Όταν όλα πάνε λάθος, μην πας με αυτά!

Στα social media ανθρωποφαγία, στις οθόνες μας εγκλήματα, φωναχτά «κατηγορώ» και ουρλιαχτά, παιδάκια νεκρά να παίζουν σε βίντεο μπροστά μας σε γενέθλια και να χορεύουν ζωηρά, αυτά και μόνο αρκούν για να καταλάβουμε ότι όλα πάνε στραβά.

Και δεν είναι μόνο αυτά, είναι μια σειρά από άλλα τόσα όπου εσύ κλίνεσαι να διαχειριστείς, να κρατήσεις το στομάχι σου γερό και να προχωρήσεις. Λες και είναι «απλό»!

Και η ζωή κυλά έτσι απλά… έτσι απλά ερωτεύεσαι, έτσι απλά τσακώνεσαι,

έτσι απλά γελάς, έτσι απλά κλείνεσαι στον εαυτό σου, έτσι απλά αποτραβιέσαι απ’ όλα και απ’ όλους μέχρι να ξεμυτίσεις πάλι απ’ το καβούκι σου και τελικά… επιβιώνεις.

Χωρίς να το καταλαβαίνεις καν χτίζεις αυτό που λέγεται «ψυχική ανθεκτικότητα» και είναι κρίμα να τη χτίζεις μέσα από τόσα στραβά… είναι σπουδαίο όμως να το αναγνωρίζεις και να την αξιοποιείς σωστά. Προς όφελός σου. Προς όφελος του διπλανού σου. Προς όφελος του κόσμου.

Πάντα θα αισθάνεσαι πως «όλα πάνε λάθος».

Πράγματι, δε θυμάμαι καν ποια ήταν η τελευταία φορά που σε αυτή τη χώρα ένιωσα κι εγώ προσωπικά πως όλα ή έστω κάτι πάει καλά. Λυπάμαι γι’ αυτό.

Παρ’ όλα αυτά, βλέπω καθημερινά ανθρώπους εξαιρέσεις που με τις καλές τους πράξεις ως μονάδες, ή ως σύνολα συμβάλλουν σε ένα καλύτερο Όλον και αυτό που θέλω είναι τα φωτεινά αυτά παραδείγματα να μας δείχνουν όλο και περισσότερο το δρόμο.

Διότι ναι, υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι. Υπάρχουν αυτά τα παραδείγματα. Μπορείς να τα δεις κι εσύ, αρκεί να το επιλέξεις.

Όταν όλα πάνε λάθος, μην πας με αυτά.

Υπάρχει κι άλλος δρόμος… Κλείσε –σίγουρα- την οθόνη, πάρε αγκαλιά τον άνθρωπό σου, πήγαινε στη θάλασσα, μίλα με έναν άγνωστο περαστικό, φύτεψε στην άδεια γλάστρα σου ένα λουλούδι, πήγαινε στον καθρέφτη και πες «μπορώ», κάνε μια καλή πράξη.

Όταν όλα πάνε λάθος, εσύ πήγαινε αλλού!

Τροφή για σκέψη…