδη έχω ξεχάσει την χθεσινή μου διάθεση.

Ήθελα να σας τα γράψω όλα αυτά, είμαι ευγνώμων και για εσάς, που είστε εδώ.

Είμαι περήφανη για όλους μας!