#XMAS_Story by Foteini: Ας αφήσουμε πίσω την υποχρεωτική χαρά

Αν με ρωτήσεις αν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα θα σου πω μάλλον ναι. Μου αρέσει αυτή η γιορτινή ατμόσφαιρα και το μήνυμα της αγάπης που κουβαλάνε κι αν κάτι έχω καταλάβει είναι ότι με έναν τρόπο, μεγιστοποιούν αυτά που ήδη υπάρχουν στη ζωή μας.

Αν είσαι σε καλή φάση, οι μέρες αυτές, μπορούν να γίνουν ένα όνειρο, αν περνάς δυσκολίες μπορούν πραγματικά να σου φανούν αβάσταχτες.

Έχω περάσει Χριστούγεννα σαν ρομαντική κομεντί, full ερωτευμένη, εκείνος πολύ ρομαντικός και τα πάντα γύρω μου να φωνάζουν μαγεία.

Υπήρχαν εκείνα στο πρώτο δικό μου σπίτι με τις κολλητές μου να στολίζουμε το πρώτο δικό μου δέντρο (που έμεινε εκεί μέχρι το Πάσχα αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) με γέλια και όλη την ενέργεια της νέας αρχής.

Εκείνα που με βρήκαν να αντιμετωπίζω μια ασθένεια στην οικογένεια μου, έκλαιγα κάθε βράδυ, κοιμόμουν στον καναπέ για να νιώθω μια αίσθηση προστασίας στο σώμα μου και όλα τα φώτα του κόσμου δεν έφταναν για να φωτίσουν τα σκοτάδια μου.

Τα πρώτα Χριστούγεννα με τον σκύλο μου που την είδα “μάνα” και ήμουν σαν το πνεύμα των Χριστουγέννων on steroids και από τις 30 Νοέμβρη έπαιζαν αποκλειστικά γιορτινά κομμάτια στο σπίτι μου και ο τότε φίλος μου πάλευε πραγματικά για να ανταπεξέλθει!

Και φέτος; Φέτος, απλά δεν ξέρω.

Σε ατομικό επίπεδο είναι τόσα πολλά που γιορτάζω και είμαι ευγνώμων αλλά κάπου η μεγάλη γιορτή αισθάνομαι ότι δεν με αγγίζει. Κοιτάζω πάλι τα φωτάκια. Τα λατρεύω τα φωτάκια. Είναι ότι πιο κοντινό σε μικρά αστεράκια μπορώ να έχω σπίτι μου. Με πάνε πίσω στην αγαπημένη μου ανάμνηση…

Είμαι παιδί, είναι προπαραμονή Χριστουγέννων και με αφήνουν να μείνω ξύπνια ως αργά. Βλέπω ταινίες μαζί με την αδερφή μου. Εκείνη πολύ μικρούλα δεν μπορεί καν να διαβάσει τους υπότιτλους από τα Gremlins αλλά κάθεται μαζί μου ευτυχισμένη κάτω από μια κουβέρτα, σε ένα σαλόνι που φωτίζεται μόνο από το δέντρο. Και νιώθω απλά χαρά, αγάπη και ζεστασιά κάπου βαθιά μέσα μου.

Χαμογελάω στην ανάμνηση και μπαίνω σε ένα μαγαζί με χριστουγεννιάτικα. Θα πάρω μερικά φωτάκια και όταν τα ανάψω, θα ευχηθώ για όλους μας μέρες με περισσότερη κατανόηση, ενσυναίσθηση και λιγότερα “πρέπει”.

Ας κάνουμε φέτος μόνο αυτά που μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά, ας αφήσουμε πίσω την υποχρεωτική χαρά και ας δημιουργήσουμε χώρο για όλα τα συναισθήματα και όλες τις κουλτούρες, γιατί όχι δεν ήμαστε όλοι Χριστιανοί αλλά όλοι μπορούμε να γιορτάσουμε το νόημα των γιορτών.

Ίσως έτσι έρθουμε όλοι λίγο πιο κοντά.