Φωτεινοί άνθρωποι, ωραίοι άνθρωποι…

Οι άνθρωποι παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους και ωριμάζουν συναισθηματικά μέσα από αυτό. Μέσα από τη δίκη τους διαδικασία κάθε φορά.

Άλλοι υιοθετούν ένα ζωάκι και μέσα από την ευθύνη και τις τυχούσες δυσκολίες ενδυναμώνουν τον εαυτό τους για να μάθουν πως είναι να αναλαμβάνουν ευθύνες και έτσι να μην τις φοβούνται,

άλλοι αναλαμβάνουν επιχειρήσεις και ακίνητα με σκοπό να μπορέσουν μέσα από αυτό να φέρουν ανθρώπους σε επαφή, να κοινωνικοποιηθούν και να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια, τον δικό τους πυρήνα γιατί είναι άνθρωποι της σύνδεσης, της ζεύξης και της οικογένειας γι’ αυτό και τα ακίνητα, γιατί η οικογένεια θέλει να ριζώσει, να στεγαστεί για να ανθίσει.

Και άλλοι φεύγουν. Ταξιδεύουν.

Λείπουν μέρες και μήνες απομονώνοντας τον εαυτό τους από την απαιτητική καθημερινότητα που όλο ζητάει πολλά, ζητάει, ζητάει. Φεύγουν για να μπορέσουν να βάλουν σε τάξη το συναίσθημα και τις σκέψεις τους μήπως μπορέσουν να εκφραστούν σε όσους αγαπούν μόλις γυρίσουν, έχοντας βάλει σε τάξη και αναγνωρίσει το εσωτερικό τους χάος.

Η απόσταση είναι πολύ σημαντική για την συναισθηματική ενηλικίωση του ανθρώπου.

Όσο είσαι μέσα σε μια κατάσταση που σου δημιουργεί στρες, άγχος, φόβο, ανασφάλεια, δεν μπορείς να δεις καθαρά τον εαυτό σου.

Αρχίζεις να νιώθεις υπεύθυνος για την ευτυχία των γύρω σου, της μαμάς, του μπαμπά σου, θέλεις να είναι καλά οι γύρω σου, όχι επειδή στο ζήτησαν με λόγια αλλά επειδή κανείς δεν παίρνει ουσιαστική θέση απέναντι στη χαρά του και νιώθεις πως ίσως εσύ μπορείς να βοηθήσεις επειδή τους αγαπάς άνευ όρων.

Και έτσι καταναλώνεις όλη σου την ενέργεια για να γίνουν εκείνοι καλά, κρατώντας για σένα ελάχιστη.

Στο ενεργειακό κενό που δημιουργείται από το δόσιμο μπορεί να μπει το αλκοόλ, η ζάχαρη, το τσιγάρο, γιατί με κάτι χρειάζεται να γεμίσει το κενό για να μπορούν οι άνθρωποι να συνεχίσουν την κοινωνική ζωή τους. Να μπορούν να συνδέονται με τον κόσμο ενόσω εσωτερικά έχουν δεσμευτεί οικειοθελώς σε όσους νιώθουν αδύναμους.

Και έτσι φεύγουν. Για να ενηλικιωθούν, για να δημιουργήσουν τις δικές τους πιθανότητες να μπορέσουν να μιλήσουν, να πάρουν θέση, να απαιτήσουν όσα για τους ίδιους είναι σημαντικά, όμορφα και άξια να έχουν, γυρνώντας πίσω στη ζωή τους.

Κάθε ένας από αυτούς που ανέφερα παραπάνω, υπηρετεί έναν σκοπό στη ζωή και τη δίκη του αλλά και των γύρω του.

Αν βγεις έξω από τη φυσαλίδα και το δεις από πάνω, θα δεις πως κάθε ψυχή είναι πέρα για πέρα υπέροχη και λαμπερή και θαυμάσια και ανέλαβε να κάνει όλα αυτά για να μπορέσει να γίνει μέσα της καλύτερη, να γυρίσει καλύτερη, να συνδεθεί ακόμα καλύτερα, να δημιουργήσει ακόμα καλύτερα και θαυμαστά πράγματα μετά.

Κάθε εμπειρία της ψυχής είναι σπουδαία δίνει μαθήματα που δεν μπορούν να αποκτηθούν με χρήματα ή ακαδημαϊκές σπουδές αλλά μόνο αν βάλεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτές, εάν εμπλακείς συναισθηματικά.

Και οι άνθρωποι που επιλέγουν εμπειρίες που είναι εντελώς έξω από το προφίλ τους -ειδικά εκείνοι- είναι άπειρα φωτεινές ψυχές.

Όπως ένα κορίτσι 20 ετών αποφασίζει να διαχειρίζεται πλήρως μόνο του μια επιχείρηση και δεν φοβάται που όλοι την αποκαλούν μικρή και της λένε συνεχώς ότι δεν ξέρει,

όπως ένα αγόρι που μεγαλώνει μόνος του από τα 18 και έπειτα και φτάνει 30 μαθαίνοντας πως να διαχειρίζεται σπίτι, έξοδα, τον εαυτό του, τη φροντίδα του εντελώς μόνος του,

όπως ένα άλλο αγόρι που προέρχεται από μια πολύ κλειστή κοινωνία έξω από την πόλη αποφασίζει να γίνει ναυτικός και να ταξιδεύει για μήνες έγκλειστος σε όλο τον κόσμο, διαχειριζόμενος όλο το άγχος και το στρες του εγκλεισμού και της συμβίωσης με αγνώστους ανθρώπους, με την ταυτόχρονη εργασία και τις διαφορετικές συνθήκες,

και όπως ένα ακόμα κορίτσι που ξεκίνησε μέσα από περιβάλλοντα ψυχοπαθολογίας και έλλειψης και όχι μόνο τη θεράπευσε αλλά έγινε θεραπευτής για να μπορεί να τη θεραπεύει.

Αυτά είναι τα δικά μου παραδείγματα φωτεινών ανθρώπων.

Σίγουρα και εσύ θα έχεις πολλά από τη δική σου ζωή εάν τα παρατηρήσεις και εύχομαι να είσαι και εσύ ο ίδιος/α στη λίστα των φωτεινών ανθρώπων που γνωρίζεις.

Εάν δεν είσαι μη φοβάσαι. Είσαι και εσύ τόσο φως που είσαι μια απόφαση μακριά από το να τολμήσεις να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου.

Να χαίρεσαι για όλους όσους ανέφερα και για όσους ίδιους σαν αυτούς γνωρίζεις και εσύ στη δική σου ζωή, μην τους ζηλέψεις αλλά θαύμασέ τους, η ζωή γίνεται πιο όμορφη όταν υπάρχουν φάροι να σου δείχνουν τον δρόμο, για να γίνεις και εσύ ο «γενναίος», η «γενναία» στη δική σου ιστορία και να εμπνεύσεις άλλους με τη σειρά σου αλλά πρώτα να «εν-πνεύσεις» εσένα, να βάλεις μέσα σου πνοή, να καταλάβεις πως όλοι είναι άνθρωποι με σάρκα και οστά και φόβους και αδυναμίες και λάθη και σωστά όπως είσαι και εσύ, απλά κάποιοι τόλμησαν να το κάνουν και ας φοβούνται.

Τόλμησαν να τολμήσουν.