Είναι τόσο δύσκολο να πιστέψουμε σε εμάς; Αφιερωμένο στους people pleasers!

Γράφει η Λία Μπισμπίκη,

Από τη δεκαετία του ’60, υπήρχαν έρευνες σχετικά με το πώς επιδρούν το κοινωνικό περιβάλλον και οι αντιλήψεις των άλλων στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς και της προσωπικότητάς μας

Tί κάνει τόσο δύσκολο το να μην είμαστε αρεστοί στους γύρω μας;

Πολλοί από εμάς νιώθουμε δυσφορία εάν φέρουμε την άλλη πλευρά σε δυσάρεστη ή άβολη θέση, ακόμα και εάν μπορεί να δεχόμαστε αντίστοιχη μεταχείριση.

Δεν είναι για όλους βέβαια αφόρητο αυτό. Στις ΗΠΑ, βάσει έρευνας που διενεργήθηκε μέσα στο ’22, βρέθηκε ότι το 52% των γυναικών και το 48% των ανδρών προτιμούν να μην πουν το «ΟΧΙ» και να βάλουν νερό στο κρασί τους.

Είμαστε αρκετοί λοιπόν οι “people pleasers” και το γεγονός ότι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τη θυσία βάζοντας τον εαυτό μας σε δεύτερη μοίρα, μπορεί να μην είναι πάντα «κακό».

To θέμα ξεκινά όταν οι επιλογές μας, τα δικά μας «ΝΑΙ» έχουν αντίκτυπο στην προσωπική κι επαγγελματική ζωή μας, στις σχέσεις μας και σε αποφάσεις… ζωής, όπως το επάγγελμα, η οικογένεια, ο τόπος διαμονής μας, κλπ.

«Πέντε τρόποι να αναγνωρίσει την αξία σου», «Τέσσερις τρόποι να δείξεις την αξία σου ως επαγγελματίας», είναι μερικά από τα tips που κυκλοφορούν στα sites για να πάρεις ή να δείξεις «αξία».

Έχει αποδειχθεί πως δεν είναι μόνο θέμα αυτό-εικόνας το να αφήνουμε τους άλλους στο πηδάλιο της ζωής μας. Οι λόγοι είναι ψυχολογικοί και μπορεί να πηγάζουν από διαγενεαολογικά τραύματα του παρελθόντος που δεν έχουμε καν αναγνωρίσει.

Πόσο συχνά ακούς άτομα της γενιάς των millennials να λένε ότι «σπούδασαν κάτι που δεν αγαπούσαν» ή ότι «ο γάμος τους δεν ήταν συνειδητή απόφαση», αλλά το έκαναν για να ευχαριστήσουν τους συγγενείς ή τους γονείς τους;

Ο κόσμος του τραύματος

Τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος του τραύματος, των ανέκφραστων συναισθημάτων και η σύνδεσή τους με τη νευροβιολογία και την ιατρική αποτελούν ένα νέο έδαφος προς ανακάλυψη.

O πολύ γνωστός γιατρός και συγγραφέας Gabor Mate μιλά στο νέο του βιβλίο (Όταν το σώμα λέει ΟΧΙ), για το τραύμα και τις πιθανές δια βίου επιπτώσεις του στη σωματική και ψυχική υγεία, όπως αυτοάνοσες ασθένειες, εθισμούς, κά.

Το οξύμωρο είναι πως ενώ τα ποσοστά ατόμων κι εφήβων με κατάθλιψη έχουν ανέβει, η ψυχοθεραπεία θεωρείται ακόμα από πολλούς «σπορ πολυτελείας». Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια που πονά μαζί με την δήλωση που ακούγεται κυρίως από γυναίκες «ΔΕΝ ΑΞΙΖΩ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΣΕ ΜΕΝΑ!».