Οι μάνες που αλλάζουν τον κόσμο

Στις 26 Αυγούστου 2020, ένα 16χρονο παιδί, με σύνδρομο Down, ο Nathaniel Julius, πέθανε παρατημένο σε κάποιο νοσοκομείο στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής.

Λίγες ώρες νωρίτερα, ο 16χρονος κούρεψε τα μαλλιά του στο κομμωτήριο του θείου του, μετά αγόρασε μπισκότα από κάποιο συνοικιακό μαγαζί κι έπειτα κάθισε μαζί με άλλα παιδιά σε ένα κτήριο που προφανώς μαζεύονται οι έφηβοι της περιοχής. Τότε εμφανίστηκαν αστυνομικοί και του ζήτησαν να βγει έξω.

Του έκαναν μερικές ερωτήσεις, αλλά ο 16χρονος δεν απαντούσε – παρουσίαζε δυσκολίες στην ομιλία του και δεν μπορούσε να απαντήσει. Αντ’ αυτού, έτρωγε τα μπισκότα του. Οι αστυνομικοί τσαντίστηκαν με την ανυπακοή του και τον πυροβόλησαν εν ψυχρώ στο στήθος. Έπειτα, τον έβαλαν στο πίσω μέρος ενός περιπολικού, τον παράτησαν σ’ ένα νοσοκομείο κι έφυγαν.

Λίγες ώρες μετά τον θάνατό του, οι δρόμοι πλημμύρισαν με διαδηλωτές που ζητούσαν δικαίωση: «Δεν μπορούσες να μιλήσεις, αλλά εμείς θα φωνάξουμε για σένα. Δεν ήσουν γκάνκστερ, δεν ήσουν κλέφτης, ήσουν άοπλος – ήσουν γιος μας και θα παλέψουμε για σένα».

Ακριβώς έναν χρόνο μετά, στις 26 Αυγούστου 2021, η πόλη τίμησε την μνήμη του με διαδηλώσεις και η οικογένειά του θρηνεί σαν να μην πέρασε μια μέρα.

H μάνα του, μια τραγική φιγούρα όμοια με τη μάνα του δικού μας Γρηγορόπουλου, του Φύσσα ή του Ζακ, δεν ξέχασε ποτέ και δεν αφήνει και κανέναν να ξεχάσει!

Τα δάκρυά της συγκλονίζουν καθώς μιλάει μπροστά στις κάμερες – μπροστά σε χιλιάδες κόσμο που την παρακολουθεί – και ζητάει μέχρι και σήμερα εξηγήσεις.

Ωστόσο, οι τρεις αστυνομικοί που κατηγορούνται για τη δολοφονία του γιου της, κυκλοφορούν ελεύθεροι με εγγύηση περιμένοντας ακόμα να ξεκινήσει η δίκη.

Παρά τις διαβεβαιώσεις των Αρχών ότι καταδικάζουν την αστυνομική βία, δεν έχουν αλλάξουν και πολλά στην Νότια Αφρική. Η αστυνομική καταστολή, όπως ανέφερε η αδελφή του 16χρονου θύματος σε συνέντευξή της, συνεχίζεται αμείωτη.

Οι άνθρωποι, όμως, πλέον ξεσηκώνονται απ’ όλο και σε όλο τον κόσμο, ενώ με την βοήθεια των social media τέτοια περιστατικά δεν μένουν στην αφάνεια (και σε πιο αισιόδοξα σενάρια, δεν μένουν ούτε ατιμώρητα).

Ακόμα κι αν η υπόσχεσή τους για την καταστολή της αστυνομικής βίας είναι ψεύτικη, η δύναμη των μανάδων που έχασαν τα παιδιά τους, η δύναμη του κόσμου, η δική μας δύναμη, θα την κάνει να βγει αληθινή. Κάποιες, κάποιοι, κάπως, κάποτε, θα τον αλλάξουμε τον κόσμο.