Τα αρνητικά συναισθήματα ως «πυξίδα» για την απελευθέρωση

Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια κουλτούρα που επικεντρώνεται στη θετικότητα και την ευτυχία. Ψυχολόγοι, coaches, βιβλία αυτοβοήθειας μας ενθαρρύνουν να χαμογελάμε, να νιώθουμε ευγνωμοσύνη, να διατηρούμε την αισιοδοξία μας και να αναπτύσσουμε θετικά συναισθήματα ακόμα κι όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.

Η επίπλαστη ανάγκη να είσαι συνέχεια θετικός σε οδηγεί να αποφεύγεις τα «αρνητικά» συναισθήματα, σαν να είναι κάτι κακό ή επικίνδυνο. Είναι όμως πράγματι έτσι;

Αν έχεις σκεφτεί ότι η καλύτερη λύση είναι να αγνοήσεις το άγχος, τον φόβο, την απογοήτευση, τη λύπη, τη ζήλια και τον θυμό δεν είσαι ο μόνος. Όλοι έχουμε την τάση να αποφεύγουμε ότι μας κάνει να νιώθουμε άβολα. Ίσως πιστεύεις πως αν τα παραμερίσεις θα φύγουν και δε θα σε ενοχλήσουν ξανά.

Αλλά ξέρεις καλά πως δεν είναι έτσι, σωστά;

Όσο τα θάβεις μέσα σου, τόσο περισσότερο επανέρχονται ακόμα πιο έντονα και δημιουργούν εσωτερικές συγκρούσεις. Σίγουρα θα έχεις αναρωτηθεί: «Γιατί νιώθω έτσι; Πώς μπορώ να σταματήσω αυτό που νιώθω;»… Όσο ψάχνεις επιτακτικά απαντήσεις, τόσο περισσότερο χάνεσαι σε μια εσωτερική σύγχυση.

Τα «αρνητικά» συναισθήματα ως πυξίδα

Τα «αρνητικά» συναισθήματα λειτουργούν σαν μια εσωτερική πυξίδα που σε κατευθύνει προς κάτι βαθύτερο. Αυτά τα συναισθήματα είναι απαραίτητα για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα σου, της ευτυχίας και της ψυχικής σου υγείας. Όταν τους δίνεις χώρο να υπάρξουν, έχεις την ευκαιρία να μάθεις από αυτά.

Λειτουργούν σαν καθρέφτες που αποκαλύπτουν τις βαθύτερες ανάγκες και τους φόβους σου. Σκέψου για λίγο, τι θα μπορούσαν να σου αποκαλύψουν αν τα άφηνες να ακουστούν;

Θλίψη: Μήπως ότι κάτι λείπει από τη ζωή σου;

Φόβος: Μήπως αναδεικνύει την ευαλωτότητά σου;

Ντροπή: Μπορεί να σημαίνει ότι βρίσκεσαι σε σύγκρουση με τις αξίες σου;

Ένταση: Ίσως οι βαθύτερες επιθυμίες σου ζητούν προσοχή;

Ανησυχία: Ίσως να είναι ένδειξη ότι χρειάζεσαι ισορροπία και ηρεμία μέσα σου;

Το άγγιγμα του «Άλλου»

Στο βιβλίο «Η κοινωνία της παρηγοριάς», ο Χαν Μπιουνγκ Τσουλ αναδεικνύει τη βαθιά σημασία της αληθινής επαφής με τον «Άλλο». Μια επαφή που ζωντανεύει κάθε σου κύτταρο. Σου προκαλεί αναστάτωση, ηλεκτρισμό, ζωντάνια, χαρά, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει την αμηχανία και τον πόνο της ευαλωτότητάς σου. Σε βγάζει από  την ηρεμία της ρουτίνας και σε εκτοξεύει σε μια έκρηξη αλήθειας.

Ο πόνος και η ένταση αυτής της έκρηξης σε κάνουν να νιώθεις εκτεθειμένος, γυμνός και αδύναμος καθώς σε κυριεύει η αγωνία της απόφασης: Θα επιλέξεις να επιστρέψεις στη ζώνη ασφάλειάς σου ή θα τολμήσεις να αγκαλιάσεις το ρίσκο της αληθινής σύνδεσης;

• Μην πιέζεσαι να αποφασίσεις βιαστικά: Η απόφαση δεν είναι ένα απλό δίλημμα μεταξύ δύο επιλογών όπως άσπρο και μαύρο, υπάρχουν αμέτρητες αποχρώσεις.
• Δώσε χρόνο στον εαυτό σου: Επίτρεψε στα συναισθήματά σου να αναδυθούν και να εκφραστούν. Αγκάλιασέ τα και αποδέξου τα όσο έντονα ή αβέβαια κι αν είναι.
• Άφησε τον εαυτό σου να νιώσει: Nα πονέσει, να εκτεθεί και μέσα από αυτό το ταξίδι να είσαι σίγουρος ότι θα ανακαλύψεις πως η αποδοχή της ευαλωτότητάς σου δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να αγκαλιάσεις την πλήρη έκταση του εαυτού σου και να βρεις τον πυρήνα και την αλήθεια που σε ορίζουν.