Κάνε χώρο για όσα θέλεις να ζήσεις φέτος τον χειμώνα

Θέλω να ξεκινήσω έτσι μαλακά γιατί έχουμε μάθει να λέμε: «Σιγά σιγά με το μαλακό!» όταν ξεκινάμε κάτι, ή όταν θέλουμε να πούμε κάτι στους άλλους αλλά τελικά εγώ πιστεύω πως όταν τα πράγματα είναι πια ώριμα να ειπωθούν βρίσκουν μόνα τους τον τρόπο…

«Μη λες καλό χειμώνα!», μου λένε

Γιατί βρε παιδιά να μην πω καλό χειμώνα;

Τον χειμώνα εργαζόμαστε, βγάζουμε χρήματα, καθόμαστε σπίτι και βλέπουμε ταινίες, παίζουμε με το χιόνι, κάνουμε έρωτα πίσω από αχνιστά τζάμια και λέμε ιστορίες από τη ζωή μας στους φίλους μας πάνω στους καινούριους καναπέδες μας!

Τον χειμώνα επίσης κάνει Χριστούγεννα και οι γάτες και οι σκύλοι κουλουριάζονται στο χαλί και στις κουβέρτες μας ζεσταίνοντας τα σπίτια και τις καρδιές μας!

Το φθινόπωρο μυρίζει υγρασία το χώμα, ακούς τον αέρα που δείχνει σιγά σιγά τα δόντια του, βλέπεις τη ζωή της φύσης και την αλλαγή της, να γράφεται στα χρώματα και στα αρώματα και στις αισθήσεις.

Ίσως αυτό που μας τρομάζει σε όλα αυτά είναι ότι μέσα μας δεν χωνέψαμε ποτέ τις αλλαγές, δεν συμφιλιωθήκαμε μέσα μας με αυτές και έτσι μας τρομάζουν και εκείνες της φύσης που κάνουν τόσο αισθητή την παρουσία τους.  

Δεν καταλάβαμε ακόμα πως οι αλλαγές μας φέρνουν δώρα

Μας ενηλικιώνουν, μας κάνουν ανεξάρτητους, μας μαθαίνουν νέους δρόμους, κάνουν τη ζωή μας διαφορετική από αυτό που την είχαμε συνηθίσει.

Μας βάζουν στη διαδικασία να σκεφτούμε το απροσδόκητο που όταν λείπει έχουμε μια ψευδαίσθηση ασφαλείας και τάξης και όταν έρχεται αμφισβητούμε όλη μας τη σταθερότητα γιατί λείπει η πίστη που τα στερεώνει όλα και δεν πάνε πουθενά κι αντί να εστιάσουμε στην πίστη τη δική μας, φοβόμαστε να πούμε καλό χειμώνα, φοβόμαστε να πούμε σ’ αγαπώ, φοβόμαστε να πούμε «θα τα καταφέρω».

Είναι λες και πρέπει να μάθουμε στον φόβο, να μάθουμε να γκρινιάζουμε ακόμα και για τον χειμώνα και να μη βλέπουμε όσα θέλει να μας προσφέρει.

Μίζεροι μωρέ ακόμα και στις εποχές;

Μήπως φέτος να αλλάξεις mindset να γίνεις λίγο πιο “holistic”; 

Ο κόσμος γύρω μας φαίνεται σαν να βυθίζεται στις καταστροφές.

Σαν να έρχεται η μία αναποδιά πίσω από την άλλη και ίσως και να είναι έτσι… αλλά… σκέφτομαι πως… αν βυθιστούμε όλοι ποιος θα μείνει να εκπροσωπήσει το όνειρο; Να δουλέψει γι’ αυτό; Να πιστέψει σε αυτό, να του φτιάξει χώρο να υπάρξει; Να γίνει μεγάλο και να κατακτήσει τον κόσμο;

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς όνειρα. Μαραζώνει. Ονειρέψου τον χειμώνα σου.

Πώς θέλεις να τον ζήσεις φέτος;

Τί θέλεις το παιδάκι μέσα στην καρδιά σου να ζήσει φέτος που δεν έζησε πέρυσι;

Κάνε χώρο για όσα θέλεις να ζήσεις σαν να έκανες χώρο στο σπίτι σου για να φιλοξενήσεις έναν αγαπημένο φίλο. Ο φίλος που χρειάζεται να φιλοξενήσεις πρώτα, να του δώσεις στέγη μέσα σου, είναι εκείνο το κομμάτι του εαυτού σου που θέλει να ζήσει όμορφα με έρωτα και περιπέτεια αλλά όλο κάτι έρχεται και του τα αναβάλει.

Κάνε το φέτος.

Θα σε βοηθήσω και εγώ, με όλα αυτά που έχω να σου πω με τόση χαρά!

Νέα μαγική χρόνια ξεκίνησε.. Καλό φθινόπωρο! 🍁